Μαλλον αλληλογουσταριζεστε αλλα δεν θελετε να το παραδεχτητε στον αλλον αλλα κυριως στον εαυτο σας.
19.1.2018 | 00:12
τι γινεται επιτελους;
παιδια, θα με ενδιεφερε καθε γνωμη και κυριως τον αντρων της λιφοπαρεαςπροσπαθω να καταλαβω γιατι εγινε οτι τελοσπαντων εγινε..Με το που τον γνωρισα σε κοινη παρεα απο τη σχολη ειπα απο ενστικτο"ωχ θα εχουμε προβλημα"..control freak,εγωιστης και σεξι.. εγω ειμαι κοινωνικη,ανεξαρτητη αλλα και ανθρωπος που δεν αφηνω να πεσει τιποτα κατω..εξισου εγωιστρια..κατα τραγικη συμπτωση βρεθηκαμε στην ιδια ομαδα να κανουμε μαζι μια εργασια ..δε τα πηγαιναμε και πολυ καλα οι δυο μας για τους λογους που προανεφερα..αλλα ανεχομασταν για λιγες μερες ακομα ο ενας τον αλλο,οποτε οκ.. Μια μερα μου λεει οτι μονο στο σεξ θα μπορουσαμε να τα βρουμε τελεια οι δυο μας,χυμα τελειως..!του απαντησα οτι δε ψαχνομαι για κατι τετοιο μονο,δεν ειναι η φαση μου αυτη..ενω σεξουαλικα σαν ιδεα δε με αφηνε τελειως αδιαφορη, δε ψηνομουν να χαραμισω ενα βραδυ μου με καποιον που δε θελει οπως λεει καμια συνεχεια..ενταξει,το οτι μου το ειπε εξ αρχης, το εκτιμησα και το σεβομαι κι αςμη μου ταιριαζει σε αυτη τη φαση της ζωης μου..επιπλεον,μολις ειχα γνωρισει ενα παιδι και βγαιναμε περνωντας ωραια,ομως οχι τυπου να μιλω για κεινον στη παρεα μου,να τους τον γνωρισω ακομη κλπ..ηθελα να δω προς τα που θα μας παει..Νομιζα,λοιπον, με τον αλλο οτι το αφησαμε πισω μας και ημουν κι εγω πιο ανετη και η εργασια προχωρουσε..τα υπολοιπα παιδια ομως μας κοιτουσαν περιεργα..και τοτε αρχισε να μου φερεται ασχημα, να με υποτιμα μπροστα σε ολους σα να ειμαι χαζογκομενα κι οτι δε φερομαι σα κοπελα της ηλικιας μου κι οτι θα καταληξω σε μοναστηρι κι οτι δε κανω τιποτα σωστο! Φυσικα αντεδρασα και μαλιστα τον εφερα σε δυσκολη θεση για να του το κοψω..μπηκα σε ενα φαυλο κυκλο κοντρας και ηταν λαθος μου το ξερω..Εκεινος με εψηνε..τη μια ελεγε οτι νιωθει πραγματα κι αυτο δε ειναι καλο,κι οτι δε του εμεινε αλλο μυαλο για τη διπλωματικη και την αλλη με μειωνε με καθε αφορμη κι ελεγε οτι μου κανει πλακα.. δουλεμα κανονικοτατο ετσι; ε αρχισα ι εγω να τον δουλευω καποιες φορες ενω συνηθως προσπαθουσα να τον αγνοω, γιατι αισθανομουν αμηχανα μπρος τους αλλους συμφοιτητες μας Αλλα κι εκεινος ηταν αμηχανος οταν θα τυχαινε να μεινουμε μονοι ψαχνοντας για βιβλιογραφια.. ενιωθα μπερδεμενη, πλεον ενιωθα οτι εχει χαθει καθε μετρο..με τι ανθρωπο ειχα να κανω μεταξυ τοσων και το χειροτερο ειχα αρχισει να νιωθω πραγματα!!και μη χειροτερα δηλαδη.. Χωρισα ομορφα απο το παιδι που βγαιναμε λιγο καιρο γιατι δεν ενιωθα καλα απεναντι του..Μια μερα πριν τη παρουσιαση ο αλλος μου ειπε κατι πραγματικα σκληρο το οποιο με αφησε κυριολεκτικα αφωνη..ηταν σκετη κακια και ζηλια..οχι απ το στομα ενος ανασφαλους ατομου οπως νομιζα,που προσπαθει να σου θιξει τον εγωισμο αλλα καποιου που απ οτι φαινεται μαλλον ή σε σιχαινεται ή αδιαφορει και θελει σε πληγωσει για να νιωσει εκεινος υπερανω..τον κοιταξα καταματα με ενταση και τεραστια θλιψη..καταλαβε τι του ξεφυγε και κατι πηγε να πει να το σωσει..δεν απαντησα τιποτα αυτη τη φορα..Μολις τελειωσαμε την παρουσιαση εφυγα χωρις καν να τον κοιταξω, δεν αντεχα καν να τον δω..ενιωθα αναγουλα.. μεχρι και σημερα οταν τυχει να συναντηθουμε κανει σα να μη συμβαινει τιποτα.. 2 κουβεντες τυπικες,αν μιλησουμε..Μαλλον δε συνεβη κιολας τελικα,ετσι δεν ειναι;; το παιδι πολυ απλα επαιζε..και καλα εκανε..συγγνωμη για το ''σεντονι'',εχω αναγκη καπου να τα πω..μονο υποθεσεις μπορω να κανω ,εχω αρχισει να αναρωτιεμαι σε τι κατασταση ''εμπλεξα'', τι λεει αυτο για μενα ως ατομο και θα ηθελα πολυ να ακουσω γνωμες οποιου θελει να πειΕυχαριστω
7