ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ άλλο ρε παιδιά. Ειλικρινά. Είχα λυσσάξει να βρω μια δουλειά που θα με πλήρωναν στην ωρα τους να έχω και μια ασφάλεια και τη βρήκα. Αλλά αυτό το πράγμα ουτε στο χειρότερο εχθρό μου. Αλήθεια. Το εχω ξαναγράψει σε άλλη εξομολόγηση 580 με 8 ώρες ορθοστασία και πήγαινε έλα δεν με αφήνουν να κάτσω μου απαγόρευσαν μάλιστα το καρεκλάκι εστω και για 5 λεπτα 3 αφεντικά από πάνω και η υπάλληλος έγινε 4ο αφεντικό σε μένα την καινουργια. Δεν επιτρέπεται αν πάθω κάτι να πάρω αναρρωτική. Η πλατη και η μέση μου με πεθαινουν ακομα και στο ρεπό, τα ποδια μου καινε μετα το 8ωρο. Με βάζουν επιτηδες να κανω αχρείαστα πράγματα μόνο και μόνο για να μη κάθομαι. Τύπου άδειασε αυτό είναι πολύ γεμάτο και την άλλη μέρα γέμισε το είναι άδειο. Σφουγγαρισε τωρα και σφουγγαριζεις και μετά. Προσβολές ειρωνεια μπηχτές μου τη λένε για πράγματα που δεν μου ειπαν να κανω γιατί δεν τα έκανα. Σπουδασα ρε παιδια το λεω και το φωνάζω δεν μου αξίζει τέτοια μεταχείριση για 2 ευρω την ώρα. Σε κανέναν δηλαδή μορφωμένο η μη. Ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Δεν αντέχω. Η αδικία μέσα μου με πνίγει. Φουντώνει. Δεν μπορω. Αληθεια. Πηγαινα με χαρα στη δουλεια ενα μηνα τωρα και μου άρεσε μέχρι που μου πετσοκοψαν τα φτερά με τη συμπεριφορά τους. Μόνο η γυναίκα του αφεντικού είναι καλή εκεί μέσα. Έχει και αυτή παιδιά και καταλαβαίνει ότι αύριο μεθαύριο και τα παιδιά της θα πέσουν σε εργοδοτες. Είναι ψυχοπονιαρα. Σε όλα είναι ο τρόπος. Και αυτή δεν με έβαζε να κανω δουλειές; με έβαζε όμως μου έλεγε κάτσε να φας θα εξυπηρετήσω εγώ. Πήγαινε πιο εκεί να μη σε βλέπει ο άντρας μου και κάτσε. Έστω για 5 λεπτά. Δεν ζήτησα το μισάωρο που μου δινει ο νόμος ένα δεκάλεπτο να φάω σαν άνθρωπος και να ξεκουρασω τη μέση μου. Αυτή τη γυναίκα την έβαλα στην καρδιά μου. Να την έχει καλά ο Θεός. Της αξίζουν τα καλύτερα. Να πάρω τον πρώτο μου μισθό και θα φύγω. Τη Μαιρη όμως πάντα θα τη θυμάμαι.