ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έζησα πριν 5 Χρόνια ένα πρόβλημα υγείας που ήμουν 18 χρονών και το ανακάλυψα μετά από 7 φορές που συνεχώς είχα κρίσεις πανικού πηγενα στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν να βρουν τι έχω συνεχως εξετάσεις πολλές εξετάσεις χωρίς αποτέλεσμα. Έπειτα πήγα σε γιατρό στην Λάρισα έμαθα ότι υπήρχε εκεί ένας πολύ καλός γιατρός και λόγο της ηλικίας μου με δέχτηκε με ραντεβού λίγες ημέρες μετά. Δεν μπορούσα να κρύψω το άγχος και το φόβο μου είχα πολλά συμπτώματα δεν μπορούσα για εβδομάδες να φάω φαγητό νερό δεν έπινα ώσπου έπαθα και αφυδάτωση ήμουν στο κρεβάτι με πόνους στο έντερο μου και στο στομάχι μου δεν μπορούσα ούτε να ντυθω κοιμόμουν σχεδόν όλοι μέρα και ένιωθα κούραση. Πήγαμε στον γιατρό με τους γονείς μου και εκεί μετά από εξετάσεις πολλές και εκεί ανακαλυψαμε ότι είχα όγκο και έπρεπε να αφαιρεθεί αμέσως ο γιατρός ήταν πολύ αποφασισμενος να αναλάβει το χειρουργείο γιατί ήμουν 18 χρονών και με το που άκουσα χειρουργεία, όγκους, μετά έλεγαν τι θεραπείες θα χρειαστεί να κάνω πολλά πράγματα μιλούσαν για χημειοθεραπειες για ακτινοβολιες όλα αυτά δεν γνώριζα τι ήταν τι έλεγαν είχα πάθει σοκ . Η μητέρα μου δεν μπόρεσε να με υποστήριξη είχε σοκαριστεί έκλαιγε συνεχως ώσπου αναγκαστικά έφυγα από το σπίτι και πήγα και έμεινα στον θειο και την θεια μου μέχρι να γίνει το χειρουργείο. Οι άνθρωποι μου μίλησαν ακόμη και ψυχολόγο μου έφεραν να μιλήσω να νιώθω δυνατή και ότι θα τα καταφέρω. Εγω ένιωθα ήρεμη μέσα μου ήξερα ότι όλα θα πάνε καλά αν και γύρω μου όλοι με κοίταζαν πολύ περιεργα θα σας πω μόνο συγγενείς που για χρόνια οι γονείς μου δεν μιλούσαν μαζί τους οι ίδιοι δεν μας μιλούσαν μόλις έμαθαν ότι ήμουν άρρωστη έτρεξαν και με το παραπάνω να μας βοηθήσουν οικονομικά και ψυχολογικά και αυτό με εκνεύρισε και με στεναχώρησε τότε. Σκέφτηκα έπρεπε να γίνει αυτό για να μας μιλήσουν τώρα θυμήθηκαν? Όπως και να έχει σκεφτόμουν μόνο εμένα τότε ήθελα να γίνω καλά να βγαίνω πάλι με της φίλες μου να πηγαίνω βόλτες να κοιτάζω την θάλασσα....Έγινε το χειρουργείο πέτυχε η εγχείρηση όλα πήγαν πολύ καλά ο γιατρός ήταν ένας εξερετικος άνθρωπος πάνω από όλα τον ευχαρίστησα και πάντα θα εύχομαι να τον έχει ο θεός καλά . Μετα το χειρουργείο υπήρχε ένας ατελείωτος δρόμος με θεραπείες πολλά φάρμακα υπήρχε πόνος, θλίψη όμως τελικά αυτό που κατάλαβα είναι ότι πραγματικά ήμουν δυνατή και δεν άφησα να με ρίξει όλο αυτό πήγαινα για την θεραπεία μου έβλεπα τριγύρω τον πόνο των ανθρώπων κατέβαζα το κεφάλι και Συνεχίζα να περπατάω ... Είχα γίνει σκληρή με εμένα έλεγα θα τα καταφέρω ότι και να γίνει στην αρχη ήταν επίπονο μετά το συνήθισα ... Τα καλύτερα λόγια τα άκουσα από τον γιατρό που με παρακολουθεί μέχρι και σήμερα που με δάκρυα στα μάτια μου είπε πως τα κατάφερα και σταματήσαμε της θεραπείες.... Πάντα μέσα μου μέχρι και σήμερα σκέφτομαι πως ήταν ένα θαύμα το πως μπόρεσα να είμαι τόσο ήρεμη κάθε βράδυ είχα την εικόνα της Παναγίας και του Χριστού δίπλα μου καθόμουν και τους μιλούσα ακόμη και στον ύπνο μου είδα να μου απλώνει το χέρι η Παναγιά και να μου λέει όλα καλά θα πάνε.... Ανατριχιάζω μέχρι και σήμερα που το λέω όμως δεν θα ξεχάσω πάνω από όλα τους ανθρώπους που με βοηθησαν και με υποστήριξαν. Τώρα είμαι καλά και προσεύχομαι για όλους τους ανθρώπους που περνάνε τα προβλήματα τους να τους έχει ο θεός καλά η υγεία είναι το παν εγώ πάλεψα για να έχω την υγεία μου και πάντα θα παλεύω....