14.9.2017 | 18:21
Ζηλεύω παρόλο που δεν το παραδέχομαι
Ο μοναδικός έρωτας που έχει περάσει απ' τη ζωή μου και με έκανε να νιώσω τόσο δυνατά συναισθήματα, βρίσκεται στην αγκαλιά μιας άλλης κοπέλας που έχει όλες τις προσωπικές φιλοδοξίες που είχα. Είναι μεγαλύτερή του επομένως τον έχει κολακεύσει που βρήκε ανταπόκριση και φοιτεί στο πανεπιστήμιο των ονείρων μου που εγώ λόγω δυσκολιών δεν κατάφερα να φτάσω. Έχει ένα υγιές και γυμνασμένο σώμα και είναι συνεχώς περιποιημένη.Ζω με αυτό τον εφιάλτη τον τελευταίο χρόνο. Κάποια που θα ήθελα να είμαι έχει κλέψει την καρδιά του αγαπημένου μου. Η ζωή σαφώς και συνεχίζεται άλλα πάντα ελπίζω σε αυτή την επιστροφή( ακόμα κι αν περάσουν πολλά χρόνια). Νιώθω ότι χάνω τη ζωή μου και ότι η ύπαρξή μου είναι ανούσια αφού βρίσκω σπάνια ενδιαφέρον σε κάτι. Ραγίζει η καρδιά μου όταν τους βλέπω μαζί και πονάει όλο μου το σώμα.Έχω προσπαθήσει άπειρες φορές να κάνω ένα restart αλλά απέτυχε παταγωδώς. Πλεον αποφάσισα να ασχοληθώ με τον εαυτό μου. Να κάνω πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι καλά και να με απομακρύνουν απο τη μιζέρια που έχω φτάσει.Πρώτα έρχομαι εγώ! Θέλω επιτέλους να δω μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Εκείνη που δε θα έχει απωθημένα, δεν θα κλείνεται στον εαυτό της, δεν θα νιώθει ηττοπάθεια και θα μπορέσει να υπερασπιστεί το ανάστημά της. Ίσως να μην ήμουν αυτό που ήθελες εσύ, αλλά θα γίνω το καλύτερο που ήθελα εγώ. Μου το χρωστάω..
0