ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.12.2016 | 20:07

Τελικά....

Όλη μας η ζωή είναι ένα θέατρο.Υποκρινόμαστε για να είναι καλά οι άλλοι..η οικογένεια,οι φίλοι κλπ!!!Για αυτό δεν πιστεύω στην αυθεντικότητα των σχέσεων και στην πραγματική αγάπη.Αγαπάμε αυτό που θέλει να μας δείχνει ο άλλος,άρα αγαπάμε κάτι ψεύτικο γιατί ίσως όταν δούμε ποιος είναι πραγματικά να μην τον αγαπήσουμε.Δυστυχώς,τέτοιοι είμαστε!
3
 
 
 
 
σχόλια
Το να είσαι αληθινός δεν σου δίνει κοινωνικά παράσημα . Όμως θαρρώ πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος αν θες να ζήσεις αληθινά δημιουργώντας ουσιαστικές σχέσεις έστω και λίγες, σημασία έχεις πως έστω σ'έναν άνθρωπο άνοιξες την καρδιά σου χωρίς την προσδοκία κάποιου κέρδους,να μην φοράς προσωπεία αν θες να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και να κοιμάσαι ήσυχα το βράδυ χωρίς να καταλήξεις στην όποια "νάρκωση"!
Καλως η κακως στη ζωη μας θα πρεπει να παιξουμε καποιους ρολους κ οταν εννοω ρολους εννοω πως πρεπει να εχουμε εναν κωδικα συμπεριφορας αναλογα την περισταση.Αλλιως θα συμπεριφερθεις αν θες να κερδισεις καποια δουλεια κ αλλιως εαν θες να κερδισεις εναν συντροφο.
Όπως ειπώθηκε, δεν αντέχουν όλοι να παίζουν θέατρο στη ζωή τους ούτε είναι υποκριτές στο χαρακτήρα. Επίσης δεν είναι κακό να διατηρείς έναν περίγυρο/δημόσιες σχέσεις αποκαλύπτοντας ένα μέρος του εαυτού σου - αληθινό, για να έχουν μια βάση ως σχέσεις. Φυσικό να μπαίνουν κάποια όρια στην αρχή μιας ενδεχομένως πιο σημαντικής σχέσης και στην πορεία να επιλέγει ο καθένας - στο χρόνο του - αν θα ανοιχτεί.Αλλά το "υποκρινόμαστε για να είναι καλά οι άλλοι" έτσι όπως το θέτεις είναι περισσότερο κομφορμιστικό και αδύναμο από τη μεριά που δεν εκφράζεται, πιθανόν φοβούμενη την απόρριψη και τη μοναξιά. Δε λέω ότι έχεις άδικο, γιατί ο κόσμος συχνά είναι κακός -και χωρίς λόγο- και η επιφύλαξη οδηγεί σε μηχανισμούς αυτοπροστασίας.Αδύνατο να ανοίγουν την καρδιά τους όλοι σε όλους, γι αυτό ακριβώς η διαδικασία "επιλογής" των συντρόφων (φίλων ή ερωτικών) στη ζωή μας τούς κάνει τόσο ξεχωριστούς - ώστε να δενόμαστε, και πολύ. Βεβαίως υπάρχει και η αυθεντικότητα σχέσεων και η αληθινή αγάπη, και χτίζεται πάνω στις μύχιες σκέψεις και στα συναισθήματα που μοιραζόμαστε με τους λίγους "εκλεκτούς" μας... είναι κάτι όμορφο, ειδικά όταν υπάρχει ανταπόδοση/ανταπόκριση.Μη θυματοποιείσαι όμως "για το καλό των άλλων". Σε δεύτερη ανάλυση, σε ανθρώπους που πιστεύεις ότι δε θα άντεχαν την αλήθεια σου, με αποτέλεσμα να καταπιέζεις τον εαυτό σου, δώσε την ανάλογη αξία. Παράλληλα μην είσαι προκατειλημμένος, γιατί έτσι εσύ ο ίδιος σε φοβίζεις και σε πληγώνεις πριν από τους άλλους. Ο άλλος, όσο και εσύ, μπορεί να επιθυμεί μια ουσιαστική σχέση μαζί σου, όχι μια ψεύτικη εικόνα σου. Τα όρια, η αυθεντικότητα ή η έλλειψή της στις σχέσεις σου, ξεκινούν από εσένα ως μονάδα, από την καλή σου θέληση. Δεν υπάρχει "επέκταση" σχέσης που να μην ενέχει ρίσκο.Όταν δεν εκφράζεσαι με κάποιον τρόπο, όσο καλά κι αν τα καταφέρνεις να κρύβεσαι, κάποια στιγμή θα γίνει ένα "μπαμ" από εκεί που δεν το περιμένεις. Οι άνθρωποι που αυτοκαταπιέζονται δε βρίσκουν εύκολα χαρά και ασφάλεια στη ζωή.
Scroll to top icon