ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Η μουσική είναι τόσο όμορφη και λυπημένη που σκύβω να την ακούσω χαμένος στις σκέψεις μου μες στην τραγωδία του σαββατόβραδου.Ολόγυρα μου πετούν μες στους γεμάτους πουά γαλάζιους προβολείς,όλοι οι αθόρυβοι γαλάζιοι άγγελοι των συναισθηματικών ρομάντζων,η μουσική είναι σπαραξικάρδια και λαχταράει για νεανικές ενωμένες καρδιές,κοριτσίστικα εφηβικά χείλη,απίθανες λησμονημένες χορεύτριες του μπαλέτου της αιωνιότητας να χορεύουν αργά στον ήχο του του τρελλαμένου και κατεστραμμένου ταμπούρλου της ελπίδας και της αγάπης.Βγαίνω έξω,ενώ η μουσική παίζει στ'απογοητευμένα πεζοδρόμια,μέσα απο δυσαρεστημένες πόρτες,μες στους εχθρικούς ανέμους,στα λεωφορεία που μουγκρίζουν,στα σκληρά μάτια,στα αδιάφορα φώτα,στις ανύπαρκτες θλίψεις μιας ζωής.Γυρίζω ξανά σπίτι.Δεν ξέρω πως να κλάψω ή τι να ζητήσω."