Έκανε χτες επιτέλους τη βαρυσήμαντη δήλωσή του ο Σαμαράς, και είπε ότι δεν πρέπει μια εγκληματική οργάνωση να ρυθμίζει την πολιτική ζωή της χώρας κι ότι θα είναι αμείλικτος.
Και ναι μεν δε νιώθω τίποτα άλλο παρά περιφρόνηση γι' αυτούς που για ψηφοθηρικούς λόγους είναι έτοιμοι να πιστέψουν κάθε λέξη του Μπαλτάκου και του Κασιδιάρη (ή να κάνουν ότι τις πιστεύουν) ή γράφουν άρθρα σαν τον Πέτρο Λεωτσάκο στο bankingnews με τίτλους όπως: "Η Χρυσή Αυγή είναι 100% δημοκρατικό και όχι νεοναζιστικό κόμμα – Η ηγεσία του να αποφυλακιστεί"...
...όμως δεν είναι δυνατόν να πιστεύει ο Σαμαράς ότι μπορεί απλώς να κλείσει το θέμα και να αλλάξει σελίδα, χωρίς να πει έστω μερικές αλήθειες.
Καμία εξήγηση ή αναφορά είτε για παρέμβαση στη Δικαιοσύνη είτε για την μέχρι τότε ασυλία της Χ.Α;
Υπήρχαν άπειρα στοιχεία για τη δράση της Χρυσής Αυγής πριν τον φόνο του Φύσσα. Τα είχε όλα ο Δένδιας αλλά μοιάζει να μην τα μετέφερε στη Δικαιοσύνη παρά μόνο μετά το φόνο.
Τρία απλούστατα γενικά ερωτήματα (με μερικά υποερωτήματα το καθένα):
1) Γιατί ενώ υπήρχαν πάρα πολλά στοιχεία εναντίον του κόμματος, και τα ΜΜΕ (όπως η LIFO) βοούσαν περί εγκληματικών νεοναζιστικών πράξεων της Χ.Α., δεν έστελνε η κυβέρνηση τα στοιχεία στη δικαιοσύνη νωρίτερα, πριν τον φόνο Φύσσα;
2) Ποιος φταίει για την ασυλία που είχε μέχρι τότε η Χ.Α.; Μόνο η κυβέρνηση που πίεζε τη Δικαιοσύνη να μην ερευνεί τα θέματα του κόμματος; Μόνο η Δικαιοσύνη που βλακωδώς είχε επιτρέψει τη συμμετοχή της Χ.Α. στις εκλογές, παρ' ό,τι ήταν γνωστές οι θέσεις της περί κατάλυσης του πολιτεύματος; Και οι δύο μαζί;
και
3) Ποιες συγκεκριμένες παρεμβάσεις, πέρα απ' την αποστολή των στοιχείων απ' τον Δένδια στη δικαιοσύνη τον Σεπτέμβριο έκανε η Κυβέρνηση έκτοτε; Και επίσης, γιατί χρειάστηκε να κάνει παρεμβάσεις, αν έκανε; Γιατί η Δικαιοσύνη δεν μπορούσε (ή δεν ήθελε) να ερευνήσει τα ζητήματα και να τιμωρήσει τους ενόχους από μόνη της; Την εμπόδιζε κάποιος μέχρι τότε ή αδιαφορούσε;
Και η Δικαιοσύνη και ο Σαμαράς παραμένουν έκθετοι μέχρι να μας κάνουν να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβαινε πριν τη δολοφονία του Φύσσα αλλά και μετά.
σχόλια