ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.7.2024 | 16:26

τύψεις και φόβος αποτυχίας

Νιώθω έντονο άγχος για το μέλλον και τύψεις ότι αφήνω τον χρόνο να περνάει χωρίς να κάνω τίποτα. Πρόσφατα πήρα το πτυχίο μου και επέστρεψα στον τόπο καταγωγής μου για να μείνω ξανά μαζί με τους γονείς μου. Από τότε που ήρθα εδώ η κατάθλιψη μου έχει ενταθεί. Πέρα από την οικογένεια μου δεν έχω τίποτα άλλο εδώ. Δεν έχω φίλους, δεν έχω σχέση, ούτε μπορώ να βρω μια δουλειά που με γεμίζει. Αισθάνομαι ότι αποτελώ βάρος για τους γονείς μου. Τον χειμώνα δούλευα πάνω στο αντικείμενο μου, όμως τα λεφτά στον τομέα μου είναι πενιχρά. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το μετάνιωσα αυτό το πτυχίο. Δεν νιώθω ότι με γεμίζει. Τώρα το καλοκαίρι δεν δουλεύω και προσπαθώ να βρω μια άσχετη δουλεία γιατί δεν μου αρέσει το αντικείμενο μου και απλά πήγαινα δυστυχισμένη κάθε μέρα στην δουλειά (είμαι φιλόλογος). Όσο βρισκόμουν στον τόπο που έκανα σπουδές έκανα εθελοντική εργασία στον τομέα της ψυχικής υγείας και της κοινωνικές εργασίας. Από τότε άρχισα να νιώθω ότι έκανα μεγάλο λάθος στην επιλογή σπουδών και ότι κάνοντας μια δουλειά που να προσφέρει πραγματική βοήθεια θα με ολοκλήρωνε σαν άνθρωπο. Θέλω να μην αφήσω τον χρόνο άλλο να περνάει και να προσπαθήσω να μεταπηδήσω κλάδους. Σε γενικές γραμμές οι γονείς μου είναι υποστηρικτικοί αλλά δεν θα ήθελα να τους επιβαρύνω και άλλο για αυτό θέλω να μαζέψω χρήματα και να προσπαθήσω να δουλεύω και να σπουδάζω στο δεύτερο πτυχίο μου ταυτόχρονα. Με έχει πιάσει μια απελπισία και δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω. Θέλω να το τολμήσω αλλά από την άλλη φοβάμαι μήπως αποτύχω. Συγγνώμη αν το κείμενο μου κούρασε και αν τα "προβλήματα" μου δεν είναι σοβαρά, απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου κάπου. Μιας κ δεν έχω φίλους που να μπορώ να το μοιραστώ, αλλά και δεν θα ήθελα να μιλήσω ακόμη στην οικογένεια μου χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρη, είπα να εξομολογηθώ εδώ. Σας ευχαριστώ αν μπήκατε στον κόπο να το διαβάσετε. Κ23
2
 
 
 
 
σχόλια

Ποτέ δεν είναι αργά να κυνηγήσεις ό,τι αγαπάς. Στο τέλος της εξομολόγησής σου γράφεις "Κ23' που σημαίνει "Κοπέλα 23 χρονών" να φανταστώ. 23 είσαι και το σκέφτεσαι; Απλά κάντο.

Όπως διάβασα την εξομολόγηση, μάλλον σε έχει πάρει από κάτω αυτή την περίοδο και καλό θα είναι να τα τακτοποιήσεις λίγο μέσα σου.
Αρχικά να κατασταλάξεις πάνω στο τί δεν σου αρέσει στο αντικείμενο που σπούδασες. Ότι τα λεφτά είναι πενιχρά ; Και ποιος σε διαβεβαιώνει ότι και στον καινούριο κλάδο θα καταλήξεις να παίρνεις περισσότερα παρόλους τους κόπους σου στο μεταξύ ;
Επίσης, τί σε κάνει να πιστεύεις ότι στον κλάδο της Φιλολογίας που σπούδασες δεν προσφέρεις εξίσου πραγματική βοήθεια με αυτόν που σε ενδιαφέρει τώρα ;
Ίσως φταίνε τελικά οι συνθήκες στον τόπο διαμονής σου που σε κάνουν να νοιώθεις έτσι.
Σκέψου λοιπόν μήπως είναι καλύτερα να μη σκέφτεσαι ακόμα για μεταπήδηση σε άλλον κλάδο, αλλά αν μπορείς να παραμείνεις στη Φιλολογία και με την οικονομική βοήθεια των γονιών σου αρχικά που όπως λες είναι υποστηρικτικοί, να προσανατολιστείς σε μία μετάθεση για κάποιο άλλο μέρος ώστε να ξεκινήσεις μία καινούρια ζωή.
Η γνώμη μου λοιπόν είναι να μην εγκαταλείψεις το επάγγελμα που σπούδασες, αλλά να συνεχίσεις, τροποποιώντας τη ζωή σου μέσω αυτού.
Ξεκουράσου, επωφελήσου αυτή την περίοδο που δε δουλεύεις αδειάζοντας το μυαλό από κάθε σκέψη, και από Σεπτέμβρη τα ξανασκέφτεσαι.

Scroll to top icon