ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ημουν 2 χρονια μαζι του.εκεινος τοτε 20 και εγω 17.ενας εφηβικος ερωτας..τωρα ειμαι 21..σπουδαζε αλλου αλλα για 2 χρονια καθε μερα ειμασταν ο ενας στη ζωη του αλλου..σε θανατους,σε χαρες σε ολα...μου εκανε προταση γαμου στα σοβαρα-στα αστεια μονο εκεινος ξερει..εκλαιγε και μου ελεγε οτι χωρις εμενα δεν ξερει πως θα ειναι η ζωη του.. 2 βδομαδες μετα με χωρισε χωρις λογο..απλα κουραστηκε.. νομιζα οτι απλα ειχε πολλα στο κεφαλι του..του εδωσα 2 μηνες περιθωριο ενω εκεινος μου ειχε πει να μην τον περιμενω εγω το εκανα..μιλησαμε και μου ειπε οτι ειναι με αλλη.αργοτερα εμαθα οτι τα ειχε μαζι της οσο ηταν και μαζι μου.ολο το παραμυθι μου εσπασε..για τουλαχιστον ενα εξαμηνο ημουν ζωντανη νεκρη..χαρουμενη εξω σε ολους στο σπιτι μου ομως εκλαιγα συνεχεια,αγκαλιαζα καθε τι που μου το θυμιζε και πηγαινα στα μερη που πηγαινα μαζι του..εδω και ενα χρονο ειμαι με ενα αλλο ατομο μεγαλυτερο μου.ειμαι ερωτευμενη,τον νοιαζομαι πολυ.του εχω πει οτι τον αγαπαω αλλα θελω να εξολογηθω καπου την αληθεια μου που κανενας δε ξερει..δεν πιστευω οτι μπορω να αγαπησω αλλο ατομο εκτος απο εκεινον τοσο πολυ..μεχρι και τωρα μερικες φορες τον σκεφτομαι..αναρωτιεμαι τι να κανει και σκεφτομαι πως θα ηταν η ζωη μου μαζι του..δεν μπορω να καταλαβω τι μου συμβαινει..μου ειναι απωθημενο?δεν τον ξεπερασα ποτε? με τον ανθρωπο που ειμαι τωρα γιατι δε νιωθω ετσι?εχει κανεις καμια απαντηση?