Σε λίγο συμπληρώνονται 5 μήνες από τότε που αλλάξαμε κυβέρνηση και ξεκίνησε η διαπραγμάτευση η οποία δεν λέει να τελειώσει φυσικά.
Το να παρακολουθείς τις ειδήσεις και τις δηλώσεις όλων το τελευταίο πεντάμηνο είναι σα να ζεις τη Μέρα της Μαρμότας να επαναλαμβάνεται αενάως. Τόσο που στο τέλος μπορείς να επινοήσεις τις σημαντικότερες ειδήσεις της ημέρας, βασισμένος στα πιο χρησιμοποιημένα κλισέ, και να πέσεις εντελώς μέσα.
Να ας πούμε τι συμβαίνει μία τυχαία μέρα.
1) «Εμείς κάναμε αυτά που έπρεπε, τώρα είναι η σειρά των άλλων»
Ένας, οποιοσδήποτε, δικός μας θα δηλώσει πως η Ελλάδα έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών και τώρα είναι η σειρά τους να προσγειωθούν στο ρεαλισμό.
Πχ. 
(Πριν περάσει πολύ ώρα, αξιωματούχος της Κομισιόν θα απαντήσει με παραλλαγή του ίδιου κλισέ: «Η Ευρώπη έκανε ό,τι έπρεπε, τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο της ελληνικής κυβέρνησης»)
2) «Είμαι αισιόδοξος ότι θα έχουμε σύντομα συμφωνία»
Ένας, οποιοσδήποτε, Έλληνας ή ξένος -ακόμα και ο Λευκός Οίκος ο ίδιος!- θα αφήσει να εννοηθεί ότι η συμφωνία ήδη καθαρογράφεται, παρά το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις δε συνεχίζονται καν.
Όταν θα αποδειχθεί ότι έλεγε αρλούμπες θα εξηγήσει: «Είπα ότι είμαι αισιόδοξος για συμφωνία, επειδή είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος/Οίκος.»
3) Τα χρήματα της Ελλάδας τελειώνουν στα μέσα Μαρτίου / στα τέλη Μαρτίου / στις 9 Απριλίου / στις 12 Μαίου / στα τέλη Μαϊου / στις 10 Ιουνίου / στα τέλη Ιουνίου κ.ο.κ
Αυτό είναι κλισέ των δανειστών και των ξένων ΜΜΕ για να μας τρομοκρατήσουν. Οι προβλέψεις τους συνέχεια λένε ότι δεν έχουμε άλλα λεφτά, κι όμως εμείς τα εμφανίζουμε όταν πρέπει, όπως βγάζει ο μάγος λαγούς απ' το καπέλο του.
Αξέχαστη η φοβερή πρόβλεψη του Spiegel στις 3 Απριλίου, που διόρθωνε τον εαυτό της:
3 Απριλίου, Βερολίνο: Mετά από τα δημοσιεύματα που εμφανίζουν τα χρήματα στα κρατικά ταμεία της Ελλάδας να τελειώνουν στις 9 Απριλίου, κάτι που έγραψε το Ρόιτερς και διαψεύστηκε από την ελληνική κυβέρνηση, τώρα το Spiegel παρατείνει το deadline, γράφοντας ότι τα χρήματα τελειώνουν στις 12 Μαΐου.
4) «Ο χρόνος τελειώνει - Ώρα μηδέν»
Εκτός απ' τα λεφτά που όλο τελειώνουν, όλο τελειώνει και ο χρόνος. Αν ο χρόνος είχε τελειώσει τόσες φορές που ειπώθηκε, δεν θα ήμασταν στην ώρα μηδέν αλλά στην ώρα μείον δύο μήνες.
Υποκατηγορία, το «Ο χρόνος τελειώνει, αλλά»
Πχ. σημερινή δήλωση:
5) Διάψευση της διάψευσης
Ο Γιούνκερ θα διαψεύσει τη δήλωση Έλληνα αξιωματούχου, που διέψευσε τον Σόιμπλε, που διέψευσε τον Τόμσεν ο οποίος διάψευσε τον Βαρουφάκη που είχε νωρίτερα διαψεύσει τον εαυτό του. Και πάλι από την αρχή.
Πρόσφατη διάψευση διάψευσης:
6) Λύση μέχρι τα τέλη του μήνα βλέπει ο τάδε.
Αυτό είναι το αγαπημένο μου, γιατί τελείως αυθαίρετα ο κάθε 'φύσει αισιόδοξος' αξιωματούχος χρησιμοποιεί ένα χρονικό όριο μηνός που δεν βασίζεται σε τίποτα, πέρα απ' την ανάγκη του αξιωματούχου να κάνει κάθε μέρα δηλώσεις και να είναι στα κανάλια.
Ο μήνας ήταν κάποτε ο Μάρτιος, μετά ο Απρίλιος, μετά ο Μάιος, τώρα ο Ιούνιος.
Μετά;
7) «Ρωτήστε τον τάδε αν θα γίνει συμφωνία»
Αν δεν θες να χρησιμοποιήσεις το πολυφορεμένο «είμαι αισιόδοξος πως θα έχουμε σύντομα συμφωνία» μπορείς να πετάξεις το μπαλάκι σε τρίτο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι εκείνος είναι υπεύθυνος για την εμπλοκή.
Πρόσφατο παράδειγμα:
8) Η κρισιμότερη [συνάντηση/σύνοδος/ συνεδρίαση του Eurogroup] μέχρι τώρα!
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως κάθε συνάντηση είναι η κρισιμότερη -μέχρι την επόμενη- μόνο που στο τέλος παθαίνεις ανοσία και ψιλοαδιαφορείς βέβαιος πως δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα, πως οι συνομιλίες θα συνεχιστούν κλπ κλπ.
Μπόνους δωράκι απ' το παρελθόν: Ξεκινά σήμερα η κρισιμότερη εβδομάδα για τη τύχη του ευρώ / Μια εβδομάδα πριν τη Κόλαση (5.12.2011)
9) Το μέγεθος των υποχωρήσεων
«Τεράστιες οι υποχωρήσεις που κάναμε» λένε οι θεσμοί, «όχι, οι δικές μας οι υποχωρήσεις είναι τεράστιες» λέει η κυβέρνηση. «Όχι, οι δικές μας είναι πιο τεράστιες!» λένε οι άλλοι.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα:
10) Έντιμος Συμβιβασμός
Έχει χρησιμοποιηθεί με τόσες διαφορετικές έννοιες αυτή η φράση (και με τόση δημιουργική ασάφεια), που ακόμα και η γλωσσολογία σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Πριν λίγες ώρες ο Τσίπρας συνταίριαξε το κλισέ του Έντιμου Συμβιβασμού με το κλισέ του «εμείς κάναμε ό,τι μας ζήτησαν» και δε πα να το αρνιούνται οι άλλοι...
Μπόνους, το κλισέ του Μεγάλου Όχι (που δεν χώρεσε στη λίστα).
11) Εντατικοποίηση των συνομιλιών
Κάθε φορά που ακούω αυτή τη φράση αναρωτιέμαι πώς ήταν οι συνομιλίες πριν την εντατικοποίησή τους. Έπαιζαν μπασκετάκι; Έλεγαν ανέκδοτα; Σχολίαζαν το πιο πρόσφατο επεισόδιο του Game of Thrones;
Πέρασαν πέντε χαμένοι μήνες. Πότε θα αρχίσουν οι πραγματικές διαπραγματεύσεις;
Τώρα.
*Προσθέστε ελεύθερα κι άλλα κλισέ
σχόλια