Μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη στιγμή που θα υιοθετήσετε το πρώτο σας σκυλί, θα συνειδητοποιήσετε ότι το να έχετε ένα κατοικίδιο ζώο, θα σας φέρει την πιο προβλέψιμη και εγγυημένη μορφή αγάπης που υπάρχει!.
Διαβάστε λοιπόν κάποιες ιδιαίτερες μαρτυρίες-εμπειρίες, με τις περισσότερες να ανήκουν σε «γονείς» κάποιων ζώων, μαζί και τις σκέψεις που μοιράζονται με αφορμή μία φωτογραφία του «παιδιού» τους!
01.
Τίτλος: «Εμπιστοσύνη»
Φωτογράφος: Adilah Ι. (Φοιτήτρια από τη Σρι Λάνκα που ζει στην Ινδία)
Υπάρχει μια ορατή τρύπα στο αυτί του από πολλές μάχες, μυρίζει μερικές φορές, και μεταξύ μας, δεν είναι και η πιο όμορφη γάτα στη γειτονιά. Αλλά κανένα από αυτά δεν έχει σημασία όταν σκαρφαλώνει στην αγκαλιά μου και...γουργουρίζει τα προβλήματά μου μακριά. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που μόνο τα ζώα μπορούν να σας διδάξουν. Το να έχεις τυφλή πίστη σε κάποιον, είναι ένα από αυτά.
02.
«Μονόπλευρη Αγάπη»
Madhu Singh (Φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τέξας)
Η σκυλίτσα μου θα κουνήσει την ουρά της έντονα και θα λάμψει στη θέα της γάτας μου, αλλά τα αισθήματα δεν είναι αμοιβαία. Η σκυλίτσα μου διασώθηκε μετά από το χτύπημα ενός αυτοκινήτου, αλλά παρά τον τραυματισμό της, έχει τόσο πολύ ενθουσιασμό και αγάπη για τη ζωή. Είναι η εμπιστοσύνη της στην καλοσύνη του κόσμου που την κρατά ευτυχισμένη.
03.
«Σιωπηλή Κατανόηση»
Sophia Patrick (Φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Gallaudet της Ουάσινγκτον)
Λίγο πολύ, ο καθένας ερωτεύεται όταν φέρνουν στο σπίτι του ένα κουτάβι έξι εβδομάδων. Αλλά έχω μια ιδιαίτερη σχέση με το Πιτ Μπουλ μου, γιατί είμαι κωφή. Της γνέφω και εκείνη με καταλαβαίνει. Είναι σαν να ξέρει εμένα και τη γλώσσα μου, με έναν τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το καταφέρουν.
04.
«Μάλλινη Κουβέρτα»
Cat Urbigkit (Συγγραφέας/Φωτογράφος που ζει στο Δυτικό Γουαϊόμινγκ)
Ένας κουτάβι που προορίζεται για σκύλος-φύλακας ενός κοπαδιού, αναζήτησε την άνεση μιας ομάδας μικρών αρνιών σε ένα ράντσο με πρόβατα του Δυτικού Γουαϊόμινγκ, ένα γεγονός που συμβαίνει πολλές φορές κάθε χρόνο, μέσα στον κόσμο όπου τα κοπάδια εκτρέφονται με ζώα φύλακες. Ο δεσμός αρχίζει από νωρίς, αλλά η άνευ όρων αγάπη που δείχνουν ο ένας για τον άλλον, διαρκεί για μια ζωή.
05.
«Μαθήματα στη Διασκέδαση»
Desiree Keelty (Φωτογράφος που ζει στο Όστιν του Τέξας)
Έχω συχνά αναρωτηθεί γιατί το σκυλί μου αγαπά να κρεμά το κεφάλι του έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Μια νύχτα, στο δρόμο και επιστρέφοντας σπίτι από δείπνο με τον άντρα μου, το δοκίμασα και το λάτρεψε.
06.
