1) Τεστ
Ποιος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας είστε;
[Σε μένα βγήκε: You are Arthur C. Clarke (2001: Space Odyssey author) Well known for nonfiction science writing and for early promotion of the effort toward space travel, his fiction was often grand and visionary.]
2) Φωτογραφία
O Brian Dettmer ανοίγει τα βιβλία και φτιάχνει απίστευτα πράγματα – στο Book Autopsies.
3) Lifo Tube
Ένα εξαιρετικό τρέιλερ μιας ταινίας που δεν υπήρξε ποτέ. Πρόκειται βέβαια για παρωδία των συμβάσεων των τρέιλερ αλλά και των κλισέ των ταινιών: οι ήρωες και ο αφηγητές δεν λένε ατάκες απ’ την υποτιθέμενη ταινία, μεταφέρουν όμως το κλίμα, λένε αυτό που πρεσβεύει η προβλέψιμη πλοκή. Χάρη σε αυτήν την ξεκαρδιστική αποδόμηση και την κυριολεκτική αναφορά της υπόθεσης, το σημερινό Lifo Tube είναι απ’ τα πιο ενδιαφέροντα που έχω δει ποτέ.
4) Twilight Zone
Η Παναγία Κλόουν: Δεν είναι καινούρια η είδηση αλλά είναι αληθινή. Ο νεαρός Briceson Bryan συνελήφθη από την αστυνομία επειδή είχε κλέψει ένα άγαλμα της Παρθένου Μαρίας και το είχε βάψει με χρώματα ώστε να μοιάζει με κλόουν. Το κουφό αυτό περιστατικό συνέβη στο Όστιν της Μινεσότα το 2007. Και νομίζω πως η μόνη είδηση που ξεπερνά σε εξωφρενικότητα την Παναγία – κλόουν είναι αυτή εδώ:
Keith Richards tells of snorting his dad's ashes
5) Εξώφυλλο της ημέρας
Έργο εξωφύλλου: Μιχάλης Κατζουράκης, έντυπο για τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ), 1960. Σχεδιασμός εξωφύλλου: Φώτης Πεχλιβανίδης.
6) Το Βίντεο Κλιπ
Οι Έλληνες My Wet Calvin αλωνίζουν στην Αθήνα (μέχρι κι εγώ αναγνώρισα συγκεκριμένους δρόμους και περιοχές) στο κλιπ Sweet 'n' Sour απ’ τον νέο τους δίσκο.
7) Συνέντευξη
«Φτιαχτήκαμε το 2004, την ημέρα έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Μαζευτήκαμε για να δοκιμάσουμε ένα καινούργιο πρόγραμμα ηχογράφησης στον υπολογιστή και να γράψουμε ένα κομμάτι. Ξεκινήσαμε το πρωί, το τελειώσαμε το βράδυ, καθίσαμε και είδαμε την τελετή και μετά προέκυψαν οι My Wet Calvin…»
[Η σημερινή τους συνέντευξη στον M.Hulot.]
8) Aggregator
Η Lily Allen (αντί να φτιάξει κανένα καινούριο δίσκο) αποφάσισε να γυρίσει το δικό της ριάλιτι μόδας… /// Ο Νικήτας Κακλαμάνης ανακοίνωσε ότι θα είναι ξανά υποψήφιος και μετά πήγε να συναντήσει τον Marilyn Manson! Αλήθεια, τον είδα στην τηλεόραση και ήταν πολύ αστεία η εικόνα του στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής (στα οποία εντόπισα και τον Δημήτρη Κοντομηνά). /// Τα 168 παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν online. [Τα περισσότερα μπορούμε να τα διαβάσουμε ολόκληρα.] /// Μεγάλο αφιέρωμα στο φαγητό: Food Lovers! /// Μια σημείωση για όσους ρωτούν: έχω ζητήσει να υπάρξει η δυνατότητα σχολιασμού στο Bits and Pieces, υποθέτω θα γίνει αργά ή γρήγορα. Για όσους έστειλαν email μέσω του συστήματος [κάτω απ’ τον ήλιο του προφίλ] ζητώ συγνώμη που δεν μπορώ να απαντήσω μιας και δε φαίνεται το email σας. Επίσης, Vam33 ευχαριστώ για το λινκ που έστειλες. Το email επικοινωνίας, μέχρι να μου βάλουν σχόλια είναι: enteka11@gmail.com
9) Δηλώσεις:
[εικόνα: Sergey Prokudin-Gorsky]
«Τέτοια ανεπτυγμένα όντα μπορεί να κινούνται κατά νομάδες, ψάχνοντας να κατακτήσουν και να εποικίσουν άλλους πλανήτες... Αν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν ποτέ, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα μοιάζει με αυτό της πρώτης επίσκεψης του Χριστόφορου Κολόμβου στην Αμερική, που δεν ήταν και τόσο καλό για τους ιθαγενείς».
