ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συμφωνώ εν μέρη μαζί σου , τα φουσκωμένα -γυαλισμένα σώματα που συνήθως(παντα) είναι αποτέλεσμα φαρμάκων και ο μόνος σκοπός τους είναι να σηκώσουν 100 κιλα φωνάζοντας στο γυμναστήριο και να βγαίνουν με κοιλιακούς στην παραλία είναι αντιαισθητικά. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι χρόνια αθλητές, ή που το χόμπι τους είναι κάποιο άθλημα κι όχι απαραίτητα νέοι. Που έχουν επιλέξει έναν τρόπο ζωής που τους γεμίζει ο οποίος έχει αποτέλεσμα ένα γυμνασμένο σώμα με κοιλιακούς χωρίς να'ναι αυτοσκοπός αυτό. Και χωρίς να το προβάλουν.Θεωρείς και αντιαισθητικά τα αγάλματα της κλασικής εποχής?

Επειδή ρωτάς με κάποιο αντιστοιχιακό (όχι απαραίτητα ισοδύναμο) ανάλογο, θα σου απαντούσα, με μια δόση χιούμορ βεβαίως, εξαρτάται για ποια αγάλματα ομιλούμε!! Τον τύπο Hρακλής Farnese του Λύσιππου ή τον τύπο Ερμής του Πραξιτελη?https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/Herakles_Farnese_MAN_Napoli_Inv6001_n01.jpg/250px-Herakles_Farnese_MAN_Napoli_Inv6001_n01.jpghttps://el.wikipedia.org/wiki/Ερμής_του_Πραξιτέλη#/media/File:Hermes_di_Prassitele,_at_Olimpia,_front.jpgΠιο σοβαρά τώρα, θα σου έλεγα ότι η σύγκριση με τα αγάλματα χωλαίνει για έναν απλούστατο λόγο. Το άγαλμα είναι ένα στατικό αντικείμενο από το οποίο οι επιδιώξεις είναι αισθητικές-πνευματικές και μόνον. Δεν λέω ότι έχει μόνο σκοπό να εξυπηρετεί το κάλλος (γιατί η τεχνη δεν έχει να κάνει μόνο με το κάλλος) όμως η καλλιτεχνική και αισθητική του διάσταση είναι η ΚΥΡΙΑ του ιδιότητα. Ο άνθρωπος τώρα -και δη του σεξουαλικά προτιμώμενου φύλου- έχει διαστάσεις και ιδιότητες πέραν του αισθητικού. Ή μάλλον το αισθητικό στην προκειμένη προσλαμβάνει επιπλέον αποχρώσεις αναλόγως των ιδιαίτερων προτιμήσεων του έχοντος το οπτικό κριτήριο. Αυτό που εμένα με εξιτάρει, μπορεί εσένα ή μιας άλλης γυναίκας να είναι αδιάφορο. Επιπλέον του ότι δεν ειμαστε όλοι ένα καλουπι να μας αρέσουν τα ίδια πράγματα υπεισέρχεται κι άλλος ένας παράγοντας. Μας έχει επιβληθεί η ιδέα ότι το υγιές (κι άρα το γυμνασμένο, γιατί η γυμναστική ανέκαθεν επιχειρηματολογούσε υπέρ της υγείας ~και δεν το αμφισβητώ, απλά σου δείχνω την διακλάδωση του πώς δομούνται τα επιχειρήματα) ταυτίζεται με το ωραίο. [NB ότι χρησιμοποιώ την λέξη ωραίο, δηλαδή στην ώρα του, καίριο, κι όχι όμορφο δηλαδή εύμορφο (που είναι ζήτημα κυρίως γονιδιακό)]. Παρά ταύτα η έλξη και το ερωτικό ενδιαφέρον δεν δομούνται αναγκαστικά στην ιδέα του υγιούς -ή και του ωραίου, ακόμα, αν θες! Αλλιώς πώς εξηγείς τις πολλές και φανατικές θαυμάστριες των τοξικομανών rock stars ή και των λιγότερο γενικά παραδεδειγμένων ως ωραίων? (πχ.Sid Vicious, Steven Tyler, Pete Doherty)Η εξίσωση της υγιούς, γυμνασμένης εμφάνισης λοιπόν με την ελκυστικότητα συνήθως γίνεται -ακριβως!!