«Αγέλη Ποντικών»
Cyprien Delpuech
Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα είχα κάποιο ποντικό, μέχρι που η φίλη μου έφερε δύο στο σπίτι. Αυτό που ήταν καφέ και άσπρο ήταν το αγαπημένο μου. Τόσο έξυπνο και πρόθυμο για να ανακαλύψει τον κόσμο. Μου έδειξε το δυναμισμό της και τη χαρά για τη ζωή. Το δύσκολο κομμάτι είναι ότι οι αρουραίοι ζουν μόνο δύο ή τρία χρόνια. Πάντα θα θυμάμαι τα μικρά σώματά τους στο χέρι μου, να αναπνέουν σιγά-σιγά και να με κοιτάζουν με τα έξυπνα μάτια τους. Μου λείπουν.
07.
«Ευκαιρία Εξάσκησης»
Kido Takayuki (Σχεδιαστής από το Τόκιο)
Υπάρχει μια αρχαία πεποίθηση στην Ιαπωνία, ότι αν οι νεόνυμφοι πάρουν ένα κατοικίδιο ζώο, δεν θα έχουν την ευλογία να αποκτήσουν παιδιά. Έτσι, οι ηλικιωμένοι συγγενείς μας δεν ήταν ευχαριστημένοι όταν φέραμε σπίτι το σκυλί μας. Πιστεύω, όμως, ότι είναι μία υπέροχη εξάσκηση για τη φροντίδα ενός παιδιού, καθώς και ότι ο ίδιος ο σκύλος θα είναι μία καλή παρέα όταν θα έρθει η στιγμή να κάνουμε τα παιδιά μας.
08.
«Τσα!»
Alara Orhon (Διαφημίστρια στο χώρο του θεάματος)
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ τον εαυτό μου σαν «άνθρωπο που θα είχε γάτα», αλλά αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε ο ένας τον άλλον για δέκα μέρες. Πλέον έχει κλείσει χρόνος. Όταν ήταν πολύ μικρός ανησυχούσα για να μην τον πατήσω, αλλά και όταν επέστρεφα στο σπίτι από τη δουλειά, προσευχόμουν να είναι ακόμα ζωντανός. (Καταλαβαίνω τι λένε για το «πρώτο παιδί» τώρα.) Κάθε φορά, περίμενε στην είσοδο, σε εγρήγορση και ηρεμία, περίεργος όπως πάντα, με διάθεση για παιχνίδια. Μου έχει διδάξει πώς να προγραμματίζω καλύτερα τον εαυτό μου, αλλά από την άλλη και πώς να χαλαρώνω με τη μία. Όταν κάνει αταξίες έχω μάθει να ελέγχω τη δική μου ένταση πρώτα, αφού συνήθως αυτός απλά αντιδρά σε μένα. Είναι ακόμη ένα ταξίδι εκπλήξεων, υπενθυμίζοντάς μου καθημερινά την έννοια του «παράτα το, ξεπέρασέ το».
09.
«Καρδινάλιος στο Χιόνι»
Teri Newman (Υποψήφια για το Κογκρέσο)
Μετά την ήττα στην υποψηφιότητά μου για το Κογκρέσο το Νοέμβριο του 2010, ήμουν αποφασισμένη να μην θέσω ξανά υποψηφιότητα. Ήμουν απογοητευμένη από την τόσο σκληρή εργασία μου, που έφτασα τόσο κοντά κι όμως έχασα. Παρακολουθώντας το χιόνι, είδα αυτόν τον καρδινάλιο στην αυλή μου, ο οποίος ήταν έξω ψάχνοντας για τροφή στο κρύο. Κατάλαβα ότι από όλα τα ένστικτα που καταπιέζουμε, αυτό της επιβίωσης δεν μπορεί να χαθεί. Αυτό το πουλί που νοιαζόταν μόνο για την επιβίωσή του, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι και εγώ θα μπορούσα να επιβιώσω και να κερδίσω τις επόμενες εκλογές. Βάζω υποψηφιότητα και πάλι.
