24.7.2016 | 22:52
Υποκρισία, σοβαροφάνεια και δήθεν ηθική.
Αυτό υπάρχει πια.Ήμασταν σε μια συγκέντρωση εχθές, όπου ήμασταν μαζεμένοι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης. Η διευθύντρια (ο Θεός να την κάνει, που δεν ξέρει ακόμη την διαφορά Ενεργητικού και Παθητικού στον Ισολογισμό), κάνοντας τον απολογισμό του εξαμήνου, μιλούσε για μειωμένη αποδοτικότητα, για έλλειψη οράματος, για έλλειψη στόχων, αγάπης και αφοσίωσης στη δουλειά, και λοιπές τρίχες κατσαρές.ΟΚ, κυρά μου, όταν τσακωθώ και εγώ με την ηθική, θα πουλάω πνεύμα σε εκείνους που με δόντια και νύχια κρατάνε το μεροκάματο αλλά και την επιχείρηση ζωντανή, χτυπώντας 16-ώρα.Για πες μας, πόθεν πως εσύ και πολλοί όμοιοι σου κρατάτε τα "μπόσικα" σε πολλές επιχειρήσεις και οργανισμούς, χωρίς να έχετε νιώσει τι σημαίνει δουλειά, μεροκάματο, ιδρώτας; Πόσοι από εσάς ξέρετε τι σημαίνει να κάνεις θυσίες; Πόσοι έχετε βασιστεί στις δυνάμεις σας; Πόσοι από εσάς ανεβήκατε ιεραρχικά χωρίς "γλύψιμο" και γλύψιμο (κυριολεκτικό γλύψιμο);Έλεος πια! Δεν αντέχω άλλο τους δήθεν σπουδαγμένους, τους δήθεν τρανούς και δήθεν μεγάλους, με τις πέτσινες περγαμηνές και τους δήθεν τίτλους.Είναι τόσο τιποτένιοι που δεν έχουν τίποτα άλλο στη ζωή τους παρά από ένα "ΕΓΩ".