«Δεν ήταν κοκαΐνη, ήταν οι στάχτες της γιαγιάς»

Facebook Twitter
0

Baby carots, η Μαντόνα στο μετρό, μαϊμουδάκι + γουρουνάκι,12" picture discs, τρισδιάστατες σέξι εικόνες, βίντεο αποδοκιμασίας των Placebo κ.α.

.

.

.

.

1) Τα καροτάκια!

 

Σ’ ένα εστιατόριο στη Σκόπελο έφαγα καροτάκια (δεν ξέρω αν υπάρχει η λέξη «καροτάκια», αλλά είπα να μην πω κατευθείαν τον αγγλικό όρο baby carrots). Είχα ξαναφάει αλλά εκείνο το βράδυ στο νησί συνειδητοποίησα πόσο μου αρέσουν. Και αποφάσισα να τρώω συνέχεια με το που θα γύριζα στην πόλη.

 

Έλα όμως που δεν βρήκα πουθενά. [Το «πουθενά» σημαίνει ότι δεν βρήκα στο Μασούτη της γειτονιάς. Έψαξα σ’ όλο το σούπερ μάρκετ γιατί ντρεπόμουν να ρωτήσω κάποιον υπεύθυνο, στο τέλος ρώτησα κιόλας αλλά τίποτα. Μετά το ξέχασα.]

 

Τώρα είδα ότι ο Αμερικάνικος Σύνδεσμος Καροτοπαραγωγών (ή κάτι τέτοιο) θέλει να πείσει τους νέους να τρώνε καροτάκια και ξεκίνησε έντυπες και τηλεοπτικές καμπάνιες για να τους πείσει ότι είναι τόσο cool όσο το να τρως fast food. Και μάλιστα τα προωθούν λες και είναι fast food.

 

 

 

Εγώ πείστηκα ήδη. Αρκεί να φέρει αυτές τις συσκευασίες (ή οποιεσδήποτε, έστω και μη cool συσκευασίες) ο Μασούτης. Ή να ανοίξει άλλο σουπερμάρκετ στη γειτονιά που να τις έχει. Όσοι δεν ψήθηκαν ήδη πάντως δε νομίζω ότι θα ψηθούν ούτε με το τηλεοπτικό σποτ που μοιάζει με  περιπετειώδη υπερπαραγωγή…

 

 

 

 

2) Συνέντευξη

 

Διάβασα μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη του Brendan Perry των Dead Can Dance που αυτή την εβδομάδα παίζει στο Reworks.

 

 

 

Ένας φίλος που είχε δει τους Dead Can Dance στην Αθήνα (το 1990 στο Παλλάς) μου είπε τις προάλλες ένα παραλειπόμενο που θυμόταν: Ο τότε Δήμαρχος της Αθήνας, ο μακαρίτης Αντώνης Τρίτσης τότε τα είχε με την Ντενίση. Και τη βραδιά που ήταν η πρεμιέρα της Ντενίση οι θεατές τον αναγνώρισαν μέσα στο Παλλάς να απολαμβάνει τη συναυλία των Dead Can Dance. Φαντάσου να υπήρχαν τότε τα μεσημεριανάδικα, μου είπε ο φίλος μου.

 

Να πως θυμάται ο Brendan Perry το όλο σκηνικό:

 

Δημοσιογράφος: Οι συναυλίες των Dead Can Dance στο θέατρο Παλλάς το 1990 είναι κάτι σαν cult urban-myth για την Αθήνα και όσους έχουν μάθει γι αυτές και ακόμα περισσότερο για όσους τις παρακολούθησαν. Ποιες είναι οι δικές σου αναμνήσεις από τότε. Έχεις κάποια πολύ καλή ή/και πολύ δυσάρεστη ανάμνηση; 

 

Brendan Perry: Θυμάμαι το δήμαρχο της Αθήνας, να βγαίνει έξω παρέα με όμορφες θηλυκές υπάρξεις δίπλα του, και σκέφτηκα πως είναι κάτι σαν την τοπική μαφία. Κατά τα άλλα η συναυλία θυμάμαι πως ήταν καταπληκτική και είχαμε περάσει πολύ ωραία.

