Ισπανοί ζωγράφοι, YokoOno+LadyGaga+SonicYouth??, αποκαλύψεις για τη βιντεοταινία-σταθμό, τι λέει το συναυλιακό σου μπλουζάκι για σένα, κ.α. ...
.jpg)
.
.
.
.
1) Πινακοθήκη Σας γράφω από τη Μαδρίτη. Ούτε εγώ θυμάμαι πια πόσα πράγματα κάναμε εδώ - στο τέλος σου μένουν μικροπράγματα (και ελπίζεις να αναγνωρίσεις τα υπόλοιπα στο τέλος, απ’ τις φωτογραφίες): μια έκθεση με μπονζάι σε έναν μεγάλο κήπο, μια βαρκάδα στη λίμνη, η νυχτερινή θέα πίσω απ’ το παλάτι, τα πουλάκια που ταϊσαμε με ψωμί, μερικά καλά νέα απ’ το σπίτι γραμμένα σε αφηγηματική μορφή και σταλμένα με email απ’ τη μαμά μου, την ξεφτίλα στην εκκλησία, την μπάλα που αλλάζει χρώματα όταν την πετάς στο πάτωμα. Έχουμε ακόμα μια εβδομάδα όμως σύντομα θα αρχίσουν και οι βροχές. Τότε θα πάμε στα μουσεία... [Τέσσερις Ισπανοι. Juan Gris / Pablo Picasso / Joan Miro / Salvator Dali]
2) Twilight Zone – Live
Τις προάλλες η Υoko Ono έπαιξε με τους καλεσμένους της μια μεγάλη συναυλία η οποία τελείωσε με μια τελείως Twilight Zone στιγμή: Όλοι μαζί (η Yoko Ono, η Lady Gaga, o Rza και οι Sonic Youth) ανέβηκαν στη σκηνή και τραγούδησαν το Give Peace a Chance…
3) Δηλώσεις
Αλκίνοος Ιωαννίδης:
«Ενώ λίγο καιρό παλαιότερα έλεγα να φύγω οικογενειακώς απ' την Ελλάδα, με όλη την ευγνωμοσύνη που της έχω, τώρα το έχω ήδη ξεχάσει. Εδώ είμαι, εδώ ζω, εδώ αγαπώ, εδώ πονώ. Δεν με θέλω τουρίστα, σε διαδήλωση την Πρωτομαγιά στη Γερμανία ή τη Γαλλία... Θα κάτσω εδώ, να δεχτώ το δώρο της ταπείνωσης του ανθρώπου που, ενώ μικρός ήθελε ν' αλλάξει τον κόσμο, στη δύσκολη στιγμή, δεν μπορεί ούτε τη γειτονιά του να κάνει καλύτερη».
[Το είδα στο νέο Verbatim.]
4) Διαφήμιση της Ημέρας
Τέλη του 1989. Το μέλλον υποτίθεται ότι θα ήταν χρυσό.
5) Τότε και τώρα…
Neil Young (και Neil Old).
+ ένα νέο βίντεοκλίπ του απ’ τη νέα δουλειά του που μόλις κυκλοφόρησε
++ το προηγούμενο ποστ με τα έντεκα Τότε και Τώρα
6) The Network
Η συγκλονιστική ιστορία πίσω απ’ το παραπάνω tweet, γιατί η Marina and the Diamonds δυσκολεύεται να είναι ποπ σταρ, διάφορα retweet από ενδιαφέροντα πράγματα και τι απάντησε ο Πάουλο Κοέλιο στον Snoop Dogg για τους μπάφους --- στο νέο Web Beast. Πρεπει να το διαβάσετε γιατί, ναι, είμαι από τη Lifo.
7) Πρωτοσέλιδο
Κύριος Λεωτσάκος! Μιλάει για σοβαρό θέμα! Στην εφημερίδα του Μάκη! [Αυτά την Κυριακή. Να όμως κι ένα δωράκι απ’ τα παλιά...]
