ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να κρατήσω όλη την κακία και την ασχήμια απ' έξω. Να βρω τον άνθρωπό μου, να είμαστε ο ένας για τον άλλον, να κοιμόμαστε αγκαλιά, να φιλιόμαστε αγουροξυπνημένοι, να αφήνουμε ραβασάκια στο ψυγείο, να χορεύουμε, να γελάμε, να κάνουμε ατέλειωτο έρωτα. Να πάμε ταξίδια μαζί, να γνωρίσουμε καινούρια μέρη, να πίνουμε κρασί σε λιμάνια και σε όχθες ποταμών, να περνάμε τα βράδια μας σε παραλίες κάτω από τ' αστέρια. Και όταν πια οι δυό μας θα είμαστε ένα, να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας και να κάνουμε πολλά παιδιά, να τα φροντίζουμε και να παίζουμε μαζί τους, να τα μάθουμε πώς είναι ο κόσμος αλλά και το ότι είναι επιλογή σου να τον βλέπεις αλλιώς. Κάθε μέρα να είναι και μια γιορτή, γιορτή της αγάπης, και έτσι να γεράσουμε και να δούμε εγγόνια και μια μέρα να φύγουμε και οι δύο μαζί, αγκαλιασμένοι για πάντα. Πειράζει που αυτό είναι το όνειρό μου και όχι η καριέρα ή τα πολλά λεφτά; Πειράζει που είμαι 24 και δεν είμαι καμιά καλλονή αλλά μια συνηθισμένη κοπέλα και παρόλα αυτά ελπίζω σε έναν ασυνήθιστο έρωτα, σε έναν έρωτα ζωής; Πειράζει που πιστεύω ακράδαντα ότι θα είμαι τυχερή και θα ζήσω αυτά που ονειρεύομαι; Αρνούμαι να συμβαδίσω με τη γενικότερη απαισιοδοξία, πιστεύω ότι η ζωή μου θα είναι φωτεινή, γιατί εγώ θα επιλέξω να είναι. Και όλα αυτά, ενώ πρόσφατα βγήκα από 2 χρόνια κατάθλιψης. Δε θέλω να επιστρέψω ποτέ εκεί, στο σκοτάδι. Θέλω στη ζωή μου τον ήλιο.