ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρήκα μία δουλειά.Μου είπαν ότι ψάχνουν άτομα μόνο για πρακτική. Τους ξεκαθάρισα από την πλευρά μου ότι δεν με ενδιαφέρει να κάνω πρακτική. Αντίθετα, τους πρότεινα μετά από έναν μήνα (δοκιμαστικό), αν τους έκανα και ήθελαν να με κρατήσουν να μιλούσαμε για λεφτά και δέχθηκαν.Πέρασε μία εβδομάδα και όταν τους ρώτησα τι σκέφτονται για εμένα, μου λένε: "μόνο πρακτική και τίποτα άλλο"Μα τους λέω σας ξεκαθάρισα από την αρχή ότι δεν με ενδιαφέρει η πρακτική, γιατί με πήρατε? Δηλαδή και στο τέλος του μήνα αυτή θα ήταν η πρόταση σας?Ακολούθησαν κάτι απίθανες δικαιολογίες και παραιτήθηκα.Δεν μετανιώνω που έφυγα. Αλλά έχει τύχει στο παρελθόν να βρεθώ σε άλλη δουλειά όπου συμπεριφέρονταν σαν αφεντικά. Παραιτήθηκα μόνο εγώ. Δεν λέω ότι είμαι ο σωστός και οι άλλοι κάνουν λάθος αλλά... πως γίνεται να δέχονται ορισμένοι να έχουν αφεντικά που τους τσαλαπατάνε στην κυριολεξία, και όλα αυτά για λίγα λεφτά; Σε τι διαφέρουμε; Μήπως είμαι εγώ υπερευαίσθητος σε ορισμένα θέματα? Μήπως οι άλλοι είναι φοβιτσιάρηδες? Πως το σκέφτονται το θέμα δηλαδή, και κάθονται να υπομένουν ανάρμοστες συμπεριφορές και ψευτομαγκιές?