Μας πρήξατε τις μπάλες με το φιλί σας. Στην κομπουτσάρα μας και στο ταχίνι μας.
8.7.2017 | 21:44
Θα αφηνόμουν πάντως στο φιλί σου.
Αλλά δεν είναι ακόμη η στιγμή να γίνει. Πρέπει να νιώθω δυνατή. Δεν είσαι άνθρωπος εύκολα αντιμετωπίσιμος. Θέλω να ξέρω καλά ποιά είμαι πριν σου πω τι θέλω. Στο μεταξύ θέλω να σε μαθαίνω. Μου λείπεις. Θέλω να γεμίζει από σένα η ζωή μου. Μην ξεχνάς πως εσύ διάλεξες αυτόν τον τρόπο και μου τον επέβαλες κάποτε. Νιώθω πως πρέπει να ζήσουμε ακόμη έτσι. Να πάρουμε ό,τι έχει να μας δώσει. Και στο τέλος, να δρέψουμε τον τελευταίο καρπό.
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
