27.1.2019 | 22:20
Θέε μου.
Ξέρω ότι δεν συμβαίνει δα και κάτι το τόσο τραγικό, αλλά φοβάμαι πολύ. Έχω τόσο άγχος και ενώ πιστεύω στις δυνάμεις μου οι συγκυρίες και κάθε αστάθμητος παραγόντας που μπορεί να προκύψει μου φαίνονται βουνό. Δεν θα σου ζητήσω δύναμη ούτε υπομονη ούτε πυγμη γιατί ήδη μου έχεις δώσει μπόλικη. Θα σου ζητήσω απλά να βάλεις το χέρι σου και όσο και αν κομπιάσω και αν πονέσω στην πορεία τελικά να φτάσω τον στόχο μου. Επίσης θα σου ζητήσω να μην βρω την οικογενεία μου απέναντι στην προσπαθεία μου αλλά διπλα μου. Σου ζητάω να τους δώσεις κατανοηση ωστε να μπουν στην θεση μου και αν οχι να βοηθησουν τουλαχιστον να με αφησουν να πραξω όπως ξερω οτι πρεπει. Χίλια δύο πρακτικά ζητήματα πετάγονται στο μυαλό μου και δεν βρίσκω λύση. Σε ικετεύω σε καθε κρίσιμη στιγμη λοιπον την λυση να μου την φανερωνεις εσυ. Δεν ξέρω αν αξίζω την ευτυχία που θα νιώσω όταν τα καταφέρω γιατι σκοπέυω να τα καταφέρω που λες όσο και αν ανησυχώ ,αλλά ξέρω ότι το θέλω πολύ. Δεν μπορώ να με φανταστώ να θέλω κατι πιο έντονα. Κάθε κύτταρο μου ουρλιάζει από τον πόθο να κάνω αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Λοιπόν βοήθα με.
0