LIFOLAND
Mικροπράγματα /

ΜΕΓΑΛΑ ΛΟΓΙΑ: «Ποτέ δεν πήρα ναρκωτικά αλλά χασίς έχω πιει ένα τσουβάλι!»

Ο Στέλιος Ρόκκος θα χαιρόταν αν μάθαινε ότι ο γιος του καπνίζει ινδική κάνναβη κι εσείς ψηφίζετε, αν θέλετε, στη Δημοσκόπησή μας για την Αποποινικοποίηση του Χασίς.

Facebook Twitter
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
5

 

Από νέα συνέντευξή του τραγουδιστή Στέλιου Ρόκκου στο Λοιπόν:

«Ποτέ δεν πήρα ναρκωτικά αλλά χασίς έχω πιει ένα τσουβάλι! Οποιος νομίζει ότι η ινδική κάνναβη είναι ναρκωτικό είναι ηλίθιος.

Αν μάθαινα ότι ο γιος μου καπνίζει κανένα τσιγάρο θα το χαιρόμουν. Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που δεν έχει δοκιμάσει.

Τα μισώ τα ναρκωτικά. Θέλω να ρωτήσω όλους αυτούς που νομίζουν ότι είναι ναρκωτικό, αν υπάρχει χώρος απεξάρτησης για χασίς. Δεν υπάρχει πουθενά, γιατί δεν είναι ναρκωτικό, δεν εθίζει».

 

 

-----

 

 

Είναι ευχάριστο να συζητιούνται ανοιχτά μερικά πράγματα. Είναι αλήθεια ότι το χασίς δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο τα "κανονικά" ναρκωτικά. Κι ούτε είναι το ίδιο εθιστικό.  

Δεν θα πήγαινα στο άλλο άκρο όμως: για πολλούς είναι εθιστικό ψυχολογικά, για άλλους ενισχύει τάσεις παράνοιας ή και σχιζοφρένειας που προϋπήρχαν. Επίσης άκακο είναι αν το παίρνεις απ' τη φύση: καθόλου αθώα δεν είναι τα αλβανικά που κυκλοφορούν, καθόλου υγειϊνό το τροποποιημένο σκανκ. (θενκς gigi)

Πολλές ζωές πέρασαν χωρίς ο χρήστης να τις καταλάβει καν, ενώ τέλος, αν κάποιος το καπνίζει χρησιμοποιώντας και καπνό τσιγάρου κινδυνεύει από καρκίνο του πνεύμονα και καρδιακά προβλήματα (λόγω του καπνού). 

Παρ' ό,τι έχω πάρα πολλά χρόνια που έκοψα το κάπνισμα (γενικώς), θεωρώ ότι ο καθένας μπορεί να βλάψει ή να ικανοποιήσει τον εαυτό του όπως θέλει, αρκεί να μην ενοχλεί και να μην αποτελεί κίνδυνο για τους άλλους. 

Πιστεύω στην αποποινικοποίηση, για χίλιους δυο λόγους κι ας μην έχω άμεσο συμφέρον απ' αυτήν (εννοώ που δεν είμαι καπνιστής). Αρκεί όμως να τηρηθεί όμως ταυτόχρονα και ο αντικαπνιστικός νόμος - επιτέλους. [Εξαιρούνται φυσικά τυχόν coffee shops.] Αν άρχιζαν να καπνίζουν ελεύθερα και μπάφους στα καφέ και τα εστιατόρια -και μυρίζουν πολύ είναι η αλήθεια- νομίζω ότι απλά δεν θα ξανάβγαινα απ' το σπίτι μου... 

 

-----

[+] ΜΙΝΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ:

Ψηφίστε (αν δεν βλέπετε το POLL ακριβώς από κάτω, πατήστε εδώ)

και αιτιολογήστε, αν θέλετε, την επιλογή σας στα σχόλια.

