ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι μαζι με μια κοπελλα,εδω και 1,5 χρονο περιπου.Στην αρχη ολα ηταν καλα,ερωτικα κυριως,αλλα οπως ολες οι σχεσεις ετσι και η δικη μας ηθελε δουλεια και συγλιση αποψεων.Μετα απο 8 μηνες περιπου αρχισα να εχω επιθυμια για αλλη γυναικα,πιο νεα και ενιωθα οτι εχει χαθει αυτο που χρειαζεται,εφτασα στο οριο να την απατησω,χωρις ομως να εχω την διαθεση να κανω δεσμο με την 'αλλη'.Εν τελει επειτα ενος περιστατικου,με την δευτερη κοπελα(δν εγινε απολυτως τιποτασ) την επομενη ημερα,μπηκα σε μια αλλη διαδικασια,οχι να κοιταω αλλες μηπως και βρω περιστασιακη σεξουαλικη ευχαριστηση,αλλα να επικεντρωθω κατα ποσο μπορουμε μαζι με την κοπελα μου,να κανουμε την αρχη ωστε να δημιουργησουμε οικογενεια.Επιτα ολων αυτων ημαστε τωρα στην διαδικασια να βρουμε ενα σπιτι και να ξεκινησουμε.την ζωη μας,αλλα νιωθω οτι εχω χασει την ζεστασια μου σε μεγαλο βαθμο,δν την κοιταω οπως την κοιτουσα,και η ερωτικη μου επιθυμια εχει πεσει κατα πολυ,αλλα ειναι διπλα μου σε οτι και να ετυχε απο την αρχη με στηριζει οπως και εγω,και απολαμβανω να εχω εναν τετοιο ανθρωπο διπλα μου,αγαπαω την ψυχη της πιο πολυ απο στο σωμα της πλεον.Την αγαπαω παρα πολυ,μπορω να ειμαι ο εαυτος μαζι της χωρια να κρυβομαι,αλλα νιωθω οτι ο ερωτας στον βαθμο που τον αντιλαμβανομαι προσωπικα ειναι σε ελευθερη πτωση.Ισως να ειναι το αγχος,η οικονομικη κατασταση,κτλ ενας σημαντικος λογος,αλλα φοβαμαι,μην κανω καποιο λαθος και πληγωσω και εμενα και τον ανθρωπο μου.