10.
«Νέες Μυρωδιές»
Henry Simpson (Καλλιτεχνικός Διευθυντής Πρακτορείου)
Ο σκύλος μας βαριέται αν κάνουμε την ίδια διαδρομή δύο φορές σε έναν περίπατο. Ακόμα κι αν είναι μια βόλτα στη γειτονιά, θα κατευθυνθεί σε μια περίεργη γωνία, σε ένα μέρος που ποτέ δεν έχουμε ξαναπάει. Του αρέσουν οι νέες μυρωδιές. Υποθέτω ότι μας έχει διδάξει πως αν πάρουμε ένα νέο μονοπάτι, θα ανακαλύψουμε έναν νέο κόσμο που ποτέ δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε.
11.
«Ο Κώνος της Ντροπής»
Mark Lobo (Φωτογράφος από το Μπρισμπέιν της Αυστραλίας)
Ήταν ένα σκυλί επιρρεπές σε ατυχήματα. Πηδώντας από μπαλκόνια και κολλώντας σε φράκτες, τον έκανε να έχει συνεχώς «τον κώνο» πάνω του. Παρά την ακινητοποίηση και το ενοχλητικό κομμάτι στο κεφάλι του, εξακολουθεί να κυνηγά ακόμη το φρίσμπι και να σκάβει διάφορα μέρη της αυλής, σαν να ήταν ένα τεράστιο φτυάρι. Στο αυτοκίνητο θα επιμείνει να βγάλει το κεφάλι του έξω από το παράθυρο και να ανεμίζει, καθώς ο κώνος πιάνει τον άνεμο. Μου έδειξε ότι δεν έχει σημασία τι περνά κανείς, αφού υπάρχει πάντα ένας τρόπος για να κάνουμε αυτό που θέλουμε και να διασκεδάσουμε.
12.
«Μικρές Τελετουργίες»
Jim Goldstein (Επαγγελματίας Φωτογράφος στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια)
Κάθε Χάλοουϊν (Halloween), η σύζυγός μου και εγώ στήναμε ένα τελετουργικό με τα σκυλιά μας, ντύνοντάς τα με στολές. Εκείνη την εποχή, ήταν απλώς μια διασκεδαστική δραστηριότητα που έκανε τους φίλους και την οικογένειά μας να γελούν. Μόνο όταν χάσαμε και τα τρία τους (ηλικίας 16, 15, και 6 ετών) από διαφορετικές αιτίες μέσα σε έξι μήνες το 2010, ξεκαθάρισε η σημασία που είχαν στη ζωή μας. Μόνο όταν το σπίτι μας έμεινε σιωπηλό, ήταν εμφανές πόσο μεγάλο κενό είχαν αφήσει πίσω τους. Η ατελείωτη αγάπη που σου δίνει ένα κατοικίδιο ζώο είναι κάτι το πολύ ξεχωριστό.
13.
«Σκιά»
Louise LeGresley
Πάντα είχα γάτες, αλλά ποτέ κάποια σαν κι αυτήν. Είναι απόλυτα ατρόμητη. Επειδή είναι μαύρη γάτα, νομίζω ότι νομίζει πως είναι αόρατη. Είναι μία άριστη κυνηγός και μου παρουσιάζει διάφορα «δώρα» κάθε εβδομάδα: πουλιά, τυφλοπόντικες, ακόμη και ένα φίδι μια φορά. Μου έχει διδάξει ότι αν θέλεις κάτι, δεν πρέπει να φοβάσαι να το κυνηγήσεις.
14.
