15.3.2015 | 21:57
Ξύπνα. Πριν να είναι αργά.
Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι εκεί έξω που αισθάνονται μόνοι τους σαν τον Βαγγέλη. Που δεν βρίσκουν τον λόγο να ζούνε διότι η διαφορετικότητά τους αντιμετωπίζεται ως μίασμα σε μία κοινωνία που αντί να αγκαλιάζει, να αγαπά δίχως όρους, να αξιοποιεί κάθε μέλος της και να το βοηθά να εξελιχθεί, το καταστρέφει διαιωνίζοντας ταμπού, ρατσιστικές απόψεις και ιδέες που απέχουν έτη φωτός από την πραγμάτωση του ανθρωπισμού. Χτες ήταν ο Άλεξ. Σήμερα ο Βαγγέλης. Αύριο ο διπλανός σου. Και πόσοι άλλοι που δεν ξέρουμε.Λυπάσαι, σε πιστεύω. Τι κάνεις όμως για αυτό;Τόσες μέρες όλοι δείξαμε την αγάπη μας για τον Βαγγέλη, εκφράσαμε τον φόβο μας για την ζωή του. Πονέσαμε όταν μάθαμε την τραγική κατάληξή του. Έπρεπε να εξαφανιστεί για να του δείξουμε την αγάπη μας; Και απ'όσο, δυστυχώς, αποδείχτηκε, να πεθάνει; Άραγε θα είχε την ίδια κατάληξη εάν ένιωθε την αγάπη που έχουμε δείξει όλοι γι'αυτόν; Εάν ήξερε πόσο πονάμε γι'αυτόν; Ξύπνα. Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης μπορεί να πέθανε αλλά ένας άλλος Βαγγέλης ζει ακόμα δίπλα σου. Τον βλέπεις στο δρόμο που περπατάς, στο σχολείο που πηγαίνεις, στο γραφείο που εργάζεσαι, στο σπίτι που μένεις. Σήμερα η τραγωδία χτύπησε την πόρτα μιας κρητικής οικογένειας. Ποιος σου λέει πως αύριο δεν θα χτυπήσει την δική σου;