Με αφορμή την εμφάνιση του Γιάννη Μαθέ στην Αθήνα (το Σάββατο στο Θέατρο Αργώ), του ζήτησα να μου πει για καλές και κακές συναυλίες άλλων - και δικές του.
Ποια ήταν η πρώτη συναυλία που πήγες ποτέ, και τι θυμάσαι;
Συναυλία της Άννας Βίσση, όταν ήμουν 7 χρονών. Μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα και έκανα να πλυθώ μια εβδομάδα.
Είχε και ακόμα έχει μια απόλυτη ταύτιση με αυτό που κάνει πάνω στη σκηνή και το υποστηρίζει με καλλιτεχνική αρτιότητα και πάθος που αντικειμενικά, δύσκολα πετυχαίνονται. Μουσικά, μου έδωσε πολλές αφορμές να ψάξω στο ρεπερτόριό της, αυτό της δεκαετίας του '70 και να ανακαλύψω διαμάντια...
Ποια ήταν η καλύτερη συναυλία που πήγες ποτέ;
Άλκηστις Πρωτοψάλτη, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παπαϊωάννου. Είχα μαγευτεί από την αισθητική και τον τρόπο που ενσωματωνόταν το χοροθέατρο με την απλή φόρμα τραγουδιού που μέχρι τότε ήξερα.. Οι μουσικές του Νίκου Αντύπα ονειρικές.. Ενορχηστρώσεις που με πήγαιναν σε ήχους που θύμιζαν Pink Floyd, Sting, Peter Gabriel, που για πρώτη φορά άκουγα σε ελληνικά δεδομένα και το αποτέλεσμα για μένα εξαιρετικό..
Ποια ήταν η χειρότερη συναυλία που πήγες ποτέ, και τι θυμάσαι απ' αυτήν;
Νομίζω οι λέξεις συναυλία και χειρότερη δεν έχουν συναντηθεί ακόμα..
Και μία ερωτηση για τις δικές σου συναυλίες: Ποια είναι η αγαπημένη σου, και γιατί;
Αυτή που έρχεται στις 21 Ιουνίου στο θέατρο Αργώ, γιατί θα παρουσιάσω για πρώτη φορά τραγούδια που γράφουμε τα τελευταία 2 χρόνια με τον Μάνο Σαγκρή, μέσα σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει... ζωντανό soundtrack, με φώτα από τον Γιάννη Κωνσταντακόπουλο, video art της Σοφίας Σφυρή, ένα κουαρτέτο μουσικών με cinematik ηχοχρώματα και μία τρομερή performer, την Έρρικα Μπίγιου!
==
σχόλια