ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε έρμαια αυτού του ποταμού που ρέει συνέχεια κ δεν σταματάει ποτέ απ την ημέρα που παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα. Στην αρχή λιμνάζουμε στα σχεδόν ακίνητα νερά κάποιας μήτρας μέχρι να σχηματιστεί το καλούπι που θα μεταφέρει την ψυχή μας. Ξαφνικά αυτά τα ήσυχα νερά θα γίνουν χείμαρρος και θα πεταχτούμε με αυτόν τον βίαιο τρόπο μαζί τους στη ζωή. Θα συνεχίσουμε να επιπλέουμε στα κύματα τους, την μια να πνιγόμαστε στον βυθό τους και την άλλη να αναπνέουμε στον αφρό τους. Άλλοτε να κολυμπάμε ευχάριστα με ξεγνοιασιά και μετά να παλεύουμε με κύματα κουρασμένοι και λιγόψυχοι.Πόσα κορμιά θα συναντήσουμε σ αυτό το ταξίδι; Μην είναι η ζωή κρουαζιέρα; Ειστε σιγουρα καπετάνιος;