ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πριν ένα χρόνο, έχω ξεχάσει ποια μέρα και μήνα (εγώ που κάθε φορά που συναντιόμασταν την θυμόμουν,όπως μου λεγες κι εσύ), ήμασταν μέσα στο αμάξι σου αργά ένα κρύο βράδυ κάπου στο κέντρο της Αθήνας , και φιλιόμασταν και αγκαλιαζόμασταν και κάποια στιγμή όπως σου χάιδευα το πρόσωπό σου, κοίταξα μέσα στα μάτια σου και αποτραβήχτηκα και έβαλα τα κλάμματα,κι εσύ νόμισες πως έκλαιγα για κάποιον άντρα στο παρελθόν μου και μου είπες πως καταλαβαίνεις πως έχω πληγωθεί κι εσύ άλλωστε το ίδιο, αλλά δεν κατάλαβες πως δεν έκλαψα για κανέναν , δεν είχα απωθημένα, ο μόνος λόγος που κύλησαν τα δάκρυα ήσουν εσύ , δεν ξέρω γιατί αλλά είδα βαθιά μέσα στα μάτια σου και συγκινήθηκα. Αυτή είναι η πιο ωραία μου ανάμνηση από σένα. Εκείνη η στιγμή που κοίταξα την ψυχή σου.Κι εσύ μετά μου είπες πως δεν θα με πληγώσεις ποτέ , αλλά με πλήγωσες.Γιατί? Γιατί μου φέρθηκες έτσι? Δεν με έχει αποφύγει έτσι κανένας άντρας ποτέ στη ζωή μου. Ολα ήταν περίργα μεταξύ μας από την αρχή. Στον τρόπο που επικοινωνούσαμε, στο τρόπο που κάναμε σεξ κι εγώ αφού ήξερα πως θασαι μπελάς, άργησα να το σταματήσω.Δεν είχα την δύναμη.Πάντα είχες μια περίργη συμπεριφορά απέναντι μου. Κάθησα να την σκεφτώ αλλα πραγματικά άκρη δεν έβγαλα. Δεν μου χει φερθεί κανείς άλλος έτσι. Τα πράγματα δεν ήταν ποτέ ξέκαθα μεταξύ μας.Κι εκεί που ηρέμησα πριν μερικές μέρες που προτείνεις να πάμε για ποτό.Κι εγώ δέχομαι και μετά το ακυρώνεις , μου ξαναπροτείνεις για την επόμενη και ύστερα πάλι το ακυρώνεις. Τι τρέλα είναι αυτή. Αν δεν ήθελες γιατί το προτείνεις γιατί λες πως σου λειψα και θες να με δεις...Γιατί να μου λες ψέματα.Αν ήσουν ειλικρινής θα ήταν όλα πιο εύκολα, αλλά κάτι τέτοιο δεν ήσουν ποτέ. Το έπαιξα χαλαρή και είπα στην αρχή πως θα το αντέξω αλλά δεν είμαι τελικά έτσι πλασμένη εγώ. Δεν μου λείπεις είναι η αλήθεια , απλώς είναι κάτι απελπισμένα βράδυα που σκέφτομαι ότι ίσως σ'άγάπησα κι εσύ δεν θα το μάθεις ποτέ.