«Χαλαρή Σαύρα»
Michelle Arroyave (Σχεδιάστρια στο Κίνγκστον της Τζαμάικα)
Μετά την πρώτη εβδομάδα ζωής στο Κίνγκστον της Τζαμάικα, έκανα τελικά ένα φίλο. Από εκείνη την ημέρα, αυτή η σαύρα είναι παρέα μου. Μένει μαζί μου σχεδόν κάθε βράδυ και πρωί, αν δεν την ενοχλήσω ανάβοντας τα φώτα. Μου αρέσει να παρατηρώ τα όμορφα χρώματα της και μερικές φορές, είναι απλά ωραίο να έχεις άλλο ένα πλάσμα τριγύρω.
15.
«Μικρός Γίγαντας»
Kristiano Costeniero (Φωτογράφος που ζει στην Καλιφόρνια)
Χωρίς να ακούγομαι κλισέ, συνεχώς εκπλήσσομαι με το πόσο πολύ αγάπη και αφοσίωση μπορούν να δείξουν περίπου 3 κιλά από μύες και γούνα, σε έναν άντρα που δεν είναι τέλειος, είναι ανώριμος και εγωιστής, όπως εγώ. Αναρωτιέμαι πως θα ήταν, αν οι άνθρωποι έδειχναν το ίδιο είδος αγάπης και προσοχής σε κάθε άλλο άνθρωπο, όπως τα κατοικίδια μας δείχνουν;
16.
«Η Συνεργασία της Κότας»
Romain Perin (Σχεδιαστής Ιστοσελίδων που ζει στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας)
Μπορεί μία κότα να είναι κατοικίδιο ζώο? Τα παιδιά σίγουρα την αγαπούν και την θεωρούν κατοικίδιο. Μας έχει διδάξει ότι είναι δυνατόν να ζούμε σε αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με άλλα ζώα, ακολουθώντας τις αρχές της «μόνιμης καλλιέργειας/ανάπτυξης» (permaculture). Νοιαζόμαστε γι' αυτήν, την ταΐζουμε και της δίνουμε ένα ασφαλές και ζεστό μέρος για να μείνει. Αυτή σε αντάλλαγμα, τρώει τα παράσιτα που διαφορετικά θα επιτίθονταν στα λαχανικά μας και φυσικά μας δίνει όμορφα αυγά. Είναι μια συνεργασία ωφέλιμη για όλους.
17.
«Απλότητα»
Annelise Furnald (Συγγραφέας, φωτογράφος, φοιτήτρια, αισιόδοξη)
Έχω μάθει ότι η υπομονή σε ανταμείβει, ότι να λερωθείς συχνά αξίζει το χάλι, και ότι ένα από τα καλύτερα συναισθήματα είναι να μπορείς να πατήσεις με γυμνά πόδια σε δροσερό χορτάρι, σε μια ζεστή ημέρα. Έχω μάθει ότι πρέπει πάντα να ακολουθώ τη μύτη μου (μάλλον, την καρδιά μου, αφού η μύτη μπορεί να θεωρηθεί η καρδιά ενός σκύλου), γιατί ποτέ δεν θα μάθω σε τι καλό θα μπορούσα να οδηγηθώ μέχρι να το κάνω. Παρά το γεγονός ότι η ζωή είναι συχνά λιγότερο απλή από ό,τι μπορεί να επιθυμούμε να είναι, το να την ζούμε όμως έτσι, μας κάνει πολύ πιο ευτυχισμένους.
18.
«Θετική Υποστήριξη»
Kat Purgal (Ηθοποιός που ζει στο Λος Άντζελες)
Έχει αλλάξει πάρα πολύ, από όταν τον έσωσαν το 2008. Ήταν ένα δειλό κουτάβι με ένα τρομερό φόβο στους δυνατούς θορύβους. Εάν ένα λεωφορείο περνούσε από δίπλα του, θα έπεφτε στο έδαφος σαν στρατιώτης στη μάχη. Το καταφύγιο που τον έσωσε, μας δίδαξε να χρησιμοποιούμε τακτικές θετικής υποστήριξης για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή του και, φυσικά, τη συμπεριφορά του. Είναι τώρα ένας αυθάδης μικρός φίλος που ξέρει τι θέλει, όταν το θέλει, και το διεκδικεί. Μακάρι οι καταστάσεις για τον άνθρωπο να ήταν απλά...μαύρο και άσπρο. Ο Kino μου διδάσκει να απλοποιώ και να μην πολυσκέφτομαι τη ζωή. Εξακολουθώ να δουλεύω πάνω σε αυτό ... Το φαγητό βοηθά.