8) Από τη στήλη του Κασιμάτη στην Καθημερινή:
Επισκέφθηκα την ιστοσελίδα του συνδυασμού «Αθήνα, πόλη της ζωής μας», με τον σκοπό να ενημερωθώ για το έργο που επιτελέσθηκε στην τετραετία που διανύθηκε. Βρήκα με τη μορφή pdf το φυλλάδιο που εξέδωσε προ καιρού ο δήμαρχος, όμως, ίσως επειδή πολλά τμήματα της ιστοσελίδας είναι ακόμη υπό κατασκευή, η μηχανή αναζήτησης δεν έδινε αποτελέσματα. (Περιέργως, δε, ακόμη και όταν προσπάθησα με τις λέξεις «καφενεία» και «σκουπίδια»!..)
Το ενδιαφέρον όμως ήταν στις οδηγίες, που συνόδευαν κάθε αποτυχημένη αναζήτηση. Τις μεταφέρω αυτολεξεί: «Αφαιρέστε τα εισαγωγικά γύρω από τις φράσεις για να αναζητηθεί κάθε λέξη ξεχωριστά: η αναζήτηση για “μπλε στρουμφ” θα έχει λιγότερα αποτελέσματα από την αναζήτηση για μπλε στρουμφ»· και «σκεφθείτε το ενδεχόμενο αναζήτησης με λιγότερη ακρίβεια χρησιμοποιώντας το OR: η αναζήτηση για μπλε στρουμφ θα έχει λιγότερα αποτελέσματα από την αναζήτηση για μπλε OR στρουμφ».
Γιατί απ’ όλες τις λέξεις που σχετίζονται με τον συνδυασμό «Αθήνα, πόλη της ζωής μας» να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα το «μπλε στρουμφ»; Αρχικώς, υπέθεσα ότι επρόκειτο για «χαριτωμενιά» από πλευράς των κατασκευαστών της ιστοσελίδας, ενδεικτική ίσως του αισθητικού ύφους της δημαρχίας. Γρήγορα, όμως, μου αποκαλύφθηκε η κρυμμένη σοφία του παραδείγματος. Τα στρουμφ υπάρχουν μόνο στη φαντασία! Ο δε συσχετισμός ανάμεσα στο έργο του δημάρχου και τη φαντασία είναι πρόδηλος...
9) Εξώφυλλο Βιντεοταινίας
Αυτό το εξώφυλλο το είχα βάλει και πριν μερικές μέρες. Επειδή είχαμε εξέλιξη θυμίζω τι είχα γράψει.
Γεμάτο μικροπράγματα που θα έκαναν το κεφάλι ενός καθηγητή Σημειωτικής να εκραγεί: Τι να πρωτοσχολιάσω; Το ότι γράφει το «ξεριζωμένου» με όμικρον; Τον χαμογελαστό ηθοποιό που λέγεται Θανάσης Χάρος; Το ότι μας ενημερώνει ότι είναι έγχρωμο γράφοντας «εγχωμο»; Το ότι η υπόθεση κόβεται απότομα στο χωρίς…; Την πόζα της Νατάσας Φοβάκη; Τον τρομακτικό πρωταγωνιστή που τη μία κάνει τζα! για να μας γραπώσει και την άλλη είναι καρφωμένος στο σταυρό με μια ναζιάρικη camp πόζα και ψεύτικο αίμα; Ένας εφιάλτης.
Η απάντηση ήρθε λίγες μέρες μετά στα σχόλια εκείνου του ποστ. Το άτομο που υπέγραψε ως yopan αποκάλυψε:
Αγαπητέ Άρη τρέμω από συγκίνηση! Είχα δουλέψει στα γυρίσματα της συγκεκριμένης βιντεοταινίας, σαν μέλος ενός συνεργείου των τριών ατόμων!
Φυσικά τα γυρίσματα δεν είχαν γίνει στην Τουρκία, όπως λέει το εξώφυλλο, αλλά στο Καπανδρίτι, όπου ήταν το σπίτι του σκηνοθέτη-σεναριογράφου-παραγωγού-πρωταγωνιστή Οικονόμου. Είχαμε γυρίσει και κάποιες σκηνές σε ένα καφενείο Τούρκων πολιτικών προσφύγων στο Γκάζι.
Αξέχαστες στιγμές: Ο Οικονόμου καψαλίζεται πηδώντας πάνω από τη φωτιά, που είχαμε βάλει στο μποστάνι του. (Εκεί, σε ένα καλύβι τον είχαν φυλακίσει οι Τούρκοι)
Ο Οικονόμου μονολογεί: "Βρωμότουρκοι! Παλιόσκυλα Τούρκοι!" (ήταν υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας η ταινία...)
