ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επέλεγα να έχω γύρω μου άτομα που βγάζουν κακία για όλους/όλα,αντιμετωπίζουν τη ζωή πεσιμιστικά και νομίζουν ότι είναι ανώτεροι όλων.Ο λόγος;Κοινά γούστα ως προς τη διασκέδαση,μουσική κλπ.Δε λέω,για τα 21 μου χρόνια,λόγω ανωριμότητας είναι και λίγο σύνηθες να φέρονται έτσι κάποιοι ή απλώς δικαιολογώ τις λάθος μου επιλογές και γενικεύω.Έκανα τη χαζή μπροστά τους για να εκδηλώνουν την κακία τους για να νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνω και να μην βγάζουν φτυάρια μόνο πίσω από την πλάτη μου.Το είχα σαν τρόπο ελέγχου για να μην πληγώνομαι,άλλωστε ξέρω τι είμαι.Μόνο ότι υπήρξα υποκρίτρια μου καταλογίζω αλλά δεν τους εκτιμούσα.Κακώς έπρεπε να απομακρυνθώ.Έχω μια κολλητή στην Αθήνα διαμάντι,μια φίλη στην πόλη που σπουδάζω και νιώθω πλήρης,γιατί έχω κατάθλιψη και με στηρίζουν.Τελικά όμως καταλήγω στο ότι δεν θέλω πολλές παρέες,μόνο γνωστούς θα έχω πλέον και κανα δυο παρέες που θα εμπεριέχουν άτομα τα οποία θα εκτιμώ. Όλους όμως,χωρίς εξαιρέσεις,αλλιώς μπερδεύονται τα πράγματα έστω και ένας να είναι κατά τη γνώμη μου αναξιόπιστος.Πάντως είμαι περήφανη για τον εαυτό μου,μαθαίνω ότι έχω φάει ΤΟ κράξιμο,έχουν ειπωθεί τραγικά πράγματα από την προηγούμενή μου παρέα εδώ στην Πάτρα για το πρόσωπό μου αλλά δεν έχω μπει καν στη διαδικασία να εξηγήσω σε κανέναν γνωστό τι και πως.Οι λάθος επιλογές εκεί καταλήγουν.Δεν τους κατηγορώ,είναι φυσικό επακόλουθο.Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι,γιατί για ένα μήνα μετά την κατάθλιψη(είχα μόλις επανέλθει)ήμουν εκτός εαυτού,έπαιρνα και κάποια φάρμακα αγχολυτικά που έχω πλέον κόψει γιατί η ψυχοθεραπεία είναι αρκετή.Αυτό δυσκολεύομαι να μου το συγχωρέσω είναι η αλήθεια.Είχα θυμό και πολλή ενέργεια μέσα μου και είχα μετατραπεί από λακωνική που είμαι εκ φύσεως σε κουραστική πολυλογού και δεν καταλαβαίνω το γιατί.Έλεγα και πράγματα που έχω ζήσει ,τραυματικά,με το καλημέρα και με πίεζα να ανοιχτώ οπότε κατέληγε όλο αυτό να είναι άκομψο και περίεργο.Εκτιμώ δύο άτομα,που λίγο ξέρω βέβαια,τα οποία είχα γνωρίσει στη σχολή αλλά συναναστρέφονται με κάποιους που αντιπαθώ και έχουν γίνει παρεξηγήσεις,άρα καταλήγω στο ότι δεν υπάρχει λόγος να τους πλησιάσω και να δω αν η εκτίμηση είναι αμοιβαία.Τι λέτε;Καλύτερα να μην τους πλησιάσω για να μην παρεξηγηθώ έτσι;Άλλωστε,δεν είναι οι μόνοι που εκτιμώ και δεν τους γνωρίζω καλά.Τέλος,όποιος έχει αντιμετωπίσει καθημερινές κρίσεις πανικού και μπορεί να με βοηθήσει θα το εκτιμούσα πολύ.Ευχαριστώ για το χρόνο σας:)