19.
«Τυφλή Αγάπη»
Coco Videla (Περιπλανώμενη)
Όταν βρήκαμε αυτό το μικρό γατάκι στο δρόμο και το φέραμε στο σπίτι, το σκυλί μας το καλοδέχτηκε αμέσως, αγκαλιάζοντας και φροντίζοντάς το σαν να ήταν δικό της. Ναι, το ανέθρεψε στην πραγματικότητα! Όπως είδα το μικρό σκυλί μου να παίζει την προστατευτική μαμά και το γατάκι να γουργουρίζει από ικανοποίηση, δεν μπορούσα να μην χαμογελάω στη μητέρα φύση. Αυτά τα δύο μου θύμισαν ότι η οικογένεια, πράγματι, γίνεται όπως εσύ την φτιάχνεις.
20.
«Χέρια Ψηλά»
Mélanie Gapany (Αρχισυντάκτρια του smileforcamera.com, φωτογράφος και συγγραφέας, που ζει στο Μαϊάμι της Φλόριντα)
Όταν έσκυψα περισσότερο προς το κλουβί για να έρθω πιο κοντά σε αυτό το λιπόσαρκο μικρό πλάσμα με τις ασημί ρίγες, τότε παρατήρησα τα «χέρια» του. Τον ερωτεύτηκα αμέσως. Είναι τώρα περίπου ενός χρόνου και μαθαίνει πολύ γρήγορα, ακολουθώντας τον υιοθετημένο αδελφό του παντού, μελετώντας τα κόλπα του, μιμούμενος αυτά και βελτιώνοντάς τα. Μπορεί να είναι αδέξιος, αλλά με τα χέρια του μπορεί να πιάσει τις κλωστές που άλλη γάτα δεν μπορεί, μπορεί να κρατήσει στυλό, ακόμη και να κρατιέται χέρι-χέρι (σύντομα θα διπλώνει και τα πλυμένα ρούχα μου).
Μου έχει διδάξει ότι το να είσαι διαφορετικός μπορεί να είναι σημαντικό -μπορεί να σε βοηθήσει να ξεχωρίζεις μέσα στο πλήθος- αλλά θα πρέπει να το αποδεχθείς.
21.
«Στηρίξου πάνω μου»
James Collier (Σύμβουλος επικοινωνίας και blogger για το φαγητό, που ζει στο Φρέσνο της Καλιφόρνιας)
Είναι η τέταρτη προσθήκη στην οικογένειά μας, και όπως και τα άλλα σκυλιά, αυτή είναι μια διάσωση. Λόγω της ράτσας της, θεωρείται «επικίνδυνη». Η ειρωνεία σε αυτή την «ταμπέλα» είναι ότι αυτή είναι η ειρηνοποιός! Σε λίγες μόνο εβδομάδες, ανέλαβε τον κυρίαρχο ρόλο ανάμεσα μας, χωρίς καν να γρυλίσει, να βρυχηθεί ή να γαβγίσει. Ότι και να συμβεί παραμένει ήρεμη και σε θέση να ηρεμήσει τους άλλους. Αν χρειαστεί, αυτή θα σε πλησιάσει για να σε στηρίξει: όταν τα άλλα σκυλιά παλεύουν, όταν είμαι κουρασμένος, όταν είμαι χαρούμενος.
Έχω μάθει από αυτήν, ότι πολλές φορές είναι καλύτερο να είσαι ψύχραιμος, να σιωπάς, αλλά και να λες στους ανθρώπους ότι όλα είναι εντάξει.
