Buddy…ένας λευκός μπελάς

Buddy…ένας λευκός μπελάς Facebook Twitter
1

Πριν δυόμιση χρόνια αποφάσισα να αποκτήσω σκύλο, τον ονόμασα buddy ένα west highland terrier ξέροντας φυσικά ότι είναι μια δύσκολη ράτσα με ιδιαίτερο ταμπεραμέντο και πάνω από όλα προσωπικότητα.

Από την πρώτη μέρα κιόλας φρόντισε να δείξει πόσο έξυπνος και πονηρούλης είναι. Με τον buddy, περνάω όλες τις ελεύθερες ώρες μου μαζί του σε  βόλτες, διακοπές, καφέδες μαγαζιά. και φυσικά δεν λείπουν τα ευτράπελα! Φροντίζει πάντα να τον προσέχουν όλοι..

Ο buddy για μένα είναι το παιδί μου. Όταν με ρωτούν οι φίλοι μου αν θα βγούμε και τους λέω βεβαίως, αλλά θα φέρω και το παιδί μαζί, εννοείται ότι σοκάρονται. Αλλά μετά καταλαβαίνουν ότι μιλάω για το buddy διότι τον νοιώθω σαν παιδί μου. Γιατί;

Κάθε μέρα έχει και ένα καινούργιο ενδιαφέρον και δεν αντικαθίσταται με τίποτα η στιγμή που μπαίνεις σπίτι μετά την δουλειά και σε καλωσορίζει με όλους τους τρόπους που μπορεί να σκεφτεί αυτός ο τετράποδος κολλητός σου. Φυσικά και μπορεί να σκεφτεί και άλλους τόσους τρόπους όταν έρθει η ώρα του καλλωπισμού γιατί είναι μια ράτσα με ιδιαίτερη φροντίδα της τρίχας καθώς μαδάει

 

Γιατί ξυπνάμε μαζί, τρώμε μαζί, με ακολουθεί σε όλο το σπίτι, πάμε βόλτα μαζί μετά από επίμονα παρακάλια συγκεκριμένες ώρες κάθε μέρα, παίζουμε μαζί τα αγαπημένα του παιχνίδια, βλέπουμε animal planet μαζί και ψάχνουμε και για την μελλοντική του γυναίκα μαζί μήπως και καταφέρει να με κάνει γιαγιά επιτέλους. Γιατί μετά την τελευταία προσπάθεια νομίζω απελπίστηκε λίγο. Το κορίτσι μας βγήκε ζόρικο και μετά από τις συμβουλές της κτηνιάτρου πρέπει να βρούμε μια έμπειρη.

Κάθε μέρα έχει και ένα καινούργιο ενδιαφέρον και δεν αντικαθίσταται με τίποτα η στιγμή που μπαίνεις σπίτι μετά την δουλειά και σε καλωσορίζει με όλους τους τρόπους που μπορεί να σκεφτεί αυτός ο τετράποδος κολλητός σου. Φυσικά μπορεί να σκεφτεί και άλλους τόσους τρόπους όταν έρθει η ώρα του καλλωπισμού γιατί είναι μια ράτσα με ιδιαίτερη φροντίδα της τρίχας καθώς μαδάει, όχι βέβαια αρκετά αλλά χρειάζεται μεγάλη περιποίηση και υπομονή και από τους δυο.

Κάποτε ήταν πρόβλημα αυτό. Έχοντας κι εγώ μία εμμονή με τις τρίχες, είχα κάνει την ηλεκτρική σκούπα installation στο σαλόνι. Μια άλλη φίλη σκυλομάνα μου είπε για τα swiffer που μαγνητίζει τις τρίχες και τη σκόνη από δύσκολα σημεία του σπιτιού και δε θέλει κόπο, κλπ. Η αλήθεια είναι ότι μου φάνηκε υπερβολική, μέχρι που το δοκίμασα και πλέον το θεωρώ must στο kit με τα απαραίτητα του buddy.  Και τελικά κατάλαβα ότι η πολλή φροντίδα που λένε ότι χρειάζονται τα κατοικίδια είναι στα όρια του μύθου. Αγάπη να υπάρχει...

Υ.Γ. Μέσα από την ματιά του βλέπεις και εσύ αλλιώς τη ζωή!!!

Μαριλένα Παππού

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Μαριλενα μου,μια φιλικη συμβουλη...Αν θελεις να γινεις γιαγια,περιμενε απο τα ανθρωπινα παιδια σου,οταν με το καλο ερθουν κ εκεινα...Προς το παρον, ο Buddy σου δεν εχει αναγκη κανενα ζευγαρωμα κ ποσο μαλιστα την αναγκη να γινει πατερας...Τα ζωα,εκτος απο εμας κ τα δελφινια,δεν ικανοποιουνται με το σεξ,ειναι καθαρα για λογους διαιωνισης ακα επιβιωσης του ειδους τους...Στα χρονια μας,αν κ ξερω πως τα Westaκια του θα βρουν σπιτι,μιας κ ειναι τυχερα λογω ρατσας,θα σου συνιστουσα να μην τον ζευγαρωσεις,μιας κ ηδη υπαρχουν πολλα αδεσποτακια,που εχουν μειωμενες πιθανοτητες υιοθεσιας συγκριτικα με τα καθαροαιμα,που θα στερηθουν καποιο σπιτακι.Δεν φταις εσυ,αλλα η αντιληψη καποιων...Θα μου πεις βεβαια αν ο αλλος θελει Westaκι,θα παρει Westaκι,αλλα please,think before you act!