ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...την άκουσα πάλι σήμερα.Άκουγα την κάθε σου λέξη, τον τρόπο που μιλούσες, τη φωνή σου που τρεμόπαιζε, την λαχτάρα σου για εκείνο το πρόσωπο που μαρτυρούσαν τα πάντα σου.Θεε μου σκέφτηκα. Πόσο τυφλή ήμουν.Δεν μετανιώνω ούτε για ένα λεπτό χαράς μου που θα σε έβλεπα, ούτε για ένα μας φιλί.Μετανιώνω που με τύφλωσε αυτή μου η λαχτάρα για σένα -και δεν είδα την αγάπη σου,τον έρωτα σου-.Τώρα που απομακρυνόμαστε, θέλω να σου πω πως με λυπεί πολύ όλο αυτό, πως σε νοιάζομαι ,αλήθεια, πως δεν θέλω να φαίνομαι κακιά ακόμη κι αν ο οργανισμός μου αμύνεται, πως είσαι υπέροχος άνθρωπος...και πως έχεις πολύ όμορφα μάτια. Αυτά ρε Ν. γίνεται να τα θυμάσαι;