ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά πριν έξι μήνες τελείωσα μία σχέση από απόσταση. Δύο χρόνια > τον τελευταίο χρόνο Ελλάδα-Γερμανία. Δεν άντεξα να έχω σχέση χωρίς σχέση, συνοπτικά η λογική με το συναίσθημα λένε τα άκρως αντίθετα. Αυτός ήθελε να λειτουργεί με την λογική αλλά στην πράξη αντιδρούσε με συναίσθημα και τον προσγείωνε η λογική, εγώ πιο συναισθηματική αλλά συγκρατημένη . Πήγα Γερμανία γύρισα και τον χώρισα πέρασα υπέροχα άλλα ότι ελπίδα είχα μέσα μου συνειδητοποίησα ότι αυτή η απόσταση δεν γεφυρώνεται εγώ ακόμα τελειώνω σπουδές αυτός έφυγε γιατί βρήκε δουλειά. Αυτός 30 εγώ 24 . Εδώ ούτε φίλους μου δεν μπορώ να δω που είμαστε σε διαφορετικές πόλεις στη Ελλάδα. Να μην μακρηγορώ, του ζήτησα να μην κρατήσουμε καμία επικοινωνία αν και εκείνος επιθυμούσε το αντίθετο, δεν ήθελα γιατί πίστευα ότι δεν θα βοηθούσε. Τώρα έξι μήνες μετά ακόμα ερωτευμένη και χωρίς απολύτως καμία επικοινωνία έχω φρικάρει, θέλω τόσο πολύ να του μιλήσω αλλά τι νόημα έχει, μαζί δεν θα μπορούμε να μαστε ή θα φάω γερή πόρτα ή θα χουμε πάλι την ίδια κατάσταση που δεν την αντέχω. Άλλωστε εκείνος σεβάστηκε την επιθυμία μου, εγώ τώρα με ποιο δικαίωμα να πεταχτώ πάλι, ίσως έχει προχωρήσει ή γενικά είναι καλύτερα για εκείνον από την στιγμή που θα ζει έξω να μην έχει κάτι να τον κρατάει στην Ελλάδα. Στο κεφάλι μου επικρατεί ένα χάος. Τον αγαπάω πάρα πολύ και θέλω να είναι ευτυχισμένος όπως και να χει και σίγουρα σαν άνθρωπος με έχει στιγματίσει και δεν είναι λόγια του αέρα.