ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.11.2017 | 09:10

Τι να κανω ρε παιδια?!

Υποθεστε οτι βρισκομαστε σε περιβαλλον σχολειου αλλα πολυ πολυ πιο αυστηρο.Λοιπον,ειναι κατι παιδια απο τριτη Λυκειου που μου κανουν στοχοποιημενο bullying.Και μια μερα με βγαζουν μπροστα απο ολο το σχολειο και απο το Γυμνασιο και με λενε αχρηστο και αλλα "επιθετα" που προσβαλλουν την αξιοπρεπεια μου.Οποτε αφοτου τελειωνει αυτο ντρεπομαι να κοιταξω τον οποιοδηποτε στα ματια και φευγω.Το σχολειο με ψαχνει και ανυσηχουν για κατι πιο επικινδυνο και ειδοποιουν τη μητερα μου.Τελικα μετα απο δυο μερες επιστρεφω με την προυποθεση οτι ολα εχουν λυθει.Αλλα επειδη αυτα τα παιδια εχουν μεσο,το εχουν ριξει το φταιξιμο σε μενα,εχω γραφει στο ποινολογιο,καθε μεσημερι εχω υποχρεωτικη μελετη και ψυχολογο και ολοι η Τριτη Λυκειου με κοροιδευει και οι καθηγητες.Τι να κανω επιτελους;Πως μπορω να το χειριστω και τι θα μπορουσα να κανω διαφορετικα;Ειμαι πρωτη Λυκειου,οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απο οταν ημουν 2,οποτε ειμαι ευαισθητος και με πειραζουν πολυ αυτα!
2
 
 
 
 
σχόλια
Δε σου γράφω για να σου δώσω λύσεις, αν και θα προτείνω μερικές. Αρχικά, εξέτασε το ενδεχόμενο να αλλάξεις σχολείο. Αν αυτό δεν είναι κάτι που θέλεις, τότε ενημέρωσε τους γονείς σου ώστε να μιλήσουν με τους καθηγητές. Θυμίσου, οι γονείς σου είναι οι σύμμαχοί σου και θα σε προστατεύσουν. Αν δε θέλεις να μιλήσεις στους γονείς σου, μίλησε εσύ στους καθηγητές ώστε να έχουν υπ' όψιν τους το πρόβλημα. Όχι για να τους τιμωρήσουν, αλλά για να τους παρακολουθούν ή να ενημερώσουν τους γονείς τους για την αντικοινωνική συμπεριφορά των παιδιών τους.Επειδή όμως το φαινόμενο υπάρχει ανέκαθεν και δύσκολα μπορούν να αλλάξουν αυτά τα παιδιά, εγώ σου γράφω για να σου πω τα εξής: Θα περάσουν τα χρόνια και θα τους σκέφτεσαι μόνο με οίκτο και περιφρόνηση. Πρέπει να βάλεις καλά στο μυαλό σου, να το πιστέψεις και να γίνει κτήμα σου, ότι η αξία σου δεν εξαρτάται από το πώς σου συμπεριφέρονται κάποια προβληματικά παιδιά. Δεν ξέρω τι βιώματα μπορεί να έχουν ώστε να φέρονται τόσο σκληρά και να προσπαθούν να αποδείξουν την αξία τους επιβαλλόμενοι στους άλλους, αλλά το μόνο που αξίζουν είναι λύπηση. Μη σε αγγίζουν, είσαι πολύ ανώτερος. Είσαι κλάσεις ανώτερος. Αν το καταλάβεις αυτό θα τους αντιμετωπίζεις ανάλογα. Μην μπεις στη διαδικασία να τους βρίσεις ή να αντιδράσεις με θυμό, αγνόησέ τους και απευθύνσου σε κάποιον που έχει την εξουσία να τους βάλει στη θέση τους. Μη νιώθεις καρφί, χέστηκες. Δεν είσαι υποχρεωμένος να ανέχεσαι τον σκατοχαρακτήρα κανενός. Συνέχισε επίσης με τον ψυχολόγο, εσύ μπορεί να το βλέπεις σαν τιμωρία, αλλά είναι λύτρωση. Θα σε βοηθήσει να βγεις αλώβητος από αυτό και να γίνεις ένας ισορροπημένος ενήλικας. Επικεντρώσου στους φίλους και τα μαθήματά σου και γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Τα παιδιά αυτά έχουν πάνω σου όση δύναμη τους επιτρέπεις να έχουν. Καλή δύναμη!
Βασικά μόλις πρόσεξα ότι οι καθηγητές δε δίνουν σημασία. Βεβαιώσου ότι αυτό δεν είναι προσωπική σου εκτίμηση αλλά όντως συμβαίνει. Αν πράγματι είναι αληθές, σε χιλιοπαρακαλώ να αλλάξεις σχολείο, γιατί το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι βρίσκεσαι στα χέρια ανάξιων και ανίκανων εκπαιδευτικών. Μην ανησυχείς για φίλους, θα κάνεις μια νέα αρχή και θα κρατήσεις επαφή με αυτούς που πραγματικά αξίζουν.
Scroll to top icon