11.9.2013 | 14:40
το θέμα είναι
ότι θέλω να σε πάρω τηλέφωνο.Θέλω να σε ακούσω να μάθω νέα σου γιατί σε σκέφτομαι πολύ.Από την άλλη όμως, έχω ηρεμήσει αυτό το διάστημα που κόψαμε. Νοιώθω να έφυγε ένα βάρος από πάνω μου που το σήκωνα καιρο.Τρομάζω στην ιδέα να ξαναμιλήσουμε μετά από αρκετό διάστημα και να βρεθούμε στην ίδια κατάσταση που ήμασταν. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι έγινε μεταξύ μας και πόσο κακή κατάληξη είχε. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι κακό εαυτό βγάλαμε ο ένας προς τον άλλο.Έλα όμως που για τον πιο ανεξήγητο λόγο του κόσμου, μου έλειψες..Δεν θα σου τηλεφωνήσω όμως. Θα είναι σαν να ανάβω το φυτίλι πάλι και δεν είμαι για άλλες εκρήξεις.Δεν μπορώ να το εξηγήσω, από την μια μου λείπεις, από την άλλη νοητά σε ευχαριστώ από την καρδιά μου που δεν παίρνεις ουτε εσύ τηλέφωνο και σέβεσαι την κατάσταση. Κράτησες χαρακτήρα και τον λόγο σου και αυτό είναι σπάνιο στους ανθρώπους.Είναι λίγο μπάχαλο οι σκέψεις μου μάλλον.Σου στέλνω όμως ένα φιλι, μεγάλο από τον ταύρο ως τον τοξότη, δυστυχώς (και ευτυχώς ταυτόχρονα), δεν μπορώ να στο δώσω από κοντά.~