- από άντρες. Aυτό συμβαίνει για πλήθος λόγων και ήδη γράφω σεντόνι, αλλά συνοπτικά έχει να κάνει με το εξής. Ο άντρας είναι πιο στοχο-χωροθετημένος στην ζωή του, γιατί έτσι ανατρέφεται, να πετυχαίνει στόχους. Για εκείνον λοιπόν η επιτυχία του στόχου (να φτιάξει κορμί, να πετύχει στο άθλημά του, να έχει την απαραίτητη ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ για να μπει στον συγκεκριμένο τρόπο ζωής...) είναι από μόνο του κ@υλωτικό. Και εξηγεί παρεμπιπτόντως γιατί η εξτρήμ γυμναστική είναι τόσο δημοφιλής σε ακροδεξιούς και φυλακισμένους. [Προσοχή δεν λέω ότι όσοι αγαπούν την γυμναστική είναι ακροδεξιοί ή φυλακισμένοι, προφανώς!]Αντίθετα η γυναίκα που όχι μόνο δεν αναθρεφεται να στοχεύει στόχους αλλά διαθέτει και μητρικό ένστικτο "προστασίας" (δεν αντιβαίνει τις αρχες του φεμινισμού αυτό, είναι ορμονικό το θέμα) έλκεται συχνότατα από αυτό που ΔΕΝ είναι ανταποκρινόμενο στο αποτέλεσμα πειθαρχίας. Δηλαδή από το κακό αγόρι, το αγόρι που έχει μπλέξει με ναρκωτικά, που τρώει ακατάστατα και πίνει πολύ, που έχει λεπτό κορμί και όχι φουσκωμένο, που δεν δίνει δεκάρα για το λουκ του και σε όποιον αρέσει, σε μεγαλύτερες ηλικίες ακόμα και από το κορμί που μπορεί να έχει λίγο κοιλίτσα, ακόμα και από ατέλειες γονιδιακές, πχ. μεγάλη μύτη, στραβά δόντια, κλπ. ΑΡΚΕΙ να νιώθει σεξουαλική ενέργεια και έλξη. (Αυτό το λέω για να μην νομίσουν όοοοοοολοι οι κουτσοί στραβοί ότι είμαστε Άγιος Παντελεήμονας. Όχι αγάπες μου, δεν είμαστε και ίδρυμα). Γι'αυτό και οι περισσότερες γυναίκες εδώ μέσα -αλλά κι εκεί έξω- δεν δίνουν τόση σημασία όση γενικά νομίζετε στους κοιλιακούς, αλλά στην γενικότερη εικόνα του συνόλου και στην ερωτική αύρα που "βγάζουν" κάποιοι άνθρωποι. Τυχαίνει κάποιοι άντρες που είναι ωραίοι (κι ίσως και γυμνασμένοι) να έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και να έχουν αυτήν την άυρα. Τυχαίνει και κάποιοι να μην την έχουν και γι'αυτό θα δεις ότι ενώ τους "κάθονται" λόγω αρχικού ενθουσιασμού από την ομορφιά, τελικά δεν κρατάνε ή δεν ικανοποιούνται οι κοπέλες τους. Υπάρχουν τέλος και άνθρωποι (άντρες) που μπορεί να μην αντιστοιχούν με τα πρότυπα των στόχων που θέτετε ως φύλο από το ίδιο σας το φύλο ως επιθυμητά κι αναγκαία για το ερωτικό παιχνίδι (και ελέγξιμα φυσικά, γιατι η μισή κ@υλα του μέσου άντρα είναι στον έλεγχο, όπως αναλύσαμε) αλλά έχουν τον τρόπο τους με τις γυναίκες....και κάνουν έτσι μερικούς άντρες -όχι εσένα προσωπικά banofi- να αναρωτιούνται "μα τι του βρίσκει του μ@λακ@? το πορτοφόλι?"Σας έπρηξα -κι αν έφτασες μέχρι εδώ κερδίζεις μια φωτό των αυτιών μου- αλλά ελπίζω έδωσα μια άλλη οπτική στο θέμα.

