8.5.2014 | 21:01
Θέλω να κάνουμε ένα "διάλειμμα"
ο ένας από τον άλλον χωρίς να επικοινωνούμε ούτε να μαθαίνεις νέα μου (και θέλω να μου το υποσχεθείς αυτό). Έτσι θα έχουμε και οι δυο το χρόνο να σκεφτούμε τί θέλουμε. Θα καταλάβεις αν θα σου λείψω και θα αποφασίσεις τί θέλεις από μένα. Και όταν τα ξαναπούμε, τότε θα ξερουμε και οι δυο τί ζητάμε. Ο λόγος είναι ότι δε με καλύπτεις πια συναισθηματικά και δεν ξέρω ούτε εγώ αν θέλω να είμαι μαζί σου...γιατί ψάχνω έναν άνθρωπο στον οποίο να μπορώ να βασιστώ, να είναι τρυφερός, δοτικός και ειλικρινής μαζί μου. Το πρόσωπο που μου δείχνεις δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου...στους άλλους μπορεί να λέω διάφορα αλλά στον άνθρωπό μου θέλω να λέω την αλήθεια, κι αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη, να ξέρεις ότι ο άλλος δε θα το εκμεταλλευτεί. Έχεις υπομονή κι επιμονή (τα οποία δε σου κρύβω ότι θαυμάζω) αλλά με κρατάς σε απόσταση κι αυτό με πληγώνει. Δεν μπορώ να προσπαθήσω παραπάνω, έχω αγγίξει τα όριά μου και δεν ξέρω αν θέλω πια...δεν εννοώ ότι δεν το αξίζεις αλλά ίσως το μεταξύ μας να είναι αυτό που δεν το αξίζει. Μπορεί να υπάρχει όλη η καλή διάθεση αλλά να μην ταιριάζουμε τελικά ως χαρακτήρες, εξ' ου και όλες οι παρανοήσεις, οι καυγάδες και οι ασυνεννοησίες. Προτείνω λοιπόν αυτή τη λύση. (Θυμήσου ότι σου δείχνω εμπιστοσύνη και ελπίζω ότι θα ανταποκριθείς)