16.11.2012 | 16:27
"Τίτλος"; Ξέρω'γω; One road to Asa Bay.Κάνει;
Γεια! Θυμάστε που σάς έλεγα ότι μετακομίζω στο εξωτερικό κι ότι θέλω να γίνω μουσικός εκεί κι ότι υπήρχε και ευκαιρία σχέσης; Ε,λοιπόν, ναι, πιάσαν οι ευχές σας! Και εδώ και λίγο καιρό σκεφτόμουν να σάς γράψω κάτι για να φανταστείτε τη ζωή εδώ. Αντί,όμως,για πολιτικά και κοινωνικά θέματα, θα περιγράψω μια καθημερινή εμπειρία. Φινλανδία λοιπόν,παιδιά! Σήμερα που λέτε,καθάρισα το ποδήλατό μου. Ζεστό νεράκι στον κουβά, πανάκι κι εμπρός! Ε,ρε θεέ,πόσο με αγαπάς,γαμώτο; Να φοράς Νορβηγικό Burzum κατάμαυρο hoodie, να κάνεις Σουηδικό snus Göteborg ("Γιέτεμποργιε", παρακαλώ!) και να αναπνέεις ψυχρό,υγιεινό αέρα απ'το Φινλανδικό δάσος ΔΙΠΛΑ στην πόρτα σου. Το φρόντισα το Σουηδικό Monark ποδηλατάκι μου με τόση προσοχή, που και Γιαπωνέζος θα το θαύμαζε. Λαμπίκο το έκανα! Και μετά, παρόλο που είναι από ανοξείδωτο ατσάλι, εγώ το σκούπισα για να μη σκουριάσει. Πόσο ωραίο πράγμα να φροντίζεις τις μηχανές σου. Να καθαρίζεις το σπίτι σου και να το προμηθεύεις με τα απαραίτητα για το Χειμώνα. Έχω να το λέω στον εαυτό μου, ότι η Σκανδιναβία με έκανε άντρα κι Άνθρωπο. Οι άλλοι απλά βλέπουν τ'αποτελέσματα. Α...και το άλλο κορυφαίο. Πόσο,μα πόσο, περισσότερο νόημα έχει το black metal, όταν ζεις στην πηγή του. Να σκοτεινιάζει απ'τις δυόμιση το μεσημέρι (αφού έχει προηγηθεί ΜΟΝΟ γκριζος ουρανός για "πρωί") κι όταν φτάνεις σπίτι να κοπανάς ένα Welcome to Hell τών Venom...ε ρε πούστη,τί άλλο να ζητήσεις,γαμώ την αγανάκτηση; (που λέει κι ο Γιοβανίτης) Σού φτιάχνει το κέφι! Και λες "Α,ρε Fenriz,πόσο σε καταλαβαίνω με τα γούστα σου πλέον. Να'ρθω από κει σε καναδίωρο με το αεροπλάνο,να βρωμίσουμε μπίρα και να κοπανηθούμε με Manilla Road;" Fuck yeah,ρε σεις! :D Έχω και τις μελαγχολίες μου βέβαια. Αλλά τις είχα από παλιά,οπότε δεν βλέπω κάποια διαφορά. Το καλό είναι ότι εδώ λιγοστεύουνε, αφού ο καιρός συμπάσχει μαζί σου. Κι υπάρχει και το πνεύμα τού Quorthon παντού τριγύρω. Κι υπάρχει κι η δυνατότητα τής αγάπης στην ζωή. Το black είναι χαρά,ρε-είναι βάλσαμο,ευλογία,κάθαρση. Κατακαίει τη μόλυνση και μετά παγώνει τις πληγές. Βγαίνεις καθαρός στον κόσμο,να τον γεμίσεις μουσική,ταλέντο κι ενδιαφέρον. Αυτά,λοιπόν,από μένα,παίδες. Δεν τολμάω να παραπονεθώ. Αλλά κι ούτε τολμάω να ρωτήσω για την κατάσταση εκεί κάτω. Αν μπορώ να προτείνω κάτι,αυτό είναι "Take it easy". Και το Circle the Wagons(Darkthrone!!!).-Γεια.