ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα προηγουμένως μία εξομολόγηση που ο αναρτών γράφει ότι ένας άντρας στα 45 του είναι ένας νέος άνθρωπος. Μην έχοντας επιτρέψει να ανέβουν σχόλια, δεν μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω τις απόψεις των αναγνωστών, πρόσεξα όμως ότι τα "Δεν Ταυτίζομαι" ήταν πολύ περισσότερα από τα "Ταυτίζομαι". Και μου έκανε εντύπωση, ομολογώ. Δηλαδή εσείς πιστεύετε ότι στα 45 έχεις ξοφλήσει; Ως ένας άντρας σε αυτήν ακριβώς την ηλικία έχω την ίδια ακριβώς γνώμη με τον εξομ. Θεωρώ ότι είμαι ένας νέος άνθρωπος (όχι στα πρώτα νιάτα, αλλά νέος) με όρεξη για ζωή, για μάθηση και καθότι ελεύθερος με διάθεση να ερωτευθώ και να δημιουργήσω όμορφες και αληθινές σχέσεις. Σίγουρα δεν είμαι όπως ήμουνα στα 20 ή στα 30 ή ακόμη και στα 35. Τα μαλλιά έχουν αραιώσει, τα γένια έχουν αρχίσει να ασπρίζουν και η πρώτη ρυτίδα έκανε πρόσφατα την εμφάνισή της. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι έπαψα να έχω αξία. Έχω την αξία που δίνει η ωριμότητα, η εμπειρία και η αυτογνωσία. Όσο για την εξωτερική εμφάνιση, μπορεί να λείπει η φρεσκάδα αλλά θεωρώ ότι την έχω τη γοητεία μου. Ίσως να μη μπορώ να ελκύσω τις μικρότερες ηλικίες που στα μάτια τους μοιάζω κάτι ανοίκειο, νομίζω όμως ότι για τις γυναίκες της γενιάς μου είμαι μια χαρά επιλογή. Στο κάτω κάτω ούτε στα 25 ήμουν κανένα μοντέλο, που τον έβλεπαν οι γυναίκες και έπεφταν ξερές. Ένας συνηθισμένος άντρας ήμουν και αυτό εξακολουθώ να είμαι. Δεν άλλαξαν τα πάντα επειδή αυξήθηκαν τα χρόνια που έχω στην πλάτη μου. Η διάθεση για ζωή παραμένει η ίδια και όσο μου δίνεται η ευκαιρία, θα την ρουφήξω.