ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φιλοι.Εχω κουραστει, απ' ολα. Η οικογενεια μου ειναι υπο διαλυση για χιλιαδες λογους, εδω και ενα χρονο υπαρχουν σοβαροτατα ζητηματα που δεν επιλυονται.Τα ερωτικα μου απο το κακο στο χειριστο, με λυγουρια που δε θελουν συναισθηματα και δεσιματα και τελικα καλυτερα μονη μου.Στη δουλεια; Βιωνω ενα δραμα.Αυτη τη στιγμη με πιεζει περισσοτερο απ' όλα, μιας και σε καθημερινή βάση έχω να αντιμετωπίσω τα νεύρα όλων, και ιδίως του αφεντικού μου, τον εξευτελισμό, την υποτίμηση, τις απλήρωτες υπερωριες και τις ανυπαρκτες αδειες .... Επιστρεφω σπιτι και δεν εχω ορεξη για ζωη, και ρε παιδια δεν τους αξιζει να σπαταλαω τοσο απο εμενα για αυτους, ουτε γι αυτη τη δουλειαΤο αφεντικο ειναι ο κλασσικος ελληναρας, με τα γηρατεια και ψυχολογικα που σου την λεει καθε δευτερο χωρις λογοΗ υπευθυνη γεροντοκορη στο ανθος των ψυχολογικων της, της φταις εσυ για οσα ξεχασε να κανειΑντι να αξιολογηθει η δουλεια μας, αξιολογουνται οι προσωπικες μας ζωες (που ευτυχως δεν εχω δωσει λεπτομερειες ενα χρονο εκει μεσα), κατακρινομαστε εαν θελουμε να φυγουμε στην ωρα μας, το να πουμε την γνωμη μας δεν υφισταται, και οφειλουμε να ανεχομαστε καθε παρακρουση και απαιτηση αγογγυστα, χωρις φυσικα τα νομιμα χρηματα Αυτο ειναι η ενηλικη ζωη; Πού πηγαν τα καλοκαιρια; Η ανθρωπια; Τα χρώματα; Περασα μια φρικτη χρονια, με απιστευτα πολυ δουλεια, και οταν βλεπω οτι το αποτελεσμα τελικα ειναι αυτο, απελπιζομαι ...Νομιζα πως ηρθαμε για να ζησουμε, κι οριακα επιβιωνουμε.Τουλαχιστον εχω αυτους, τους φιλους μου :) Δεν ξερω ποσο θα με αντεξετε ακομη, να μ ακουτε, να γκρινιαζω, αλλα ευχαριστω που ειστε εδω, η δυναμη μου.