7.6.2018 | 01:42
Τι κρίμα. Τι κρίμα. Τι κρίμα.
Σ' αγαπώ πολύ και μου λείπεις, δεν παύεις όμως να 'σαι ασυγχώρητος. Θέλω να είμαι καλά και μακάρι να μην σ' είχα γνωρίσει αφού σου ήταν τόσο δύσκολο να είσαι ειλικρινής στα βασικά. Ακόμη δεν μπορώ να χωνέψω το μέγεθος του δουλέματος. Κάποια στιγμή δεν λέγεται ανωριμότητα αυτό, είναι απλή κακία. Τι άνθρωποι υπάρχουν με αγγελικά πρόσωπα. Δεν με χωράει ο τόπος και να πεις ότι πάχυνα; Για γέλια και για κλάματα. Κυρίως εγώ.
0
