ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι τρελά ερωτευμένη για πρώτη φορά στην ζωή μου, με έναν συμμαθητή μου. Δεν πολυμιλάμε, αλλά χάρη σε τόσο social watching που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια και σε μία φίλη, ξέρω τα πάντα για τον χαρακτήρα του (ναι είμαι φρικιό), γι'αυτό είμαι και τόσο σίγουρη πως είναι έρωτας. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν έχω αποσυντονιστεί εντελώς...Νιώθω επιθυμία, απόγνωση, χαρά, αισιοδοξία, λύπη, μίσος, αγάπη, ανημπορία, συμπόνια, άγχος, θαυμασμό, ευγνωμοσύνη, εξάντληση , ζήλεια, θυμό...Το μόνο που κάνω είναι να ακούω μουσική με τις ώρες, στο λεωφορείο, στο κρεβάτι, στο ντουζ, στα διαλλείματα πίσω από το σχολείο μόνη μου κάνωντας κούνια, ακούω ξανά και ξανά τα αγαπημένα του τραγούδια. Τον σκέφτομαι συνέχεια πλάθω σενάρια στο μυαλό μου, ονειροπολώ. Μετά ξυπνάω και έρχεται η απόγνωση, αισθάνομαι περίεργα, τον θέλω τόσο πολύ ξέρω τόσα για αυτόν είμαι τέλεια για αυτόν και αυτός το αγνοεί...Στην αρχή τον είχα θεοποιήσει αλλά μετά άρχισα να διακρίνω αδυναμίες και ανασφάλειες που καλύπτει πολύ καλά και κατάλαβα πόσο ευτυχισμένο θα μπορούσα να τον κάνω.Το χειρότερο είναι πως ενώ γενικά είμαι κοινωνική και μιλάω εύκολα, με αγχώνει (όταν μιλάει κάνει τεράστιες παύσεις, είναι απότομος φένεται αδιάφορος για όλους πόσο μάλλον για όλες, και έχει το attitude χάρη σου κάνω που σου μιλάω, ενώ συγχρόνως είναι και ευγενέστατος, η συμπεριφορά του βγάζει έναν λυρισμό), είναι εσωστρεφής, αντικοινωνικός γενικά απλησίαστος, με τις κοπέλες προς το παρόν καμία σχέση, πρέπει να είμαι πρώτη που τρώει τέτοιο κόλλημα μαζί του. Με έχει καταπιεί εντελώς, συνήθως γύρναγα σπίτι διάβαζα στα γρήγορα και μετά ζωγράφιζα, έπαιζα πιάνο ...τώρα τίποτα. Ετσι μου έρχεται να πάω και να του πω 'ξέρεις κάτι μου άρεσεις, και πήρα την απόφαση να στο πω γιατί δεν θέλω να το κρατάω μέσα μου' εγώ θα ηρεμίσω, αλλά ο εγωισμός του θα φουσκώσει κιάλλο και θα τα τινάξω όλα (ποια όλα στο κάτω κάτω;) στον αέρα. Με το ζόρι κράτιεμαι, δεν ξέρω πως...Τι να κάνω άραγε; Τι θα ήθελε αυτός να κάνω; Πως θα ήθελε να τον πλησιάσω; Καταρχάς θέλει να τον πλησιάσω; Μήπως με αντιπάθει; Φτου πως κατέντησα έτσι ντροπή μου! Το γελοίο είναι πως όσα ψυχοφθόρα και αν είναι η κατάσταση μ'αρέσει...