22.
«Μετεγχειρητικό Στάδιο»
Aline Smithson (Φωτογράφος, συντάκτρια, εκπαιδευτικός, που ζει στο Λος Άντζελες)
Και τι δεν έχω μάθει από το σκυλί μου! Έχω μάθει να ξυπνάω κάθε μέρα ευτυχισμένη. Έχω μάθει να πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι και τα σκυλιά, έχουν καλές προθέσεις, αλλά χρησιμοποιώ και το ένστικτό μου όταν χρειαστεί. Έχω μάθει ότι αν σηκώνομαι νωρίς και να πηγαίνω έναν περίπατο, με φέρνει σε επαφή με τον κόσμο. Έχω μάθει ότι παρατηρώντας ήσυχα κάποιον, μπορεί να μου διδάξει πολλά. Έχω μάθει να απολαμβάνω το κάθε γεύμα μου, σαν να ήταν το τελευταίο μου. Έχω μάθει ότι δεν πρόκειται να γνωρίσω τους γείτονές μου μένοντας μέσα στο σπίτι. Έχω μάθει ότι είναι εντάξει να...«αερίζεσαι», αρκεί να μην κάνεις θόρυβο! Έχω μάθει ότι το να τρέχεις ανάμεσα στα ποτιστήρια ή να παίζεις με παιχνίδια, σε κρατά νέο. Έχω μάθει ότι η αγάπη δεν χρειάζεται επιφυλάξεις, χωρίς να έχει σημασία πόσο άσχημα θα φαίνεσαι ή αισθάνεσαι. Και έχω μάθει, ότι ο χρόνος μας με τους άλλους είναι πολύτιμος.
Κανείς δεν σας προειδοποιεί όταν πάρετε ένα σκυλί, που γίνεται ο καθημερινός σύντροφός σας, ότι θα γεράσει, ότι μπορεί να αρρωστήσει από καρκίνο και δεν θα είναι μαζί σας για πάντα. Και έχω μάθει ότι ίσως ότι αυτός ο σκύλος μπορεί να είναι ο καλύτερος φίλος που θα έχετε ποτέ, γι' αυτό μην ξεχνάτε να του δείχνετε πόσα σημαίνει για εσάς.
23.
«Όριο»
Toni Gauthier (Διάσημη φωτογράφος για τα πορτραίτα της από κορυφαίους επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, πολιτικούς, δημιουργούς και παιδιά. Ζει στο Σαν Φρανσίσκο με τα δύο αγαπημένα της σκυλιά.)
Ο σκύλος μου ζει σε έναν κόσμο όπου τα περισσότερα πράγματα με τα οποία έρχεται σε επαφή, είναι κατά πολύ μεγαλύτερα από αυτόν. Αυτή η λίμνη για παράδειγμα, είχε ψάρια που ήταν μακρύτερα από αυτόν και πουλιά που ήταν δύο φορές το μέγεθός του. Όταν προσπαθώ να φέρω τον εαυτό μου στη θέση του και σε αυτό που πρέπει να αισθάνεται κάποιος που είναι τόσο μικρός, αμέσως σκέφτομαι πόσο εύθραυστος είναι και πόσο εύκολο είναι για αυτόν να πληγωθεί. Πιστεύω ότι και αυτός το γνωρίζει, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει από το να εξερευνά και να αλληλεπιδρά με τον κόσμο. Μπορεί να μην το κάνει με τον ορμητικό αυθορμητισμό ενός Λαμπραντόρ, αλλά με τον τρόπο του, είναι ένας μικρός και γενναίος εξερευνητής του κόσμου. Συχνά το σκέφτομαι αυτό, όταν είμαι αντιμέτωπη με μια κατάσταση στην οποία αισθάνομαι μικρή και εύθραυστη: πάντα υπάρχει μία λύση, απλά και μόνο αν βρω το χρόνο να κοιτάξω γύρω μου.
σχόλια