.
1) Το ταξίδι της Παρασκευής: Τόκιο
(Σήμερα μέρος του ποστ είναι αφιερωμένο στο Τόκιο.)
Απ’ το πρωί ως το βράδυ κ.ο.κ. - στα γρήγορα
Τρίβια: Στην πόλη ζουν 12 εκατομμύρια άνθρωποι – στην ευρύτερη περιοχή του Τόκιο όμως ζουν 35-39 εκατομμύρια. / Το περιοδικό Monocle ανακύρηξε την πόλη ως The World’s Most Livable Megalopolis. (Τι ωραία λέξη το Megalopolis.) / Στην αρχή ήταν ένα μικρό ψαράδικο χωριό. Έγινε πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας το 1868. / Η μισή πόλη καταστράφηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (και σκοτώθηκαν 75.000-200.000 κάτοικοι). Χτίστηκε σχεδόν απ’ την αρχή και έδειξε το νέο της πρόσωπο στον κόσμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργάνωσε το 1964. / Έχει αρκετά νησιά κάποια απ’ τα οποία είναι μέχρι και 2 χιλιόμετρα μακριά απ’ το κεντρικό Τόκιο. / Δεν έχω πάει ποτέ, αλλά θα ήθελα πολύ – εξ ου και το μίνι-αφιέρωμα σήμερα…
2) Tokyo by Night
3) Webcam
Διακτινισμός (με το μυαλό) στο Τόκιο. Εντυπωσιακή ζωντανή και συνεχής μετάδοση.
4) Συνεντεύξεις
Η Monika μιλάει για τη ζωή της μετά το Avatar (και για το νέο της δίσκο) στον M.Hulot.
Θυμάμαι άκουγα σε ένα μαγαζί μια παρέα που έλεγαν «είναι η Monika δίπλα μας» και κάποια της λέει «α, ποια είναι αυτή, δείξ' τη μου γιατί δεν βλέπω τηλεόραση!» (γέλια).
5) Τέχνη
[ΝταΒίντσι ή όχι;]
"Original" Reproductions by Marcel Duchamp at the Tel Aviv Museum of Art
6) Lifo Tube
Τριάντα δευτερόλεπτα με συγκλονιστικά κοντινά των ηλιακών εκρήξεων. Βίντεο που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα -ένα θέαμα πρωτόγνωρο.
7) Δηλώσεις:
Ο Μένιος Φουρθιώτης στο DownTown:
Ο κόσμος δεν ξέρει ότι εγώ για ένα χρόνο υπέφερα από κατάθλιψη και έχασα εκατό κιλά μέσα σε τέσσερις μήνες, λόγω της νευρικής ανορεξίας, την οποία προσπαθώ ακόμη να ξεπεράσω. Ήμουν 150 κιλά και τώρα είμαι 49, το μόνο που άκουγα να μου λένε πάντα τα άλλα παιδάκια στο δρόμο ήταν «ο χοντρός!». Εγώ λοιπόν είμαι «ο κακός», Γιάννη; (Κλαίει και σταματάμε για πέντε λεπτά μέχρι να ηρεμήσει.)
8) Εξώφυλλο της ημέρας
23/ 4/2010. Η σημερινή έκδοση της Asahi Shimbun, που εκδίδεται καθημερινά στο Τόκιο.
Αν αυτό είναι το πιο γραφιστικά εντυπωσιακό και ζωηρό μέρος της εφημερίδας (το πρωτοσέλιδο δηλαδή) δε θέλω να φανταστώ πώς θα είναι οι μέσα σελίδες. Περίμενα κάτι πιο χάι τεκ για να πω την αλήθεια. [Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ηλιακές εκρήξεις.]
9) Aggregator
Κι όμως υπάρχουν πράγματα που δεν βρίσκεις στο ίντερνετ. Έψαχνα στο youtube ένα τέλειο τραγούδι του Momus για το Τόκιο (το Anthem Of Shibuya) αλλά απλώς δεν υπάρχει. [Έπεσα όμως πάνω σε ένα κείμενο του Πολιτάκη για τον Momus και τη ζωή του στην Ελλάδα: Ο Μώμος στο Ψυχικό.] /// «Το ντοκιμαντέρ ‘Γιώργος Χρονάς: Επικούρειος μαθητής εκ Περάματος’, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Βουλτσίδη, θα προβληθεί το Σάββατο 24 Απριλίου, στις 8.30 το βράδυ, στο αίθριο του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης» γράφει η Ελευθεροτυπία. Όμως η εφημερίδα δεν αναφέρει πού θα γίνει. Οκ, γράφει ότι είναι στη Θράκη. Δεν ξέρω αν φταίει το δελτίο τύπου ή η Ελευθεροτυπία αλλά δεν αναφέρεται πουθενά η πόλη, λες και η Θράκη είναι ένα μέρος από μόνη της ή λες και είναι πόλη! [Το έψαξα από αλλού: Αλεξανδρούπολη] /// Αντί για ένα λεπτό σιγής, στην κηδεία του Μάλκομ Μακλάρεν έγινε ένα λεπτό πανικού [minute of mayhem]. /// Υπάρχει περιοδικό που λέγεται «Μετά το διαζύγιο»; Ναι, απαντά το Κορίτσι στην Πόλη και, εκτός των άλλων, προσπαθεί να φανταστεί τη ζωή των συντακτών του… /// Σήμερα, η Ελλάδα πρώτη είδηση παντού (για το μηχανισμό). Ας ελπίσουμε για το καλύτερο…
10) Twilight Zone
11) Διαφήμιση της ημέρας
Είναι γνωστό πως οι σταρ πηγαίνουν στο Τόκιο και κάνουν διαφημίσεις στα κρυφά, ξέροντας ότι κανείς στην πατρίδα τους δε θα τις δει. Διαφημίζουν έτσι πατατάκια, αποσμητικά, φτηνά σαμπουάν – ενώ στην Αμερική θα διαφήμιζαν μόνο ακριβά αυτοκίνητα και ρούχα σχεδιαστών. Ο Andy Warhol βέβαια δεν είχε και μεγάλο πρόβλημα, θα διαφήμιζε οτιδήποτε, οπουδήποτε, αρκεί να του το ζητούσες. Μία απ’ τις διαφημίσεις που έκανε στο Τόκιο είναι αυτή για τις τηλεοράσεις TDK.
(Μιλάει γιαπωνέζικα με κλειστά τα μάτια κρατώντας μια έγχρωμη τηλεόραση. Δείχνει να υποφέρει.)
-------------------------------------------------
.
αύριο πάλι
.
.
σχόλια