ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω ηττημένη από την ίδια μου την δύναμηΒαθιά, απολυτα, τελεσίδικα ηττημένη από την ικανότητά μου να μην σε αγαπώ πιαΣ'ακουγα να κλαις και δεν μπορούσα να καταλάβω την ώρα που εσύ έκλαιγες, αφού εσύ έκλαιγεςπώς ο κόσμος συνέχιζε να υπάρχει, πώς και γιατί οι δείκτεςτου ρολογιού εξακολουθούσαν να κινούνται, γιατί εκείνη την ώρακάπου άνθρωποι άλλοι γελούσαν, μιλούσαν και συνέχιζαν να ζουνΑφού εσύ έκλαιγες, ο κόσμος πώς μπορούσε να εξακολουθεί να υπάρχειΑφού εσύ έκλαιγες θυμωνα με τον ίδιο μου τον εαυτό που σου συνέχιζε να αναπνέειΝα ζει και να υπάρχειΑφού εσύ έκλαιγες, πώς τολμούσε ο κόσμος να υπάρχει ακόμη;Με ποιο δικαίωμα;Κι όμως τώρα δεν σ'αγαπω, αστείο δεν είναι; Παράλογο;Ο αστείος παραλογισμός της ανθρώπινης ύπαρξηςΣτα 21 μου νιώθω την πρώτη μεγάλη μου ήτταΜια ήττα από εμένα την ίδιαΜια ήττα που φημίζονταν για πολυπόθητη και δυσεπιτευκτη νίκη, μια νίκη που την πέτυχαΝιώθω ηττημένη από την ίδια μου την δύναμηΠώς γίνεται να μου πέρασε η ανάμνησή σου;Ήξερα πολύ καλά πως μακριά σου τα συναισθήματά μου για εσένα δεν θα εξελιχθούν, πως θα μείνουν στάσιμαΑλλά τελικά ούτε στάσιμα έμειναν, χάθηκαν, δεν διατηρήθηκανΝιώθω μια μεγάλη ανακούφιση και συνάμα την ανάγκη να νιώσω τύψεις ή θλίψη τώρα που το συνειδητοποιώ