12.3.2013 | 00:29
ξερω πολυ καλα τι εισαι κατα βαθος
ενα παρεακι για να αναπολω τις στιγμες που το χρειαζομαι.και εχεις καθε φορα την αξια που εγω σου προσδιδω.εχει πλακα.κανω διαφορα σεναρια.τι θα γινει αν συναντηθουμε τυχαια.πως θα αντιδρασω εγω,πως θα αντιδρασεις εσυ και τα σχετικα.κατα τα αλλα δεν σημαινεις και κατι το ιδιαιτερο.και μες στην πλανη του μυαλου που κατα καιρους βιωνω,θυμαμαι μονο μια στιγμη που μου επιβεβαιωνει πως κατ ουσιαν ποτε δε σε ηθελα.εκεινη η μερα που ημασταν μαζι υπο αλλες συνθηκες κι εγω επαναλαμβανα απο μεσα μου:κανε να μην μου μιλησει,κανε να μην μου μιλησει...μπορει ομως και να ηταν επειδη ειχα μαθει οτι ειχες γκομενα,με δουλευες οτι δεν ειχες και ηθελα να πεθανεις.