 

 

 

3) Twilight Zone – Τρομοκρατική Οργάνωση!

 

 

 ?

 

 

4) Δηλώσεις:

 

 

Computers are useless. They can only give you answers.
Pablo Picasso

 

I do not fear computers. I fear the lack of them.
Isaac Asimov

 

Never trust a computer you can't throw out a window.
Steve
Wozniak

 

 

 

5) Μέρα χωρίς αυτοκίνητο.

 

 

Το έντυπο της Θεσσαλονίκης Parallaxi (που έκλεισε φέτος 20 χρόνια)  ξεκίνησε απ’ τον Ιούνιο μια σειρά δράσεων με τίτλο «Η Θεσσαλονίκη αλλιώς», αναδεικνύοντας ένα πιο ανθρώπινο και δημιουργικό πρόσωπο της πόλης.

 

Τώρα οι δράσεις της Parallaxi και του «Θεσσαλονίκη αλλιώς» συνεχίζονται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο και την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας με ένα project που σκοπό έχει να αναδείξει εναλλακτικές προτάσεις για τη λειτουργία του κέντρου της πόλης.

 

 

 

Το απόγευμα της Τετάρτης, 22 Σεπτεμβρίου, το κέντρο της πόλης από την οδό Αγγελάκη μέχρι και τη Βενιζέλου μετατρέπεται σε έναν ατελείωτο πεζόδρομο και γεμίζει εναλλακτικά μέσα μεταφοράς, πολιτιστικές δράσεις  και περιπατητές.

 

[Δε λέγεται το πόσο χαίρομαι. Το πρόγραμμα του project είναι εντυπωσιακό και είναι εδώ. Για το τι θα γίνει στην Αθήνα θα ενημερωθείτε σύντομα απ’ τη Lifo.]

 

 

 

6) Ποπ Φλασμπάκ!

 

Συζητήθηκε πολύ που η Madonna κατέβηκε στον υπόγειο της Νέας Υόρκης και ταξίδεψε με το μετρό σαν κοινή θνητή. Αυτό έχει να συμβεί πιθανότατα από τότε που, λίγους μήνες πριν να γίνει διάσημη, το 1983, γύρισε αυτό:

 

 

 

*Τις τελευταίες μέρες διέρρευσαν δεκάδες από τα μυστηριώδη ακυκλοφόρητα κομμάτια της Μαντόνα, από διάφορες περιόδους της καριέρας της, απ’ το 1981 μέχρι και πέρσι. Ένας φαν θα πάθει υπεροξυγόνωση μπροστά σ’ αυτό το θησαυρό που υπάρχει στο ράπιντ. Ένα απ’ αυτά είναι και το Broken (από πέρσι που ηχογραφούσε με τον Oakenfold για το Celebration best of της) που δεν είναι καθόλου κακό.

 

 

 

7) Εξώφυλλα της Ημέρας

 

12" picture discs

 

Κάποτε όλοι οι μεγαλύτεροι από μας αγοράζαμε βινύλια και ως γνωστόν δεν υπήρχε τίποτα πιο συλλεκτικό (και όμορφο) απ’ τα singles με τη φωτογραφία του καλλιτέχνη. Βοηθούσε στη διακόσμηση του δωματίου, αποδείκνυε πόσο μεγάλος φαν είσαι και τέλος σε ζάλιζε καθώς κοιτούσες την εικόνα να γυρίζει κυκλικά στο πικάπ.  

 

 

 

Κάποια μέρα θα πρέπει να παρουσιάσω/αναλύσω τη δική μου συλλογή, προς το παρόν όμως στο PopJustice παρουσιάζονται μερικά τυχαία picture discs, με ωραίες λεζάντες.

 

 

 

8) Ζώα!

 

Δεν πίστευα ότι μπορούσε να υπάρξει κάτι τόσο χαριτωμένο (υπερβολικά χαριτωμένο θα λέγαμε) μέχρι που είδα αυτό: ένα μωρό μαϊμουδάκι κάνει βόλτα πάνω σ’ ένα μικρό γουρουνάκι. 

