22.1.2014 | 16:59
Τείχος
Η καθημερινότητα είναι πολύ δύσκολη! Μα εγώ αντέχω-ανταπεξέρχομαι τέλος πάντων! Στέκομαι στα πόδια μου και αγωνίζομαι καθημερινά για το κάθετι! Όλα δεν είναι ιδανικά, μα τα λες καλά! Ναι γελάω, περνάω καλά, ζω τη ζώη μου όμορφα όσο μπορώ...Όμως καθώς πλησιάζει η νύχτα και γυρίζω σπίτι δεν αντέχω κανέναν δίπλα μου. Δεν είναι ότι είναι κακοί οι άλλοι μα εγώ Θέλω εσένα!Το ήξερα και το ξέρω! Εσύ με μαγεύεις..εσύ με κάνεις να αισθάνομαι τα πάντα δυνατά μέσα στο αδύνατο! Για τον καθένα μας υπάρχουν κάποιοι ξεχωριστοί άνθρωποι, για μένα είσαι εσύ! Δε θέλω να βαφτίσω κανέναν άλλο ιδανικό ή ¨μια χαρά¨, δεν θέλω βόλεμα, δε θέλω ικανοποίηση! Θέλω αυτήν την ακατάπαυστη γοητεία της παρουσίας σου! Θέλω να διαφωνούμε και να γελάμε μετά με την ξεροκεφαλιά μας!Θέλω να είσαι εδώ να με αγκαλιάσεις... και να αφεθώ σαν το πιο αδύναμο πλάσμα του κόσμου στα χέρια σου. Το ίδιο φυσικά να κάνω κι εγώ για σένα. Να σε χαιδεύω και να κλείνεις τα μάτια σου γιατί δε θα φοβάσαι πια και θα είσαι ασφαλής! Μαζί θα ήμασταν υπέροχες μέσα σε όλα τα δύσκολα, σε όλα τα στραβά! Θα ζούσαμε αυτήν την ασφάλεια της ευτυχίας που κάνει σκιές όλες τις ανασφάλειες μας, πίσω από όλα τα πρέπει!Δεν είναι η δύναμη του ανικανοποίητου που με κάνει να σε θέλω ακόμη, αλλά η πίστη μου σε μένα και σένα! Γιατί φοβάσαι το διαφορετικό ρε αγάπη μου; Πώς μπορείς εσύ, που είσαι τόσο ξεχωριστή; Έλα σε μένα, ρε γαμώτο!