3.6.2015 | 23:17
Τυχερή μέρα?!...
Πόσο τυχερή ένιωσα σήμερα που ένω ήξερα ότι δε θα έρθεις για καφέ όταν πήγα στο καφέ να βρω τα άλλα παιδιά μετά το τέλος της αποφοίτησης μας ήσουν εκεί! (με την παρέα αυτη και τα παιδια αυτα που δεν εχεις ξαναρθει) Ένιωσα λες και είχα κερδίσει το τζόκερ και ας καθόμασταν μακρια και δεν μπορέσαμε να πούμε πολλά. Είχα πει στον φίλο σου ότι θα πάμε για καφέ και εαν θελετε να έρθετε μετά μιας και ηταν η τελευταια μερα (γιατί εσένα δε σε είχα δει) και μου είχε απαντήσει ότι επειδή εσυ δεν μπορούσες οτι μαλλον δεν θα ερχονταν γιατι επρεπε να φυγετε. Και φτανω και σε βλέπω, ενιωσα παρολα τα τακουνια μου και εικοσι ποντους ψηλοτερη οταν σε ειδα! Θα σε δω στην ορκωμοσια, θα ήθελα να μην χαθούμε, είμαι κρυφά ερωτευμένη μαζί σου Κ. για εσένα δεν ξέρω καν τι μπορεί να παιζει περα απο το οτι με συμπαθεις, αυτο το ξερω αλλα φοβαμαι οτι λογω της αποστασης και της μη παραπανω οικειοιτητας που δεν εχουμε θα χαθουμε. Μακαρι να συνεχιστει αυτη η σημερινη τυχη και να μην χαθουμε, σε εκτιμω σαν ατομο πρωτα απο ολα και θα ηθελα να εχω ευκαιρια να σε γνωρισω καλυτερα μιας και μαζι συμφοιτητες λογω του οτι ηρθες μεσα χρονιας δεν ημασταν πολυ. Σορρυ για το κατεβατο ήθελα καπου να τα πω. Με εχει πιασει και η γ%$%#$% μελαγχολια του τελειωνω κατι και η αβεβαιοτητα τι να κανω μετα και εσυ και ολα μαζι. Ανεκτειτε με λιγο σημερα γιατι γυρνωντας ψιλοεκλαιγα στο δρομο απο συγκινηση και μελαγχολια. Και θα ηθελα μια ζεστη αγκαλια.