 

 

 

 

9) Πινακοθήκη

 

Πώς θα ήταν αν είχαμε το προσωπικό μας σύννεφο για κατοικίδιο – ή για φίλο;

 

Ο Michael Casker το έψαξε, στην υπέροχη νέα του δουλειά Pet Cloud.

 

.

.

 

 

*Pet Cloud

 

 

 

 

10) Aggregator

 

Κάτω: installations που έφτιαξε ο Banksy για την προώθηση της ταινίας του που μόλις βγήκε σε dvd.

 

 

 

Τρέιλερ: η Disney χρησιμοποιεί το “double rainbow” αστείο στο τρέιλερ της νέας της ταινίας (που βασίζεται στη Ραπουνζέλ) /// Music Box? /// Ο Φώτης Βαλλάτος συναντά τη Sugahspank! Aυτή του τραγουδάει τα μπλουζ ένα ψυχεδελικό Σάββατο κι αυτός γράφει ένα τέλειο άρθρο. /// Σέξι φωτογραφίες γυναικών σε 3D. Τόσο απλά. [via] /// Θεσσαλονίκη: Οι σκηνές που οι θεατές εξαγριώνονται όταν καταλαβαίνουν πως οι Placebo έπαιξαν μόνο 55 λεπτά και δεν πρόκειται να ξαναβγούν. Βίντεο. [via] /// Επιτέλους ένα άρθρο για την Αφροδίτη Αλ Σαλέχ που ΔΕΝ έχει ημίγυμνη φωτογραφία της. Τα περισσότερα βάζουν (μην πω για τον γελοίο Ελεύθερο Τύπο) με σκοπό να ξεφτυλίσουν την ίδια αλλά και για να ικανοποιήσουν τους συντηρητικούς αναγνώστες που θα κάνουν μεν «τσκ τσκ, αυτήν την ξετσίπωτη θα πληρώνουμε στην ΕΡΤ;» αλλά ταυτόχρονα θέλουν απελπισμένα και το μπανιστήρι τους). /// Καινούρια συνέντευξη: Ο γιος του Μπελογιάννη και της Έλλης Παππά μιλάει για τον πατέρα που δεν γνώρισε και τις δολοπλοκίες στο μετεμφυλιακό ΚΚΕ: «Ο Ζαχαριάδης ήταν ένας καχύποπτος δικτάτορας» /// Μόνο μια φράση για τα βραβεία του MTV: ο Kanye West είναι ο καλύτερος. /// Δεν ήταν κοκαΐνη, ήταν οι στάχτες της γιαγιάς! /// Άρθρο του Αλέξη Σταμάτη στο Huffington Post! ///

 

 

+ Μια νέα καθημερινή στήλη ξεκίνησε χτες στο lifo.gr. Την υπογράφει ο καλός δημοσιογράφος/εικαστικός/blogger Πάνος Μιχαήλ - και έχω πολύ αγωνία να δω πώς θα εξελιχτεί… [Καλή αρχή!]

Κάθε μέρα εδώ: noMIRACLEShere.

 

 

 

11) Νέο Βίντεοκλίπ

 

Είδα το παρακάτω βίντεο κλιπ προχτές, επειδή το πρότειναν οι HURTS απ’ το twitter τους. [Άσχετο, δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω τον δίσκο των HURTS, νομίζω ότι είναι καταπληκτικός.] Όταν όμως είδα ότι εκτός απ’ αυτούς HURTS το πρότεινε και το Lagasta σιγουρεύτηκα ότι έπρεπε να το βάλω στο Bits & Pieces.

 

 

Είναι η Clare Maguire και αυτό είναι το πρώτο single που έβγαλε ποτέ. Υπάρχει μεγάλο hype γύρω απ’ το όνομά της, ο χρόνος θα δείξει κλπ κλπ.

 

Το κλιπ γυρίστηκε σε μια περιοχή της Βόρειας Ισπανίας που λέγεται Bardenas Reales. 

.

.

------------------------------------------------

 .

αύριο πάλι

.

. 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