Ο αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ, απ’ το νέο Verbatim.
10) Διαφήμιση της ημέρας
Μια διαφήμιση του Michael Jackson για την Pepsi, απ’ το 1992. Είχα να τη δω σχεδόν 20 χρόνια – και μου άρεσε. Είναι όσο σουρεαλιστική, ονειρική και ψυχεδελική πρέπει.
11) Σκοτώνουν τις παρουσιάστριες όταν μεγαλώνουν (και παχαίνουν);
Η Πόπη Διαμαντάκου (που συνήθως γράφει εύστοχα) έγραψε χτες για την επιστροφή της Ρούλας στην τηλεόραση. Τα παρακάτω όμως με ξένισαν:
Θλιβερό. Μόνο αυτό είναι το θέαμα μιας γυναίκας που δεν βρίσκεται πια στην πρώτη της νεότητα [...] η εικόνα της φθοράς μιας αλλοτινής ζουμερής ξανθιάς. [...] Να βλέπει μια αλλοτινή δόξα των σόου να «αιμορραγεί» on camera σε ένα από τα αγριότερα ριάλιτι όλων των εποχών, την πτώση της ίδιας της εικόνας της. [...] Η παρουσίαση ενός τέτοιου τάλεντ σόου έχει απαιτήσεις από την εικόνα. Και αυτή της Ρούλας Κορομηλά είχε εμφανή τα σημάδια του χρόνου.
.
Καταλαβαίνω τι εννοεί - κατηγορεί το κανάλι, είναι εύστοχη η κριτική της. Είναι και άκομψη όμως η εμμονή με την εικόνα της Ρούλας - τύπου Θέμου ή εφήβων. Απ’ αυτήν θα περίμενα να κράξει όσους σχολίασαν με (κατανοητή, αλλά σαχλή) επιφανειακότητα την εξωτερική εμφάνιση της Κορομηλά - κι όχι να κάνει το ίδιο κι αυτή. Θα περίμενα να υποστηρίξει την ανατροπή των ηλικιακών και σωματικών στερεοτυπων, να κατακεραυνώσει τη δικτατορία του lifestyle, τη λατρεία της νεότητας και των καλογυμνασμένων σωμάτων των bimbo. Αυτό που μένει τελικά είναι ένας άκομψος ρατσισμός για τις άνω των 50 (σε ηλικία) και άνω των 80 (σε κιλά).
Σκοτώνουν τις παρουσιάστριες όταν μεγαλώνουν (και παχαίνουν); Μήπως η Ρούλα θα πρέπει να πλακωθεί στα λίφτινγκ και στις λιποαναρροφήσεις ή μήπως θα πρέπει να γυρίσει και πάλι στην τρύπα της, ανασφαλής και ντροπιασμένη που δεν είναι νέα, λεπτή και συμβατικά όμορφη; Μόνο έτσι θα αποφύγει τα ειρωνικά σχόλια (και μάλιστα από γυναίκες!) για την εμφάνισή της;
Υ.Γ. Στη σημερινή Lifo έγραψα κι εγώ για την πεντάωρη εμπειρία μου με την επιστροφή της Ρούλας. Δεν γράφω τόσο καλά, αλλά παρ' ό,τι κριτικάρω για διάφορα την παρουσιάστρια, υποστηρίζω ότι η παρουσία της στο σόου δεν ήταν φρικιαστική, αλλά γενναία: Ναι, σε μια κίνηση απελπισίας (όχι τόσο δική της όσο του καναλιού) είχε το θράσος να εμφανιστεί παρ' ό,τι μεγάλωσε και πάχυνε!
Ε, και;
Media Trip: Η επιστροφή της Ρούλας.
.
---------------------------------------
.
αύριο πάλι
.
σχόλια