ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι με εναν καταπληκτικο ανθρωπο.Εχει τεραστια υπομονη,με καταλαβαινει οπως κανεις αλλος,εχει συγχωρησει πολλα λαθη μου και παρολο που δεν μπορουμε να χουμε μια κανονικη σχεση ακομη,εδω και εναμιση χρονο δε με εχει αφησει παρα τα οσα του χω κανει.Σε λιγο θα γινω δεκαοχτω και εκεινος ειναι 20 χρονια μεγαλυτερος.Ακουγεται ισως τρελο.Ομως οταν ειμαστε μαζι δε βλεπουμε πουθενα εμποδιο,η διαφορα ηλικιας δε περιοριζει οσα νιωθουμε.Δεν εχει συμφεροντα ο ενας απο τον αλλον,ειμαστε δυο απλοι ανθρωποι.Κανεις αλλος δε το ξερει οτι ειμαστε μαζι και κρυφα βρισκομαστε.Δεν ξερω αν ειμαστε ερωτευμενοι αλλα ο ενας αγαπα πολυ τον αλλον και εκεινος περισσοτερο απο εμενα.Αυτο ειναι που μ ανησυχει.Ειναι φυσικο ενω απο τη μια λεω οτι ειναι τοσο καλος και τον αγαπω,παρα τα οποια μικρα ελαττωματα του,και απο την αλλη να με ελκυουν ατομα της ηλικιας μου και να αναρωτιεμαι πως θα ταν να κανα σχεση μαζι τους και κρυφα να το θελα κιολας εστω και λιγο,πολυ λιγο;Εσεις τι θα κανατε στη θεση μου;Και τι θα σκεφτοσασταν αν βλεπατε ενα ζευγαρι τετοιο δρομο χωρις να ξερετε τους λογους που ναι μαζι;