Καπως ετσι ηταν η σχεση μου με τον πρωην μου, πολυ παθος, αγαπη μα και εντονοι τσακωμοι, νευρα και παρεξηγησεις χωρις ουσιαστικα σοβαρο λογο..Μια συμβουλη, να προσπαθησετε να βρειτε μια ισορροπια τωρα που ειστε στην αρχη.Στην ακρη οι εγωισμοι..Γιατι οταν εισαι λιγο σχετικα καιρο με καποιον, τα καβγαδακια αυτα παρερχονται χωρις σημαντικες επιπτωσεις, μετα απο καιρο ομως, συσσωρευονται ''διαφορα'' και φθειρουν τη σχεση...Μια ομοιοπαθουσα που δεν τα καταφερε..:-)
20.10.2012 | 02:00
τον αγαπω και με εκνευριζει ενιοτε
περναμε πολυ ωραια κ ειμαστε σχεδον ολη μερα μαζι(πανω απο 10 ωρες τη μερα),ταιριαζουμε πολυ,τον αγαπαω σαν τρελη πεθαινω γι'αυτον κι αυτος το ιδιο.αλλα πολλες φορες με νευριαζει τοοοοοσο πολυ που θα θελα ν του σπασω τα δοντια.κ τσακωνομαστε για βλακειες συνηθως.ειμαι πολυ εγωιστρια αλλα ειναι κι αυτος κ ειμαστε κ αντιδραστικοι πολυ.δεν ξερω τι ν κανω...δεν θελω ν του θυμωνω γτ δεν υπαρχει λογος.δεν ξερω πως μπορω ν το αποβαλλω αυτο...ειμαι πολυ ευτυχισμενη απο τοτε που ειμαι μαζι του.κι αυτος με λατρευει κ μου το δειχνει αλλα οταν τσακωνομαστε γινεται χαμος.
1
