Στη διατύπωση αρκετών αντιδημοφιλών και επώδυνων απόψεων αναφορικά με το «αρρωστημένο» κομμάτι της ελληνικής οικογένειας, προχώρησε ο ηθοποιός Γιάννης Μπέζος, κατά τη διάρκεια μίας σπάνιας τηλεοπτικής συνέντευξής του στην εκπομπή «Καλύτερα αργά».
Πρακτικά, ο Μπέζος μίλησε για όλα εκείνα που πολλές φορές συζητιούνται με ψιθύρους ή αντιμετωπίζονται ως στωικές παραδοχές για τον τρόπο που λειτουργεί το ασφυκτικό πλαίσιο της οικογένειας και των σχέσεων με τους γονείς, ωστόσο, σπάνια διατυπώνονται δημόσια και με ηρεμία.
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν υπάρχει «ανδρική ευαισθησία» και για το πώς αυτή εκφράζεται, ο Μπέζος απάντησε κατηγορηματικά ότι φυσικά και υπάρχει και είναι ευθύνη της οικογένειας και των γονιών αυτή να εκφράζεται. Όταν όμως η δημοσιογράφος της εκπομπής Αθηναΐδα Νέγκα τον διέκοψε για να ρωτήσει αν είναι κυρίως ευθύνη των μητέρων αυτών, ο Μπέζος προχώρησε σε ένα αιχμηρό κρεσέντο, τόσο για τον ρόλο των μητέρων όσο και της οικογένειας, γενικώς.
Η οικογένεια δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις, θέλει να τα ελέγχει όλα
«Οι μαμάδες είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει. Γενικά, η ελληνική οικογένεια είναι... Ο Χίτλερ μπροστά της είναι αρνί. (Σ.Σ.:Η ελληνική οικογένεια) σε βάζει από κάτω», είπε και στην ερώτηση της δημοσιογράφου «γιατί είμαστε έτσι;», ο γνωστός ηθοποιός συνέχισε ακόμα πιο αιχμηρά: «Τώρα θέλετε να κάνουμε μία κουβέντα πολύ μεγάλη, η οποία πάει στα βάθη.
Δεν είναι αποτέλεσμα της φτώχιας αυτός. Είμαστε ένας λαός της Ανατολής. Όχι της Μέσης Ανατολής, του ανατολικού τόξου, ένας λαός της ορθοδοξίας, ένας λαός που δίνει πολύ μεγάλη σημασία στην οικογένεια και ξέρετε η οικογένεια, όταν γίνεται διαστροφή, γίνεται σαν τη mafia, δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις, θέλει να τα ελέγχει όλα. Κι όταν λέω οικογένεια, δεν εννοώ μόνο το πρωτοκύτταρο, τον πατέρα και τη μάνα, εννοώ με την ευρεία έννοια», είπε.
Ο ίδιος συνέχισε με μία τοποθέτηση που ήδη παρανοήθηκε και σχολιάζεται ευρέως στα social media, εξηγώντας, ότι πρέπει κανείς να τελειώνει νωρίς με τον ασφυκτικό κλοιό της οικογένειάς του, αν θέλει να είναι πραγματικά ελεύθερο και ανεξάρτητο ον.
Παιδί που οι γονείς δεν αφήνουν να ονειρευτεί, καταλήγει στα υποκατάστατα του ονείρου
«Αυτό είναι καλό, κυρίως οι άντρες, αλλά και οι γυναίκες, να το αποφεύγουν, δηλαδή να τη ‘σκοτώνουν’ γρήγορα την οικογένεια – ρητορικά, εννοώ. Την οικογένεια κάποιος πρέπει να τη ‘σκοτώσει’ μέσα του, δηλαδή να μην την έχει ανάγκη. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα των παιδιών που δεν απογαλακτίζονται εύκολα και γρήγορα.
Σε αυτό φταίνε πάρα πολύ και οι γονείς, οι οποίοι θέλουν να είναι συνέχεια πάνω στο παιδί –και αυτοί για καλό το κάνουν- να το φροντίσουν, να, να, και τελικά δημιουργούνται όλες αυτές οι στρεβλώσεις και πλουτίζουν οι ψυχαναλύτές. Και τα ναρκωιτκά πλουτίζουν με αυτό. Γιατί το ναρκωτικό είναι ένα υποκατάστατο του ονείρου. Όταν το παιδί δεν ονειρεύεται, δεν το αφήνεις να ονειρευτεί –γιατί οι γονείς φοβούνται να αφήσουν τα παιδιά τους να ονειρευτούν- καταλήγουν εκεί».