5

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
4 σχόλια
migatsetse
Είναι αποδεδειγμένο ότι μπορεί να οδηγήσει σε ψυχωτικό επεισόδιο σε άτομα που είναι επιρρεπή σε κάτι τέτοιο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν είναι επιρρεπής, δεδομένου ότι είναι κάτι το γενετικό, που δεν μπορεί να ελεγχθεί με εξέταση ρουτίνας προς το παρόν. Άρα παίρνει κανείς κάποιο ρίσκο, δεν είναι τελείως ακίνδυνο.Το δεύτερο θέμα είναι ότι οδηγεί συχνά σε παθητικότητα και αδράνεια, ή η ζωή του ατόμου περιστρέφεται γύρω από αυτό. Ειδικά αν κανείς καταφύγει σε αυτό "για να ξεφύγει" από άλλα πράγματα άσχημα στη ζωή του. Κάποιοι άλλοι ελέγχουν τη χρήση, και το χρησιμοποιούν κοινωνικά όπως το αλκοόλ. Έχει να κάνει με την προσωπικότητα του καθενός και την ευαλωτότητα που έχει στις εξαρτήσεις.Ωστόσο ας νομιμοποιηθεί, γιατί όπως και με το αλκοόλ ή το κάπνισμα, ο καθένας πρέπει να είναι υπεύθυνος για τον εαυτό του. Δε νομίζω ότι η απαγόρευση αποτρέπει τη χρήση, αλλά η ενημέρωση, και από νωρίς, για τα όποια αρνητικά.
pili
pili
έχοντας δοκιμάσει (σχεδόν) τα πάντα και για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα, έχω μία άποψη πάνω στο θέμα η οποία δε βασίζεται στη θεωρία αλλά στις εμπειρίες μου, οι οποίες φυσικό είναι να διαφέρουν από άτομο σε άτομο.όταν κάπνιζα χασίς (ας μη μπλέξουμε άλλες ουσίες στη κουβέντα) αμέσως η ψυχολογική μου κατάσταση άλλαζε και μειωνόταν η ικανότητά για νηφάλια σκέψη / κρίση / πράξη, κάτι το οποίο δεν γινόταν για παράδειγμα όταν έπινα μια-δυο μπύρες (και εξακολουθώ να απολαμβάνω κατά διαστήματα). έβλεπα τα πράγματα μέσα από ένα άλλο πρίσμα "χαλάρωσης" το οποίο όταν είσαι σε ένα σπίτι με τους φίλους σου και είστε όλοι στο ίδιο μήκος κύματος μπορεί να οδηγήσει σε πολύ διασκεδαστικές καταστάσεις.κάποια στιγμή όμως έπεσε στην αντίληψή μου ότι αυτοί οι φίλοι στις συγκεκριμένες παρέες δεν διασκέδαζαν λόγω της χρήσης αλλά επειδή στο θεωρούσαν ότι για να περάσουν καλά η χρήση ήταν επιβεβλημένη, κι ότι δεν γίνεται να ευχαριστηθεί και να χαζολογήσει και να γελάσει κάποιος όντας νηφάλιος.αυτό άρχισε να με ενοχλεί, καθώς έβλεπα μία "εμμονή" στο συγκεκριμένο ζήτημα και ένιωθα ότι η όλη κατάσταση με βάλτωνε όλο και περισσότερο.όταν κατάλαβα ότι η διασκέδασή μου είχε αγκιστρωθεί στο θέμα "χρήση" αποφάσισα ότι αυτή η ιστορία είχε τελειώσει για μένα και έδωσα ένα τέλος. από τότε πραγματικά άλλαξε η ζωή μου και δεν το λέω κλισεδιάρικα.όποτε βλέπω τύπους ξεκάρφωτους με μάτια κόκκινα κλπ, σχεδόν τους λυπάμαι γιατί θεωρώ (προσωπική άποψη πάντα) ότι χάνουν αυτό που πραγματικά αξίζει και τους έχω για λίγο losers (ζητώ συγγνώμη από τους συνειδητοποιημένους χρήστες, μία γνώμη είναι δεν είναι ανάγκη να την λάβετε υπόψη).στην τελική, σε ότι αφορά το θέμα αποποινικοποίηση... θα έλεγα λοιπόν ναι αλλά με πολλές, πολλές, ΠΟΛΛΕΣ προϋποθέσεις.όπως ορθώς έχει προαναφερθεί καλό θα είναι να μπουν και να λειτουργήσουν φυσικά κάποια όρια σε ότι αφορά τη χρήση γιατί ούτε εγώ θα γούσταρα να πάω για ένα καφε ή ένα ποτό και ο άλλος να φυσάει τους μπάφους στα μούτρα μου, κάτι το οποίο με ενοχλεί και τώρα με τα τσιγάρα και τα πούρα.απλώς να μη νομίζουμε ότι άμα τελικά γίνει η αποποινικοποίηση θα έχουμε προχωρήσει και τόσο πολύ ως έθνος, γιατί από θέματα διαχείρισης σε όλους τους τομείς έχουμε τα θέματά μας.