Πρώτον είμαι γυναίκα να το ξεκαθαρίσουμε αυτό.Μίλησα καθαρά για το αισθητικό κομμάτι και όχι τόσο για το τι μπορεί να έλκει τον καθένα μας ή την καθεμία μας.Και διαχωρίζω το αισθητικό , όπως είναι το κάλλος των αγαλμάτων ή στην πραγματική ζωή ένα γυμνασμένο σώμα ή ένα προικισμένο γονιδιακά άτομο με ομορφα χαρακτηριστικά, από το όμορφο που είναι υποκειμενικό όπως και από την ερωτική έλξη που είναι επίσης το ίδιο.

Σόρρυ για το λάθος φύλο. Δεν έγινε αντιληπτό από τα λεγόμενά σου. Η εξομολόγηση όμως αναφερόταν στην ΕΛΞΗ σε σχέση με το γυμνασμένο, όχι στην αισθητική γενικά, γι'αυτό και σχολίασα όπως σχολίασα. Πάραυτα, ας μιλήσουμε λίγο σε αυτό το μήκος κύματος.Η λέξη αισθητική από μόνη της ως φιλοσοφικός κλάδος περικλείει και το αισθητικά ωραίο και το μη ωραίο. Εννοείς μάλλον το "καλαίσθητο" καταλαβαίνω (διόρθωσέ με αν κάνω λάθος). Σου ανέφερα συγκεκριμένα παραδείγματα στα αγάλματα. Στις γυναίκες οι κοιλιακοί μου κάνουν ακόμα πιο μπλιαχ εμένα προσωπικά, σόρρυ αν το θέτω λίγο άκομψα. Μπορείς κι εσύ να πεις μπλιαχ για την δική μου κοιλιά που μετά από γέννες δεν είναι όπως ήταν, δεν θα παρεξηγηθώ καθόλοθ. Τα γυμνασμένα μπούτια πάντως δεν με χαλάνε καθόλου.Μάλλον διαφωνώ με την έμφαση στην δημιουργία κάποιου σώματος που ψιλοαντιβαίνει στον πιο κλασσικό γυναικείο σωματότυπο (αφού το πάμε με τα αγάλματα, τύπου Αφροδίτη της Μήλου). Δηλαδή λίγο σαν να επιβάλλεται το πρότυπο των κοιλιακών ακριβώς γιατί είναι δύσκολο να αποκτηθεί χωρις συμπληρώματα, τρομερή δίαιτα, επαγγελματική προπόνηση κι ούτω καθεξής. Δεν ξέρω...αυτό προσπαθούσα να αναλύσω. Γιατί το συζητάμε και το αναφέρουμε και εστιάζουμε. Με μπερδεύεις λίγο όταν λες "το όμορφο που είναι υποκειμένικό". Το όμορφο όμως δεν είναι υποκειμενικό. Είναι εύ-μορφο, το έχον καλή μορφή. Είναι δηλαδή αντικειμενικό, μιας και υπάρχουν νόμοι συμμετρίας κλπ. που το καθορίζουν, δεν μιλάμε "να έχεις τύπο", είναι ολόκληρη επιστήμη. Οι αρχαίοι Έλληνες ιδιαίτερα είχαν κάνει διδακτορικό σ'αυτά, το ξέρεις. Νομίζω αυτό είναι και το μπέρδεμα για πολλούς. Λένε "η ομορφιά είναι υποκειμενική" (beauty is in the eye of the beholder, μια ρομαντική άποψη του 19ου αιώνα) ενώ στην ουσία εννοούν ότι η ερωτική έλξη και τα γούστα είναι υποκειμενικά (που είναι, σαφέστατα). Χαίρομαι λοιπόν που τα διαχωρίζεις γιατί έτσι η κουβέντα γίνεται πιο ξεκάθαρη. Τες πα, αυτά είχα να πω επί του θέματος. Αν υπάρχει διάθεση για περαιτέρω συζήτηση, ευχαρίστως να συνεχίσουμε.