Η μελαχροινή Τουρκάλα Πέπη Σταυροπούλου ορέγεται τον Οικονόμου λέγοντας "Αυτόν τον γκιαούρη θα τον κάνω δικό μου, μα τον Αλάχ"
Πρέπει να ήταν το 1989. Και τι δε θα έδινα για να τη δω
[yopan σ’ ευχαριστώ για τη μαρτυρία, ό,τι άλλο θυμηθείς θα είναι χρήσιμο στους trash ιστορικούς του μέλλοντος.]
*Κι άλλο update απ’ τον yopan, απ’ τα σημερινά σχόλια: Άρη βρήκα δύο κομμάτια από τα "Βάσανα ενός ξεριζΟμένου" στο youtube!
http://www.youtube.com/watch?v=wnpKWkkWYvA
και
http://www.youtube.com/watch?v=2oQOuuE8c_Y
Το ένα έχει και τους τίτλους της ταινίας. Συνοδεύονται από πλάνα της Κωνσταντινούπολης με τον Οικονόμου να περιφέρεται στους δρόμους. Είχαν παει οι δυό τους, με τον εργοδότη μας και τα τράβηξαν. Στους τίτλους υπάρχουν και κάποια μαϊμού τούρκικα ονόματα (πχ διευθυντής παραγωγής: Χασάν Μπακίρ). Με υπερηφάνεια είδα ότι υπάρχει και το δικό μου όνομα...
10) Aggregator
Πάνω: Ο Αλέξης Τσίπρας στην Οδό Περικλέους (μια φωτογραφία που ανέβασε η Lifo στο twitter της.)
Mashing up children's books with monsters (απ’ τον Guardian) /// Κάποτε μου άρεσε πολύ: Ο Jazzie B (Soul II Soul) έρχεται στο Bios της Αθήνας. /// “[O Λαζόπουλος] συνήθιζε να λέει ότι µιλάει για λογαριασµό «της γιαγιάς στο χωριό» επειδή, προσέθετε, «η γιαγιά στο χωριό ξέρει». Φυσικά ο Λαζόπουλος ξέρει ότι η γιαγιά στο χωριό δεν ξέρει αλλά η άγνοιά της αυτή είναι που την κάνει πελάτισσά του. Αν ήξερε, δεν θα της έφταναν τα τραγουδάκια, τα συνθηµατάκια και η αφ’υψηλού «σάτιρα» των τρελών του τηλεοπτικού χωριού. Δεν θα της έφτανε ο παραλογισµός δήθεν της συγκίνησης. Θα ήθελε και λίγη λογική. [Αυτό που μ’ άρεσε πιο πολύ απ’ το άρθρο του Ηλία Κανέλλη - όλο εδώ.] /// The evolution of Hipster: Εδώ /// What does your gig T-shirt say about you? /// Πόσο προβλέψιμο που ο «πασίγνωστος ηθοποιός-μοντέλο» που έπιασαν για πορνεία, είναι πανελληνίως πανάγνωστος; /// Ο Wim Mertens μιλάει στο Avopolis και λέει: «Βρίσκω αρκετά ενδιαφέρουσα τη Lady Gaga…» /// Καλή είδηση: Η συλλογή μικρών ιστοριών "Εβδόμη εσπερινή" του Γιάννη Φαρσάρη διανέμεται ελεύθερα στο Διαδίκτυο σε μορφή ψηφιακού βιβλίου. Εδώ. /// Big Brother Freak Show: περιγραφή των παικτών με ξεκαρδιστική χειρουργική ακρίβεια. /// Τρικυμία στο καράβι. Απίθανο.
11) Νέο Βίντεοκλιπ
Όλοι μιλούν για ένα τραγούδι που λέγεται Barbra Streisand.
(Θα φτιάξει άραγε κάποιος κάτι ανάλογο για την Αθήνα;)
---------------------------------------------------------
ΥΓ: Νέο (σπέσιαλ) ποστ το Σάββατο
ΥΓ 2: Η απάντηση στην ερώτηση Θα βρέξει;
.
.
.
σχόλια