Το διαβάσαμε νωρίτερα: «Λουκέτο μπαίνει από σήμερα και για πέντε μέρας στα δύο καταστήματα του παρουσιαστή Φώτη Σεργουλόπουλου (ARTISANAL και SHAMONE) λόγω μη έκδοσης αποδείξεων.»
Ο παρουσιαστής και επιχειρηματίας τονίζει πως η απόφαση αυτή εκδόθηκε πριν την εκδίκαση της προσφυγής του και πως η τιμωρία επιβλήθηκε «με αποκλειστικό σκοπό την προβολή της εικόνας ότι το Κράτος "τιμωρεί" αδιακρίτως επωνύμους και μη.» Τέλος τονίζει ότι το ζήτημα προκλήθηκε από την καθυστέρηση έκδοσης τριών αποδείξεων, ύψους 130 ευρώ, λόγω παράλληλης έκδοσης τιμολογίου.
Από τη στιγμή που δεν έχει ακόμα εκδικαστεί η προσφυγή, είναι σαφές πως δεν μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη και πως όσα θα γράψω δεν αφορούν καθόλου στα παραπάνω μαγαζιά.
Καταλαβαίνω γιατί κάποιος δεν κόβει αποδείξεις. Μιλώντας με ανθρώπους που έχουν μικρές επιχειρήσεις (μαγαζάκια, ταβέρνες, καφέ) διαπιστώνεις πως το κράτος τους στραγγαλίζει οικονομικά. Ένας γνωστός μου με μαγαζί που σκίζει, μίλησε με το λογιστή του, τα έβαλαν κάτω και ο λογιστής του του είπε πως, παρότι είναι γεμάτοι κάθε μέρα, αν κόβουν όλες τις αποδείξεις θα μπαίνουν μέσα! «Για να βγάζεις ένα, έστω μικρό, κέρδος θα πρέπει να κόβεις μόνο το 60% των αποδείξεων» του υπολόγισε.
Μου εξήγησαν πολλοί και διάφοροι πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τέτοιες μικρές επιχειρήσεις. Πρέπει να προπληρώνεις ετησίως το ΦΠΑ, να δίνεις μέχρι και το τελευταίο ευρώ σε εισφορές και έκτακτους φόρους και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε γύρω μας. Λουκέτα παντού, ανεργία, φτώχεια.
Έχω όμως δύο προβλήματα με όλα αυτά:
1. Τίποτα δεν είναι καινούργιο.
Θα δικαιολογούσαμε την προσπάθεια να μην κόβονται αποδείξεις, αν όντως είχε ξεκινήσει τώρα λόγω της κρίσης. Όμως για θυμηθείτε: Πριν από 10 ή 20 χρόνια, τότε που -σε σχέση με σήμερα- τα λεφτά έτρεχαν κι απ' τα μπατζάκια, έκοβαν περισσότερες ή λιγότερες αποδείξεις;
Τότε που δεν υπήρχαν αυστηροί νόμοι, ούτε συνεχείς έλεγχοι, ούτε καμπάνιες για να ζητάμε τις αποδείξεις, ούτε συνδεόταν το αφορολόγητο με τον αριθμό των αποδείξεών μας, σχεδόν κανείς δε ζητούσε απόδειξη, και σχεδόν κανείς δεν έδινε. Γι' αυτό εξάλλου έγινε αυτή η υπερπροσπάθεια τα χρόνια της κρίσης, μπας και υποχρεωθούν οι καταστηματάρχες να βγάζουν αποδείξεις κι οι πελάτες να τις ζητούν.
Τι δικαιολογία όμως υπήρχε πριν από 10 και 20 χρόνια; Η γνωστή: όλοι ήθελαν να βγάλουν ακόμα περισσότερα χρήματα.
Θα γινόταν σαφώς πιο αποδεκτή η προσπάθεια να μη κόβονται αποδείξεις αν μιλούσαμε για νομοταγείς πολίτες που πάντα απέδιδαν το σωστό ΦΠΑ στο κράτος τότε που υπήρχαν λεφτά, αλλά κατ' εξαίρεση τώρα άλλαξαν τακτική.
2. Ποιο είναι το θύμα;
Εκ πρώτης όψεως, ο καταστηματάρχης κλέβει το κράτος. Βάζω στην άκρη ότι 'όλοι εμείς είμαστε το κράτος' και λέω ότι μέχρι εδώ καλά.
Ταυτόχρονα όμως κλέβει και κοροϊδεύει κατάμουτρα τον πελάτη του. Ο πελάτης είναι ο μόνος που ζημιώνεται άμεσα. Αγοράζεις κάτι που κοστολογείται 20 ευρώ. Συν το ΦΠΑ 24%, φτάνεις στα 24.8 ευρώ. Όταν δεν σου κόβουν απόδειξη όμως, εσύ πληρώνεις αυτά τα επιπλέον 5 ευρώ που ζητάει το κράτος. Για να πάνε κατευθείαν στην τσέπη του μαγαζάτορα. Η "αντίσταση στους κερατάδες που μας πίνουν το αίμα με τους φόρους τους" καταλήγει στο να σου πίνουν εσένα το αίμα όλοι αυτοί που σε χρεώνουν με την πλήρη, φουσκωμένη, τιμή βγάζοντας πολύ μεγαλύτερο κέρδος οι ίδιοι.
Μια φορά τρώγαμε με μεγάλη παρέα σ' ένα εστιατόριο και ο λογαριασμός ήρθε γύρω στα 100 ευρώ. Η φίλη που μας είχε πάει εκεί και θα μας κερνούσε μου είπε, όταν τη ρώτησα στο τέλος, πως ποτέ δεν έφερναν αποδείξεις. Γιατί δεν ζητούσε;
«Είναι φίλος μου ο ιδιοκτήτης, δεν μπορώ να πω κάτι, θα είναι ξεφτίλα», μου είπε.
«Πώς μπορείς να θεωρείς ότι είναι φίλος σου ο ιδιοκτήτης», τη ρώτησα, «όταν σε κλέβει κατάμουτρα; Του δίνεις 100 ευρώ αντί για τα 80 που κοστίζει το φαγητό, και τα υπόλοιπα τα βάζει στην τσέπη του. Σε βάζει να πληρώσεις δηλαδή και 20 ευρώ επιπλέον για το τίποτα - εσύ θεωρείς ότι έτσι κάνουν οι φίλοι;»
Βρίσκω εξίσου προβληματικά τα παζάρια «με ΦΠΑ τόσο, χωρίς ΦΠΑ λιγότερο» και πάντα προτιμώ να πληρώνω το σωστό ποσό, αρκεί να ξέρω ότι πληρώνω για να πάνε τα χρήματα εκεί που πρέπει κι όχι στα μαύρα ταμεία του καθενός.
Όμως, παρότι δεν θα το δεχόμουν, θεωρώ χίλιες φορές πιο τίμιο αν δεν σου κόβουν απόδειξη να σου κάνουν έκπτωση.
Όταν αποφασίζεις να κλέψεις το κράτος επειδή δεν έχεις άλλη επιλογή, τουλάχιστον μην το κάνεις εις βάρος του πελάτη σου.
Το να κλεβόμαστε μεταξύ μας ποτέ μέχρι σήμερα δεν οδήγησε σε οποιουδήποτε είδους χάπι-εντ...
