ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.7.2016 | 00:05

Τηλ

Εξομολογουμαι οτι δεν το χω καθόλου με το τηλεφωνο. Μου φαίνεται πολυ δύσκολο να παρω καποιον τηλεφωνο, είτε για να τον ρωτήσω κατι, ειτε για να του πω "παμε για ενα καφε?". Ακομα κ αν ξερω καλα τον αλλον, ακομα κ αν ξερω οτι με συμπαθεί, δεν θελω να παίρνω τηλεφωνο. Νιωθω οτι ο αλλος μπορεί να εχει δουλεια κ να τον ενοχλησω κ επίσης φοβάμαι οτι υπαρχει το ενδεχόμενο να μου ρίξει ακυρο στην προταση που θα του κάνω. Προτιμω να στείλω μηνυμα, γιατι ακομα κ αν μου ριξουν ακυρο, νιώθω ότι απο μηνυμα θα μπορεσω να χειριστω καλυτερα την κατασταση, θα βρω τι να πω, ωστε να μη φανει ότι απογοητευτηκα κλπ. Θα μου πείτε "κ τι έγινε αν σου ρίξει ακυρο καποιος?". "Τιποτα" θα σας πω. Αλλα εμενα με χαλάει αυτό το ενδεχομενο. Νιώθω οτι είναι σαν να με απορριπτει ο αλλος, οταν μου λεει όχι σε μια προταση. Ενω δεν ειναι ετσι, γιατί μπορεί να χει δουλεια, να χει κανονισει κλπ. Ακομα κ τωρα που σας γραφω, συνειδητοποιω ότι ειναι παραλογα αυτα που σκεφτομαι, ομως δεν μπορω να μην τα σκεφτομαι.Κ το κακο ειναι οτι με ολη αυτη τη συμπεριφορα μου, με το οτι δηλαδη δεν μιλαω πολυ στο τηλ με τους αλλους, δίνω την αίσθηση οτι αδιαφορω γι αυτους, ενω μπορεί να μην ισχύει καθολου αυτο. Πχ θα στειλω σε μια φίλη στο βαιμπερ να βρεθουμε κ αν τυχον δεν το χει ανοιχτό κ δεν δει το μηνυμα, εγω δεν θα την παρω τηλεφωνο για να την ρωτησω αν μπορει. Απλα θα περιμενω να μπει βαιμπερ κ να δει το μηνυμα. Κ αν δεν μπει, απλα δεν θα συναντηθουμε. Με τον τρόπο που φερομαι δηλαδη δινω την αίσθηση ότι δεν θέλω κ πολυ να βγω μ τον αλλον. Γιατί ενας φυσιολογικος ανθρωπος αν θελει πραγματικα να δει καποιον κ εκείνος δεν του απαντα στο μηνυμα, θα τον πάρει κ τηλ κ γενικα θα προσπαθήσει με καθε τροπο να τον βρει. Εγω λοιπον δεν το κανω αυτό. Αλλά αληθεια, δεν ειναι ότι δεν θελω να δω τον αλλον. Απλα δεν εχω συνηθίσει να παίρνω τηλ. Πιο πολυ επικοινωνώ με τους αλλους μεσω viber, whats app, facebook κ γενικα γραπτως.Αραγε πόσοι ανθρωποι μπορει να εχουν ξενερωσει μαζι μου που δεν τους επαιρνα τηλ κ να νομιζαν ότι δεν νοιάζομαι, ενω μπορεί να ισχυε το αντίθετο. Κριμα ειναι ρε γαμωτο.
2
 
 
 
 
σχόλια
Κουκουνάρι, πολύ καλό το άρθρο.Εξ σε καταλαβαίνω, έχω το ίδιο θέμα με το τηλέφωνο, με τη διαφορά όμως οτι δεν απασχολεί τη σκέψη μου το τι μπορεί να κάνει ο άλλος εκείνη την ώρα ή μήπως με απορρίψει.'Εχω δει στο περιβάλλον μου άνθρωπο κλεισμένο στο σπίτι να μιλάει 2-3 φορές την ημέρα από 3και4 ώρες τη φορά. 'Εχω συνειδητοποιήσει οτι γι'αυτό το σιχαίνομαι και το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Αντιθέτως δεν έχω κανένα πρόβλημα να το χρησιμοποιώ στα επαγγελματικά και σε θέματα που κανονίζονται σε στενά πλαίσια.Φροντίζω να προειδοποιώ όποιον με ενδιαφέρει, ώστε να μην παρεξηγηθεί.
Διάβασε αυτό: http://www.fearof.net/fear-of-talking-on-the-phone-phobia-telephonophobia/Δεν είναι κάτι, το έχουν άπειροι. Είναι ότι έχουμε μεγαλώσει με τα social media και δυσκολευόμαστε με την αληθινή επαφή, είναι πολύ πιο άβολο το τηλέφωνο από ένα μήνυμα. Για μένα αφού σε βολεύει απλά ξεκαθάρισε ότι έτσι είσαι για να μη δίνεις λάθος εντυπώσεις και δεν υπάρχει θέμα.
Scroll to top icon