Μας αξίζουν τα επιχειρήματα των πολιτικών μας: εικασίες, ευσεβείς πόθοι και γυμνασιακή ψευτομαγκιά.

_{η παλιά, καλή κυρία Πατσιούρα}

Διαβάζοντας χτες εδώ στη Βαρκελώνη μια ισπανική εφημερίδα που μας υποστηρίζει τρελά, διάβασα πως δεν θεωρεί απίθανο να μας διώξουν απ' το ευρώ αν υπάρξει νέα αστάθεια ή αν επικρατήσει τσαμπουκαλεμένη κυβέρνηση Σύριζα. [Εξ ου και θέλω κυβέρνηση Αριστερά μεν, στηρίζοντας τον Φώτη Κουβέλη δε, για ισορροπία.]

Ξέρετε, στην Ελλάδα αν το πει αυτό κάποιος (ή κάποιο ξένο μέσο) δεν το πιστεύουμε. Χρειάστηκε να το διαβάσω σε φιλικό μέσο, που έλεγε πως κανένα σοκ δεν θα είναι για τις αγορές κι ούτε θα καταρρέυσει η Ευρώπη, ακριβώς επειδή, σε αντίθεση με τη Λήμαν Μπράδερς, όλοι εδώ και μήνες (ίσως και χρόνια) το περιμένουν και προετοιμάζονται. Κι αυτό από εφημερίδα που μας υποστηρίζει με τα χίλια.

Συνήθως θα λέγαμε ότι είναι παπαγαλάκια, ότι μας εκβιάζουν, ότι είναι κερδοσκόποι. Συνήθως θα πηγαίναμε γυρεύοντας, με μοναδική εγγύηση τα λόγια πολιτικών που λένε "Δε θα μας διώξουν επειδή δεν τους συμφέρει".

2012, και τα επιχειρήματα των πολιτικών μας ακροβατούν μεταξύ εικασιών, ευσεβών πόθων και γυμνασιακής ψευτομαγκιάς. Κι εμείς κλείνουμε τα αυτιά σε οποιαδήποτε εκτίμηση δε μας αρέσει και τραγουδάμε δυνατά "λαλαλα" για να μην ακούμε. 

Αφού δεν έχουν λόγια ευχάριστα να πουν, καλύτερα να μην μας πουν κανένα;