Θα ακουσθεί σκληρό αυτό που θα πω: αν ήταν ο άνθρωπός σου δε θα ήταν χώρια σου, θα ήταν δίπλα σου, οπότε δεν ήταν τελικά (τα λέω και για να τα ακούω και εγώ, μην τα παίρνεις προσωπικά...). Πόνο νιώθεις που είναι κατανοητός, πόνο για την απώλεια, πόνο για το ανεκπλήρωτο. Όταν έρθει η ώρα και βρεθεί κάποιος ιδανικός για σένα, ίσως όλα αυτά κάποια στιγμή να αποτελούν μία μακρινή ανάμνηση.
3.5.2016 | 20:55
Ξέρω
Έχουν χαλάσει σχέσεις και πέντε και δέκα και σαράντα χρόνια...Ομως εγώ μετά από την σχέση που είχα τρία χρόνια και χώρισα δεν μπορώ να μην σκέφτομαι τον χωρισμο μου,δεν μπορώ όσες ευκαιρίες και να μου δινονται να προχωρήσω γιατι ήταν ο άνθρωπος μου...
1
